درباره مایکل فلپس، پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک
موفقیت ورزشی مایکل فلپس، این روزها در ایران، حتی در میان کسانی که به ندرت خبرها و رویدادهای ورزشی را دنبال میکردند، بازتاب جالب توجهی پیدا کرده است. عدم موفقیت کاروان ورزشی ایران در پکن، همراه با خبر باورنکردنی کسب این همه مدال و نشان از سوی تنها یک ورزشکار، سؤالهای زیادی در ذهن مردم ایجاد کرده است.
به راستی ماشین قهرمانسازی کشورهای دیگر چگونه و تحت چه مکانیسمی، قهرمان ورزشی تربیت میکند؟ چرا این ورزشکاران اشباعناپذیر به نظر میرسند و کسب یکی دو مدال جهانی و المپیکی و چند قرارداد تجاری آنها را به سقف آرزوهای شخصیشان نمیرساند؟ و آیا مایی که عادت داریم از قهرمانان خود اسطوره بسازیم و یک شبه آنها را به اسوههای اخلاقی مسلم تبدیل کنیم، راه خطا را طی نمیکنیم؟ آیا بهتر نیست، ستارههایمان را زمینی و دوستداشتنی حفظ کنیم و شرایط را طوری فراهم آوریم که آنها تنها بر «حرفه» ورزش خود تمرکز کنند.
اینها سؤالاتی هستند که اینجا و آنجا، در تاکسی و بیمارستان و نشریات و در گفتگوهای خودمانی با ادبیات و استدلالها و گرایشات شخصی مختلف به آنها پرداخته میشود.
اما، در این پست میخواهم گریزی بزنم به بیوگرافی مایکل فلپس:
مایکل فلپس Michael Phelps در 30 ژوئن سال 1985 در مریلند به دنیا آمد. پدر و مادر مایکل، «فرد» و «دبی» نام دارند. پدر مایکل یک آدم نظامی بود و مادرش آموزگار دبیرستان. مادر مایکل، معلم موفقی است و توانسته دو بار، عنوان بهترین آموزگار سال را در مریلند به دست آورد. مایکل فلپس، در خواهر بزرگتر به نامهای هیلاری و ویتنی دارد.
پدر مایکل، ورزشکار خوبی بود و توانست این ویژگی را به فرزندانش هم منتقل کند. هیلاری -خواهر مایکل- استعداد زیادی در شنای پرونه داشت، ولی شنا را سرانجام کنار گذاشت، خواهر دیگر مایکل یعنی «ویتنی» مدت بیشتری به شنا ادامه داد و حتی در سن 15 سالگی در سال 1996، تلاش کرد وارد تیم المپیک آمریکا شود ولی موفق به این کار نشد و مدتی کوتاهی بعد از این عدم موفقیت، به علت ناراحتی فتق دیسک بین مهرهای ، مجبور به خاحافظی از دنیای شنا شد. مایکل چیزهای زیادی از خواهرنش در مورد شنا آموخت، شاید یکی از مهمترین این تعلیمات، اهمیت سعی و تلاش در این رشته ورزشی بود.
در مورد دوره خردسالی فلپس چیز زیادی در سایتهای اینترنتی منتشر نشده است، به جز اینکه در دورهای پزشکان تشخیص داده بودند که او مبتلا به اختلال بیشفعالی و کمبود توجه یا ADHD است.
مایکل فلپس، عملا هنگامی که 7 سال داشت، شنا کردن را شروع کرد. به گفته خودش در نخستین بارهایی که وارد استخر میشد از فرو رفتن صورتش در آب وحشت داشت، به همین خاطر ترجیح میداد به پشت شنا کند، پس جای تعجب نیست که نخستین مهارتی که او در ورزش آموخت، شنای کرال پشت باشد.
دوره کودکی فلپس با ورزش شنا و انجام ورزشهای دیگر به طور پراکنده، سپری میشد، تا اینکه سال 1996 فرارسید، دراین سال بود که تمایل مایکل برای دنبال کردن جدی ورزش شنا با تماشای مسابقات شنای المپیک 1996 آتلانتا و به خصوص رقابت دو ورزشکار خوب شنای آمریکا در این سال یعنی تام مالکو و تام دولان، افزونتر شد.
اما در سال 1996، اتفاق ناگواری برای مایکل رخ داد. پدر و مادر مایکل بعد از سالها اختلاف از هم جدا شدند. سرپرستی مایکل و دو خواهرش به مادر مایکل سپرده شد و از این زمان تا به امروز ارتباط مایکل با پدرش بسیار محدود شده است.
مایکل که شنا را از استخر مدرسهاش شروع کرده بود، در این زمان احساس کرد که نیاز به آموزش و مربی بهتری دارد، بنابراین به باشگاه ورزشهای آبی بالتیمر شمالی رفت، جایی که مربیای به نام «باب بومن» را ملاقات کرد، مربیای که پی به استعدادهای فلپس برد.
دست و پاهای کشیده و کف پا و دست بزرگ او به همراه سعی تلاش زیاد مایکل نقاط قوت او بودند، اما انگیزه و تمایل شدید او برای برد و قهرمانی نقش مهمتری در زندگی ورزش او ایفا کرد، مایکل به هیچ عنوان پیروزی کس دیگری را تحمل نمیکرد، حتی یک بار که در مسابقهای در نوجوانی از یک شناگر هم سن و سالش عقب افتاد، عینک شنایش را به گوشهای پرت کرد، طوری که مربیاش مجبور شد او را به گوشهای ببرد و به او تذکر دهد که دیگر این کار را تکرار نکند. در دوره نوجوانی به جز پرداختن به شنا، او از هر نظر یک نوجوان عادی بود، کتابهایی در مورد قهرمانان ورزشی مثل «لارنس آرمسترانگ» و «وینس لومباردی» میخواند و شبها در کنارگربهاش -ساوانا- به خواب میرفت!
سال 1999: در سال 1999، مایکل به تیم ملی ب آمریکا راه یافت و موفق شد رکورد شنای 200 متر پروانه را در رده سنی جوانان جابجا کند.
در سال 2000 او در مسابقات کشوری سوم شد و در مسابقات انتخابی تیم ملی برای املپیک سیدنی، به مقام دومی رسید و به عضویت تیم المپیک درآمد.
المپیک سیدنی: در این مسابقات او بیشتر از 15 سال نداشت، و بنابراین جوانترین شناگر تیم المپیک آمریکا در 68 سال گذشته محسوب میشد. در سیدنی فلپس در 200 متر پروانه پنجم شد.
در پایان سال 2000، او هفتمین ورزشکار برتر دنیا در رشته شنای 200 متر پروانه بود و در 400 متر انفرادی عنوان 44 ام جهانی را داشت.
سال 2001: در این سال فلپس در مسابقات کشوری موفق به شکستن رکورد شنای 200 متر پروانه شد و در 100 متر پروانه مدال طلا را گرفت. در همین سال او نخستین مدال بینالمللی خود را به دست آورد و در مسابقات قهرمانی جهان در فوکوآکای ژاپن، مدال طلا گرفت.
دیگر ورزشکاران کهنهکار شنا برای رقابت با این پدیده نوجوان دچار مشکل شده بودند و اسپانسرها مرتبا بر در اتاق او ضربه میزدند.
سال 2002: فلپس 4 عنوان قهرمانی در مسابقات کشوری به دست آورد: 100 و 200 متر پروانه و 200 و 400 متر انفرادی، او موفق شد در 200 متر رکورد دنیا را بشکند. در این سال او در مسابقات قهرمانی پن پاسیفیک دو مدال طلا در رشتههای 200 متر و 400 متر انفرادی کسب کرد و در 200 متر پروانه نقره گرفت.
موفقیتهای ورزشی فلپس در این زمان باعث شد که رسانهها و علاقهمندان رشته شنا، شروع به مقایسه او و شناگر مشهور استرالیا «یان تورپ» کنند. همه مشتاق بودند که بدانند که قدرت و سرعت و استقامت فلپس بیشتر است یا «تورپدو»! این موضوع برای مایکل که چند سال نوارهای ضبط شده از مسابقات یان تورپ را برای آموزش تماشا میکرد، افتخاری محسوب میشد.
بعد از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان در سال 2003، مایکل بر مسابقات قهرمانی کشور تمرکز کرد و مبدل به نخستین کسی شد که در این مسابقات در 3 رشته متفاوت قهرمان شده است، او موفق شد در 200 متر آزاد، 200 متر پشت و 100 متر پروانه قهرمان شود.
در سال 2003، مایکل در مسایقات شنای قهرمانی جهان در بارسلون اسپانیا شرکت کرد. او توانست در این مسابقات به خوبی پاسخی به اظهار نظر مربی استرالیا بدهد که مقایسه او را با یان تورپ غیرمنصفانه خواند بود ، چرا که او موفق شد، 6 مدال بگیرد و 5 رکورد را جا به جا کند!
موفیتهای فلپس ادامه داشت و او در مسابقات قهرمانی آمریکا در کالج پارک مریلند در برابر تماشگران علاقهمند زادگاهش موفق شد، 5 عنوان قهرمانی را کسب کند.
موفیتهای ورزشی فلپس باعث شد که در سال 2004، با 10 شرکت قرارداد تبلیغاتی امضا کند که شرکتهایی مثل Visa, Omega, AT&T Wireless, Power Bar از جمله آنها بودند. در این سال، مایکل موفق شد، مجددا 5 عنوان قهرمانی را به دست بیاورد.
مایکل مراحل آمادگی برای المپیک آتن را با سودای تکرار رکورد «مارک اسپیتز» که موفق شده در المپیک سال 1972، 7 مدال طلا را کسب کند، شروع کرد. یک شرکت هم جایزهای یک میلون دلاری برای او در صورت تکرار این رکورد پیشنهاد کرده بود.
فلپس موفق نشد که رکورد اسپیتز را تکرار کند اما کسب 6 مدال طلا و دو عنوان سومی را مگر میشود عدم موفیت لقب داد؟!
بعد از المپیک آتن، فلپس آنقدر مشهور شده بود که به صورت مرتب از سوی نشریات و برنامههای پرتماشگر تلویزیونی آمریکا دعوت به مصاحبه میشد، در این زمان او در یک سری برنامه تلویزونی مثل «صبح به خیر آمریکا» و «شوی شبانه» شرکت کرد. همچنین در یک تور دور آمریکا برای تبلیغ ورزش شنا شرکت کرد.
شناگر مشهور جهان که در این زمان 19 ساله بود،البته لغزشهایی هم داشت، یک شب او را در حالی که در حالت مستی رانندگی میکرد دستگیر کردند، او به همین خاطر محکوم به پرداخت 250 دلار جریمه شد و مجبور شد که در برنامه همایش «مادران علیه الکل» شرکت کند و در مدرسههای محلی در مورد مضار الکل سخنرانی کند، او همچنین به 18 ماه حبس تعلیقی محکوم شد.
مایکل در سال 2005، در دانشگاه میشیگان ثبتنام کرد.
اما پیروزهای متعدد، میل و تمایل شدید مایکل را کم نمیکرد، او قصد داشت در شنا به همان جایگاهی برسد که «مایکل جردن» در بسکتبال و «تایگر وود» در گلف رسیده بودند. مسابقات قهرمانی جهان در ملبورن استرالیا چنین فرصتی را به او داد. در این مسابقات در سال 2007، او توانست 7 مدال طلا بگیرد و پنج رکورد جهانی را بشکند.
راز پیروزهای مایکل فلپس: آمیزهای از فیزیک بسیار مناسب و استثنایی برای ورزش شنا، میل و انگیزه مهارنشدنی برای برد و تمرینهای سنگین علمی روزانه را را میتوان کلید پیروزهای مایکل فلپس دانست.
اندام استثنایی: کارشناسان میگویند که گویی بدن مایکل فلپس برای ورزش سنا ساخته شده است. فلپس 193 سانتیمتر قد و 83.9 کیلوگرم وزن دارد، فاصله نوک انگشتهای دو دوست او در حالت گشوده، 200 سانتیمتر است. در مقابل پاهای او نسبت به قامتش، کوتاه است، چیزی که مناسب ورزش شناست. فلپس کف دست و پاهای بزرگی دارد، اندازه کفش او 50 است. با این ابعاد، پاها و دستهای فلپس در واقع در حکم پاروهایی هستند که او را در آب جابجا میکنند.
انعطاف فوقالعاده مفاصل دست و پا، چیزی دیگری است که در کنار تکنیک خوب، از فلپس یک ورزشکار استثنایی ساخته است.
پیروزیهای فلپس در سایه تمرینهای منظم روزانه 2 تا 5 ساعته به دست میآید، تمرینهای او به حدتی طاقتفرسا و انرژیخواه است که او میباید روزانه 12 هزار کالری غذا دریافت کند!
المپیک پکن: فلپس در المپیک پکن تا ساعت نگارش این سطور 6 مدل طلا به دست آورده است، او هنوز دو مسابقه دیگر هم پیش رو دارد که در صورت پیروز در آنها رکورد 8 مدال طلا را در یک دوره کسب میکند، این دو مسابقه 100 متر پروانه و 4 در 100 متر مختلط تیمی هستند.
با احتساب مدالهای فلپس در این دوزه از المپیک و المپیک آتن، او تا این لحظه 12 مدال طلا در المپیک کسب کرده است و پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک محسوب میشود و بالاتر از ورزشکاران نامی همچون کارل لوئیس (آمریکا، دو میدانی)، لاریسا لاتینینا (شوروی سابق، ژیمناستیک)، مارک اسپیتز (آمریکا، شنا) و پاروو نورمی (فنلاند ، دومیدانی) قرار گرفته میگیرد که هر یک 9 مدال طلای المپیکی دارند.
منابع: ویکیپدیا، سایت شخصی مایکل فلپس، بیوگرافی فلپس
منم دنبال میکنم مسابقاتش رو، تو آمریکا بهش میگن دلفین!
یه چیزه دیگه که واسه من جالب بود و اتفاقا لینک اش رو تو سایت بالاترین دیدم رژیم غذاییش بود.
فکر کنم اون رو خونده باشی دکتر، با در نظر گرفتن فعالیتش میشه فهمید چه طور اون 9500 کالری رو میسوزونه اما غذا هایی که توی اون مقاله بهش اشاره شده بود اغلبش شبیه رژیم غذایی بود که همه ی ما داریم، هیدرات کربن زیاد!!!
اگه تونستی در مورد تغذیه ورزشی بنویسی جالب میشه!
مرسی،
من یه سال داشتم که کسی میتنه از 19 سالگی شنار شر کنه یانه
سلام دکتر جان مایکل فیلیپس با توجه به اینکه خیلی جوونه جا داره که رکورد خودش رو در المپیک های بعدی دست نیافتنی تر هم بکنه.
سلام ، باز هم مثل همیشه مطالب زیبا و جذاب . ممنون که زحمت می کشید. « بهترین سایت شخصی »!!
واقعاً فوق العاده است یک نابغه تمام عیار خیلی دوست داشتم در مورد مایکل فلپس بیشتر بدونم ممنون از مطالب خوب همیشگیتون
این لقب هایی که به این ورزشکار میدن یکم برای تقویت روحیه تیم آمریکاست .. وگرنه مثلا یکی دو دوره پیش یه ژیمناست روسی داشتیم که 8 تا طلا گرفت .. رشته هایی مثل شنا و ژیمناستیک این طوری هستند، معمولا کسی که تو یه زیر شاخش طلا می گیره تو بقیه زیر شاخه ها هم می گیره ..مخصوصا اگه یه سر و گردن از بقیه بالاتر باشه..! همونطور که ما به رضا زاده خودمون گفتیم قویترین مرد جهان… این القاب به ضرر خود ورزشکار تموم میشه ..چه ایرانی باشه چه آنگولایی چه آمریکایی… باید بذارن فلپس، فلپس باشه، نه بیشتر نه کمتر و دور وبرش رو با انواع و اقسام “ترین” ها شلوغ نکنن.
اطلاعات خوبی بود,بد نیست در باره رشته تحصیلی ,کتابها و تفریحات مورد علاقه و تغذیه او نیز مطا لبی درج شود. ممنون از زحمات شما
درود.خیلی زیاد منو یاد زندگی یان تروپ انداخت.با این تفاوت که یان انگیزه های دیگری برای شنا و ورزش داشت (مرگ دوستش) و خیلی زود دور قهرمانی و کلا ورزش را رها کرد.ممنون از مطلبتون/
به نظر من اگر ما همه بودجه المپیکمان را به جای این ورزشکاران مفت خور بی خاصیت بدهیم همین فیلپس از تمام تاریخ مدالهای المپیکمان هم بیشتر برایمان مدال میگیرد!
راستی دکتر، چند روز بیشتر از المپیک باقی نمانده و وبلاگستان به جای پرداختن به این موضوع بیشتر درگیر بازیها و بحثهای تفرقه انگیز و بی حاصل است و من جز وبلاگ شما و چندتای محدود دیگر مطلبی در این باره ندیدم، خواستم از شما در خواست کمک بکنم برای راه اندازی یک پرونده ویژه برای المپیک، هر بلاگری در سبک و تخصص خودش در این پرونده مشارکت بکند کار مثبتی انجام داده، این را با شما در میان گذاشتم چون تاثیر گذاری شما از من بیشتر است.
من خودم مانند شما قصد دارم پستهایی در این باره بنویسم، ولی بنابر تخصصم بیشتر در حوزههای اجتماعی، سیاسی و توسعه اقتصادی قصد دارم بنویسم، اگر بقیه هم کمک بکنند خیلی عالی خواهد شد.
http://negaheno.wordpress.com/2008/08/13/china
آقا deserter واقعا مثال بی نظیری بود. لطفا اسم و مشخصات این ورزشکار رو که ازش یاد کردین برای مسئولین المپیک دنیا بفرستین تا از فراموش کردن ذکر نام اون در کنار رکوردداران تاریخ المپیک شرمنده بشن! در ضمن ورزشکاران روسیه جزو “داشته های ما” محسوب نمیشن!!!
سلام به سلامتی هفتمی رو هم گرفت !!!
دکتر جان ممنون مثل همیشه به اطلاعاتمون اضافه شد…
با این همه مدالی که میگیره هنوزم hyperactivity disorder داره!
مایکل فلپس پر افتخار ترین ورشکار المپیک ( تاریخ؟ ) هم هست هم نیست…
بستگی داره پر افتخار رو چی تعریف کنیم…
عنوان پرمدالترین ورزشکار تاریخ المپیک متعلقه به لاریسا لاتینینا، ژیمناستیک کار شوروی، با 18 مدال ( 9 طلا، 5 نقره و 4 برنز )، فلپس برای گرفتن این عنوان باید تا 4 سال دیگه صبر کنه. البته اگه تا اون موقع زنده باشه.
رامین جون خودتو ناراحت نکن , منظور از پر افتخار یعنی تو یه المپیک که الان باشه 8 تا طلا گرفته .
حالا رامین جان خودتو ناراحت نکن اصلا باشه روسا بهترن .
فعلا که ما مردم بدبخت ایران باید با مایکل فلپس امریکایی حال کنیم.
آخرین خبر از المپیک پکن در مورد شنا:
مایکل فلپس این اعجوبه و نابغه شنا 2مدال طلای دیگه هم گرفت یعنی در مجموع 8 مدال طلا…!
در مجموع دو المپیک آتن و پکن: 14 مدال طلا.
خدایا باور نکردنیه…
در المپیکی که در آن یک کافر بی دین جهنمی و گوز تپه (مایکل فلپس، شناگر آمریکایی) یک نفره 8 مدال طلا می گیرد و کشور توگو با یک شرکت کننده یک مدال می گیرد یا یک سوارکار 53 ساله مدال نقره کسب می کند ما چه کردیم و چه شدیم؟!
فقط مانده بود که افغانی ها برای ما شاخ بشن که شدن! در رنکینگ المپیک آنها از ما بالاترند!!!
المپیک جای کسانی که پنج شنبه شب ها با دوستان خود قلیان می کشند یا چلو کباب کوبیده می خورند نیست!
مایکل فلپس می گوید در زندگی فهمیدم که هیچ چیز غیر ممکن نیست و با تلاش هر هدفی حاصل می شود…
تنها مدال آور ما در پکن که انصافا با 2 کشتی آسان مدال گرفت ، آنچنان برنز را گاز می زد که گویی دهمین طلای المپیک خود را گرفته!
می خواهم بدانم فرق من با مصطفی جوکار که در بین 19 نفر 19 ام شد یا نجمه آبتین که از بین 60 نفر 60 ام شد چیست؟
یکی از دوستانم می گفت قایقران زن ایران آنقدر دیر به خط پایان رسیده که به او گفته اند “حاج خانوم بی خیال شو می خایم آب دریاچه رو عوض کنیم:)) ”
المپیک آیینه تمام نمای شرایط داخلی کشور ها و وضعیت حاکم بر آن است.پس بهتر است به جای انتقاد خدا را شکر کنیم و یک خدا قوت به ورزشکاران بگوییم که حداقل بزور ما را وارد رنکینگ المپیک کرد
وقتی ایرانیان قصد دارند به زور خودشان را به عربها بچسبانند – آنجا کار کنند (حمالی) – سرمایه گزاری کنند – دینشان را استفاده کنند – برایشان تبلیغات گسترده کنند و آنها هم ما را تحویل نگیرند و جزایرمان را بخواهند با زور و تزویر تصاحب کنند همین است که ما به وطنان وطن فروش باید با عکس خارجیها حال کنیم.
ما بدبخت نیستیم بلکه بدبخت بودیم و خواهیم ماند.
مطلبتون خیلی عالی و جامع بود، لطفا” در مورد رشته ی تحصیلی، علایق ، تفریحات ،شهر محل تولدش وکتابهایی که می خونه هم بنویسید.
با تشکر
از رژیم غذایی این ورزشکار هم بنویسید.ممنونم
من خودم یک ورزشکار نیمه حرفه ای هستم ولی یک مدت خیلی موفق بودم ولی مدتیه که فکرم خرابه جناب دکتر اگه راه حلی دارید بگید.ممنون
ممنون به خاطر این پست
مایکل عایه
استسنایی
ممنون از سایت خوبتون از رژیم غذاییش هم اطلاعات بذارید
سلام من مدتی است که شنا میکن وعضوتیم ملی هم هستم دارم تمرین میکنم که حال مایکل فلپس عوضی روبگیرم
من11 سالمه 2 ساله که حرفه ای شنا می کنم الان در گروه b(منتخب)تیم ملی هستم .
این خیلی آموزنده بود ممنون.
مایکل copyنداره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
دوسته عزیزشما توانشو نداری تمرین کنی حاله مایکل رو بگیری توهین نکن ببین عزیزم شما که هیچی دسته طبیعت هم دیگه بندرت میتونه همچین چیزی بیافرینه از دوستان بعیده که بیان و توهین کنن مایکل الان داره نون زحمتی رو که کشیده میخوره مدیریتی که رو برنامه هاش اعمال شده هزینه ای که صرف کرده شما عضو تیمه ملی هستی و میدونی چقد سخته پس دو نکته رو فراموش نکن 1 تو هین نکن 2 تلاش کن برسی به 1 بیستمه جایی که مایکل فپس رسیده
michael you are very fantastic
بچه ها منتظر من باشید KS:D
داداش از 19 سالگی میتنی شروع کنی ولی به شرطی که پدیده باشی!!!! امیدوارم موفق باشی