مهمان: داستان کوتاهی از آلبر کامو با ترجمه اسماعیل فصیح

هر سال مردان و زنان بزرگی، از میان ما می‌روند، گاهی در هنگان درگذشت، آنها خبری در رسانه‌ها منتشر می‌شود و ستونی در روزنامه‌ای چاپ می‌شود، گاهی هم، نه! و پیش می‌آید که در غوغای خبرهای سیاسی و غیر سیاسی روز، خبر رفتن این عزیران گم می‌شود. اینجاست که تازه اگر کسی چیزکی در مورد او بنویسد و اگر آشنایان و دوستانش به صرافت برپایی مراسمی برای او برآیند، گاه از سوی دیگران لقب «مرده‌پرست» می‌گیرند.

نمی‌دانم آیا زمانی فرا می‌رسد که تا زمانی که بزرگان عرصه‌های مختلف ادب و هنر و علم و سیاست ما زنده هستند، کسی مثلا در همین محیط اینترنت به این فکر بیفتد که سایتی برای جاودانه کردن صدا و تصویر و آثار منتخبشان برپا کند یا نه؟

اتفاقا این کار اصلا پرهزینه نیست، با حمایتی اندک می‌شود، در عرض چند ساعت مصاحبه‌ای ویدئویی ترتیب داد و در اینترنت گذاشت یا عکس‌های آلبوم زندگی یک هنرمند را اسکن و دیجیتال کرد و کارنامه هنری و علمی‌اش را مرتب کرد.

برای مقایسه می‌توانید نام یکی از نویسندگان مشهور غیر ایرانی را گوگل کنید تا ببینید چقدر متن و تصویر و بریده آثار و نقد در موردشان می‌تواند خواند و دید.

در شرایط حاضر من چنین رؤیایی را عملی نمی‌بینم.

اسماعیل فصیح که چندی پیش از بین ما رفت، یکی از ده‌ها شخصیت بزرگی که ما قبل از اینکه فرصت آشنایی با او پیدا کنیم، برای همیشه غائب شده است.

شخصا تنها کتاب «استادان داستان» را از او خوانده‌ام که منتخب و ترجمه‌ای از داستان‌های کوتاه مشهورترین نویسندگان ادبی جهان است. استادان داستان مجموعه بسیار جالبی است که توصیه می‌کنم اگر می‌خواهید کسی را با دنیای داستان های کوتاه و سبک ادبی نویسندگان بزرگ آشنا کنید، حتما این کتاب را به او هدیه بدهید. با نوشته‌های خود فصیح اصلا آشنا نیستم و نمی‌دانم چه حال و هوایی دارند و اصلا در حال حاضر در بازار هستند یا نه.

با هم یکی از داستان‌های کوتاه کتاب استادان داستان را می‌خوانیم، داستان کوتاهی از آلبر کامو با عنوان مهمان. این داستان، یکی از زیباترین داستان‌های کوتاهی است که خوانده‌ام و فکر می‌کنم در کارنامه کامو هم اثر برجسته‌ای به شمار برود.

این داستان را می‌توانید از اینجا با فرمت PDF دانلود کنید و بخوانید. (330 کیلوبایت)