ضبط موسیقی روی فیلم طبی

طی سال‌های آخر دهه 30 و سال‌های اول دهه 40 میلادی ، دیسک‌های
مومی ابزار مرسوم ضبط و پخش موسیقی بودند. در زمان جنگ به خاطر کمبود مواد اولیه ،
این دیسک‌ها کمیاب شدند ، مبتکرین مجبور شدند از مواد دیگری برای جبران این کمبود
استفاده کنند.
یکی از موادی که در دسترس آنها بود ، فیلم‌های طبی مصرف‌شده بود! تصور اینکه روی
کلیشه سینه یک بیمار ، یک موسیقی ضبط شود ، می تواند بسیار جالب باشد.


جالب است بدانید که استفاده از فیلم‌های طبی ، به صورت آماتوری باقی نماند. حتی در
مجارستان این روش ضبط موسیقی آنقدر فراگیر شد که رادیوی مجارستان هم موسیقی‌هایش را بر
روی چنین دیسک‌هایی ضبط و پخش می‌کرد.
در مقایسه با دیسک‌های معمولی ، دیسک‌های ابتکاری قیمت بسیار ارزانی داشتند : تنها
یک تا یک و نیم روبل.
در سال 1958 مقامات متوجه فراگیر شدن استفاده از این دیسک‌ها برای شنیدن موسیقی
غربی شدند و استفاده از آنها را ممنوع کردند.

عکس‌های بیشتر در ادامه این نوشته

منبع