زندگینامه و کارنامه هنری اینگرید برگمن

22

امروز -29 آگوست- مصادف با سالروز تولد و همچنین مرگ اینگرید برگمن است. ستاره‌ای که در طول فعالیت هنری‌اش 3 جایزه اسکار و 2 جایزه «اِمی» را از آن خود کرد.

اینگرید برگمن در 29 آگوست سال 1915 در استکهلم به دنیا آمد، پدرش سوئدی و مادرش آلمانی بود. وقتی 3 ساله بود مادرش درگذشت و متأسفانه در سیزده سالگی پدر عکاس هنرمندش را هم ازدست داد. پدرش دوست داشت او خواننده اپرا شود و سه سالی هم او به کلاس آواز فرستاد. بعد از مرگ پدرس او به نزد عمه‌اش رفت، اما وی نیز بعد از شش ماه او را تنها گذاشت و او ازآن پس با عمویش زندگی کرد.

اینگرید برگمن

اینگرید برگمن بچه یتیم خجالتی سوئدی، رویای بازیگری در سر می‌پروراند. در نوجوانی درفیلم‌ها ظاهر شد و سرانجام به جایگاه ستارگی دست یافت. فیلمش اینتر متزو (1936) که در آن نقش پیانیستی را بازی می‌کرد که عاشق یک ویولونیست می‌شود، دیوید اُ.سلزنیکِ تهیه‌کننده را متوجه او ساخت. بسیاری از ستاره‌های خارجی از رفتن به آمریکا و تغییر نام و نشان خوشحال می‌شدند، ولی اینگرید جزو آنها نبود. وقتی سلزنیک او را به آمریکا برد تا در ورسیون هالیوودی اینتر متزو بازی کند، برگمن اصرار ورزید که رنگ طبیعی موها، ابروها و آرایشش را حفظ کند. سلزنیک در این لجاجت ارزشهای تبلیغاتی یافت و اینگرید برگمن را بعنوان یک قهرمان زن طبیعی و تروتازه به سینماروها معرفی کرد. اینتر متزو با استقبال فراوان روبرو شد. ولی دیری نگذشت که از او ایراد گرفتند که مدام در نقش یک «دختر خوب» بازی می‌کند. سلزنیک برگمن را برای مدتی بهMGM وام داد تا در دکتر جکیل و مستر هاید (1941) در مقابل اسپنسر تریسی و لانا ترنر ظاهر شود. برگمن سعی کرد نقش «خوب» خودش را با نقش «بد» لانا ترنر تاخت بزند. این تاخت زدن انجام شد و برگمن از این تجربه سرافراز بیرون آمد. ولی با وجود توجه خود او به تنوع نقش‌ها، بازی گرفتن از او در نقش زنهای معصوم و بیگناه ادامه پیدا کرد؛ و تمامی اینها نیز مقدار زیادی متأثر از بازیش در کازابلانکا (1942) در نقش همسر یک مبارز جبهه مقاومت فرانسه در دوران جنگ جهانی دوم و یک راهبه در زنگ‌های سینت‌مری (1945) بود. ولی هنگامی که برگمن به ایتالیا رفت و در استرومبولی (1949) بازی کرد و به روبرتو روسلینی کارگردان فیلم دل باخت و با او ازدواج کرد، شهرت و زندگی حرفه‌ایش برای همیشه تغییر کرد. ناگهان حتی در کنگره آمریکا از او انتقاد کردند و از محافل هالیوودی نیز کنار گذاشته شد. درست قبل از جدا شدنش از روسلینی بود که کمپانی فاکس از برگمن خواست تا در آناستازیا (1956) بازی کند. همان مردمی که به او پشت کرده بودند دوباره از او استقبال کردند. او با متانت و وقار و کماکان با همان خوبی و حقیقت احساسی که از او ستاره ساخته بود، به سوی نقشهای پخته‌تر رفت. وی ضمنا به تئاتر روی آورد و در کلاسیک‌های یوجین اونیل و جورج برنارد شاو بازی کرد. وقتی در سال 1978 سرانجام در سونات پاییزی به اینگمار برگمن پیوست، پیوند این دو بزرگ تاریخ سینما با خرسندی مورد استقبال قرارگرفت. برگمن در سالهای پایانی و در حالیکه سلامتش رو به وخامت گذاشته بود، با شجاعت در چند فیلم و سریال دیگر نیز بازی کرد.

تولد: 29 اوت 1915، استکهلم، سوئد
مرگ: 29 اوت 1982. لندن انگلستان، از بیماری سرطان سینه
قد: 1 متر و 80

همسران و فرزندان:
دکتر آرون پترلیندوسترم (50-1937، جدا شدند)، دختری به نام پیا
روبرتو روسلینی (57-1950، جدا شدند)، روبرتو اینگمار، ایزابلا و ایزوتا
لارس اشمیت تهیه‌کننده تئاتر سوئدی (76-1958، جدا شدند)

جوایز اسکار
اسکار بهترین بازیگر زن برای چراغ گازی و آناستازیا
برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن نقش دوم به خاطر جنایت در قطار سریع‌السیر شرق
نامزد اسکار به خاطر زنگها برای که به صدا درمی‌آید، زنگهای سینت‌مری، ژاندارک و سونات پاییزی

درباره‌اش گفت‌اند:
– او زن زنان است. منظورم این است که او دقیقا همان چیزی است که یک زن باید باشد. از آن دسته زنانی است که مردان از او وحشتی ندارند، چون خیلی گرم و مهربان است. یک کیفیت واقعی دارد. این خیلی بد است که ملکه کشوری نیست. (گلدی هاون که در اواخر دوران بازیگری برگمن با او همبازی شد.)
– اگر بازیگری مثل اینگرید برگمن آنطور به شما نگاه کند که انگار شایستگی‌اش را دارید، دیگر لازم نیست خیلی بازی کنید. (همفری بوگارت، درباره نقش موفقش بعنوان عاشق برگمن در فیلم کازابلانکا)
– همان دقیقه اولی که بهش نگاه کردم فهمیدم چیز خاصی دارد. او یک کیفیت فوق‌العاده از خلوص و نبوغ و شخصیت یک ستاره واقعی را داشت که خیلی نایاب بود. (دیوید اُ.سلزنیک، کسی که برگمن را در سوئد کشف و در هالیوود به یک ستاره تبدیلش کرد.)
– اینگرید بیچاره به پنج تا زبان حرف می‌زند، ولی نمی‌تواند با هیچ کدامشان بازی کند (سر جان گیلگاد)

بعید است بدانید:
– تهیه‌کننده‌های هالیوودی تلاش کردند که او در سال 1939 نامش را عوض کند و نامهای مختلفی مثل اینگرید بری‌مان و اینگرید لیندستورم را پیشنهاد کردند. برگمن قبول نکرد، چون معتقد بود که او تلاشهای زیادی برای تثبیت نام واقعی خودش در اروپا انجام داده است.
– یک نوع گل سرخ بعد از مردنش به نام او نام‌گذاری شده است، گل سرخی که به آن اینگرید برگمن می‌گویند.
– اینگرید برگمن و شون کانری در فهرست بزرگترین بازیگران تمام دوران به انتخاب 50 هزار خواننده یک مجله آلمانی در صدر جدول قرار گرفتند.
– در مراسم تشییع جنازه او که در کلیسای سنت مارتین برگزار می‌شد، هیچ لحظه‌ای تاثیرگذارتر از زمانی که ویولون نوای «همچنان که زمان می‌گذرد» را نواخت، نبود. (ترانه‌ای که نشانه عشق او و همفری بوگارت در فیلم کازابلانکاست).

قسمتی به یادماندنی از فیلم کازابلانکا را که در آن ترانه «همچنان که زمان می‌گذرد» را می‌توانید در یوتیوب ببینید یا از مدیافایر یا رپیدشیر دانلود کنید.

– هیچکاک در آخرین دیدار از ترس مرگ زودهنگام او گریه‌اش گرفت. برگمن که به خاطر سرطان در شرف مرگ بود به هیچ گفت: «اما مطمئنا تو هم زمانی خواهی مرد، هیچ، همه ما می‌میریم.» او بعدها گفت که بنظر می‌رسد آن جمله سلامتی او را به همراه داشته است و خداحافظی تلخ و شیرینی انجام داده است. هیچکاک در سال 1980 مرد و برگمن دو سال دیرتر از او از دنیا رفت.
– از کار کردن با گری کوپر لذت می‌برد، چون که در برابر او لازم نبود کفشهایش را دربیاورد (قد اینگرید نسبت به قد اغلب ستاره‌های مرد آن دوران زیادی بلند بود).
– منشی هیئت داوری جشنواره کن، کریستین ژوسپین، ستاره‌های متفاوتی را در جشنواره به یاد می‌آورد و می‌گوید که تاثیربرانگیزترین آنها بازگشت برگمن در سال 1973 بعنوان رییس هیئت داوران جشنواره بود. ژوسپین می‌گوید: «هر شب وقتی او به نمایش‌های شبانه می‌آمد مردم می‌ایستادند و برایش دست می‌زدند و تشویقش می‌کردند، هر شب. من ندیده‌ام برای کس دیگری این اتفاق بیافتد.»
– کری گرانت به یاد می‌آورد که یک روز صبح اینگرید سر صحنه آمد، ولی مشخصا حواسش آنجا نبود: «ما صحنه را دوباره و دوباره گرفتیم، اما او یکجوری توی خلسه بود. آنجا نبود. اما هیچکاک چیزی نمی‌گفت. او فقط کنار دوربین نشسته بود و سیگار می‌کشید. بالاخره حول و حوش ساعت 11 صبح در چشمان اینگرید دیدم که دارد برمی‌گردد. برای اولین بار در آن روز صبح دیدم که همه چیز درست شد و هیچکاک گفت: «کات». آن وقت هیچ نشست، به اینگرید نگاه کرد و به آرامی گفت: «صبح بخیر اینگرید».
– دوست صمیمی نویسنده شهیر، ارنست همینگوی، بود که به او «پاپا» می‌گفت. همینگوی هم او را در عوض «دختر» خطاب می‌کرد.

– ادیت هد، طراح بزرگ و معروف لباس و جواهرات که بسیاری از بازیگرها را سرتاپا “می‌ساخت”، پی برد که در مورد اینگرید برگمن باید همه لباسهایش را به ساده‌ترین شکل طراحی کند و از کمترین جواهرات استفاده نماید.
– برگمن اجازه نمی‌داد دست به سر و صورتش بزنند و حتی برای فیلمی چون زنگها برای که به صدا درمی‌آید، بی هیچ ادا و اطوار و چک وچانه‌ای حاضر شد موهایش را کوتاه کند.
– برگمن با قد 1 متر و 80 سانتی‌اش از بسیاری از بازیگران زن و مرد فیلمهایش بلندقدتر بود. وقتی یکی از تهیه‌کننده‌هایش از او خواست که کفش پاشنه‌بلندش را به پا نکند، برگمن توضیح داد که معمولا کفشهایش تخت است. بازیگران مرد کوتاه‌قدتر مثل بوگارت مجبور بودند «کفی»هایی در کفشهایشان بگذارند تا در مقابل او کم نیاورند.
– برگمن نخستین کار بزرگ هالیوودی‌اش را خیلی اتفاقی بدست آورد: یک زن و مرد سوئدی برای پسرشان که در نیویورک آسانسورچی بود، از اینتر متزو تعریف می‌کرده‌اند. آسانسورچی از فیلم برای یکی از ساکنان عمارتی که در آن کار می‌کرده، تعریف می‌کند و این ساکن عمارت هم از قضای روزگار یکی از «شکارچی‌های استعداد» بوده که برای دیوید اُ.سلزنیک، تهیه‌کننده مستقل کار می‌کرده است.
– وقتی برگمن با ارنست همینگوی ملاقات کرد تا درباره نقشش در زنگها برای که به صدا درمی‌آید صحبت کنند، همینگوی به او هشدار داد که اگر می‌خواهد نقش را از آنِ خود کند، باید موهایش را کوتاه نماید و برگمن هم پاسخ داد: «مو که هیچ، برای تصاحب این نقش حاظرم سرم را هم بزنم!» کوتاهی موی برگمن در این فیلم نقش پرمعنایی در تاریخ سینما بازی کرد: مکس استاینر سازنده موسیقی متن کازابلانکا، سران استودیوی وارنر را راضی کرد که به وی اجازه بدهند تا ترانه جدیدی برای کازابلانکا بنویسد. ولی نوشتن و فیلمبرداری یک ترانه جدید می‌طلبید که برگمن را از سر فیلم زنگها برای که به صدا درمی‌آید به استودیو بیاورند و سکانس کافه ریک را دوباره بگیرند. اما آرایشگرهای استودیو نمی‌توانستند آن آرایش موی قبلی برگمن را با کلاه گیس یا هزار ترفند و حقه با دوران فیلمبرداری کازابلانکا هماهنگ کنند و بنابراین فیلمبرداری صحنه‌های جدید لغو شد و ترانه As the Time Goes by در فیلم باقی ماند.

بد نیست که یکی از سکانس‌های به یادماندنی کازابلانکا را که یکی از صحنه‌های به یادماندنی سینما هم هست، ببینید. جایی که «الزا» با بازی برگمن از «ریک» با بازی بوگارت، خداحافظی می‌کند:

یوتیوبمدیافایررپیدشیر

خودش گفته:
– سرطان کسی را می‌کشد که سرنوشتش را قبول ندارد، کسی که بلد نیست با آن زندگی کند و فقط زمان کمی را که باقی مانده نابود می‌کند.
– بازیگری بهترین داروی جهان است. اگر احساس خوبی درباره‌اش نداشته باشید، به این خاطر که دائم به فکر چیزی مشغول می‌شوید که مال شما نیست، از بین می‌روید. ما بازیگران آدمهای خوشبختی هستیم.
– داشتن یک خانه، همسر و بچه باید برای زندگی هر زنی کافی باشد. این همان چیزی است که ما با آن معنی پیدا میکنیم، مگر نه؟ اما هنوز هم معتقدم هر روز زندگی، یک روز ازدست رفته است. همان طور که فقط نیمی از من زنده است. نیم دیگر در یک کیف، فشرده و خفه شده است.
– من فیملهای زیادی کار کرده‌ام که خیلی هم مهمتر بوده‌اند، اما تنها آدمی که همیشه می‌خواهند درباره‌اش صحبت کنم، بوگارت (در کازابلانکا) است.
– مهم نیست که تو واقعا گریه کنی. مهم این است که تماشاگران فکر کنند تو داری گریه می‌کنی.
– خودت باش. جهان، اصل را ستایش می‌کند.
– در پاریس وقتی کازابلانکا به نمایش درآمد، آنها زیاد از آن استقبال نکردند. دیدگاه سیاسی‌اش را دوست نداشتند. فیلم به سرعت جمع‌آوری شد و هیچ وقت هم به تلویزیون فروخته نشد. چند وقت پیش، آن را مثل یک فیلم جدید در 5 سینمای پاریس به نمایش درآوردند. نمایش افتتاحیه‌اش را جشن گرفتند و مردم دیوانه‌اش شدند.
– من خجالتی‌ترین آدمی هستم که تا بحال وجود داشته، اما شیری درونم دارم که هیچوقت خفه نمی‌شود.
– زمان کوتاه شده است؛ اما هر روزی که من با این سرطان می‌جنگم و زنده می‌مانم، برایم یک پیروزی است.
– از پیری نمی‌ترسم، چون همه ما پیر می‌شویم. اگر من تنها آدم بودم، می‌ترسیدم. اما همه در یک کشتی هستیم و تمام دوستانم با من می‌آیند. همه ما به سمت پیری حرکت می‌کنیم. اینکه چند سال باقی مانده نمی‌دانیم. فقط باید قبولش کنیم.
– از کارهای که کرده‌ام پشیمان نیستم. فقط از کارهایی پشیمانم که انجام نداده‌ام.
– تا 45 سالگی می‌توانم نقش زنان عاشق را داشته‌باشم. بعد از 55 سالگی می‌توانم نقش مادربزرگ‌ها را داشته باشم. اما این ده سال میانی برای یک بازیگر زن خیلی سخت است.
– یادم می‌آید که (در هالیوود) یک روز کنار استخر نشسته بودم و ناگهان اشک‌هایم روی صورتم جاری شد. چرا من آن قدر ناراحت بودم؟ من موفق شده بودم. امنیت داشتم. اما این کافی نبود. من از درون منفجر شده بودم. (بعد از اینها بود که با روبرتو روسلینی بلند شد و از هالیوود رفت تا زندگی دیگری را تجربه کند.)
– (به دخترش ایزابلا روسلینی درباره بازیگری) آنرا ساده بگیر. صورتت را همینطور معمولی نگه دار، موسیقی و داستان پرش می‌کنند.
– تنها راه جوان ماندن این است که به پیمودن همان راهی که دارد شما را می‌برد ادامه دهید. این کار حسابی برای من جواب داد. بعد وقتی یکی از کارهایت تمام شد، استراحت کن و از آن لذت ببر.

فیلمهای مهم
کازابلانکا (1942)، چراغ گاز (1944)، زنگ‌های سینت‌مری (1945)، طلسم‌شده (1945)، بدنام (1946)، استرومبولی (1950)، اروپای 51 (1952)، سفر به ایتالیا (1953)، آناستازیا (1956)، قتل در قطار سریع‌السیر شرق (1974)، سونات پاییزی (1978).
– اینتر متزو (1939): برگمن که در تعدادی فیلم صامت و ناطق در سوئد از جمله همین فیلم (1937) بازی کرده بود، در اینجا در بازسازی فیلم سوئدی‌اش در نقش پیانیست زیبایی ظاهر شده که دلباخته ویولونیست معروفی (لزلی هاوارد) می‌شود.
– کازابلانکا (1942): نمونه بارز درام‌های رمانتیک جنگ جهانی دومی با شرکت بوگارت و برگمن که در اینجا یک «جادوی سینمایی» خلق کرده‌اند: این دو زمانی در پاریس دلباخته یکدیگر بوده‌اند و حالا «بوگی» کافه ریک را در کازابلانکا می‌گرداند و برگمن با پل هنرید یکی از رهبران جبهه مقاومت فرانسه ازدواج کرده است.
– چراغ گازی (1944): اقتباس سینمایی جورج کیوکر از نمایشنامه پاتریک همیلتون درباره زن تازه ازدواج کرده‌ای در دوره ملکه ویکتوریا که شوهر بی‌رحمش (شارل بوایه) سعی می‌کند که او را مجاب کند که دارد عقلش را از دست می‌دهد. برگمن اولین اسکارش را به خاطر ایفای نقش زنی در مرز دیوانگی برد.
– بدنام (1946): دومین همکاری برگمن با آلفرد هیچکاک و نخستین کار مشترکش با کری گرانت، حکایت دختری است که با یک نئونازی (کلود رینز) ازدواج میکند تا بتواند جاسوسی‌اش را بکند. گرانت نقش ماموری آمریکایی را دارد که برگمن را به استخدام خود درمی‌آورد.
– آناستازیا (1956): بازگشت پیروزمندانه برگمن به هالیوود پس از تبعیدی خودخواسته در اروپا و ازدواجش با روبرتو روسلینی. برگمن دومین اسکارش را به خاطر ایفای نقش زنی برد که احتمال می‌دهند دختر نیکلا، تزار روسیه باشد.

– اگر می‌خواهید با زندگی برگمن بیشتر آشنا شوید، توصیه می کنم کتاب «اینگرید برگمن، داستان زندگی من» را که نشر قطره با ترجمه آنتونیا شرکا منتشر کرده بخوانید، کتاب مفصل و جالبی است.

منبع: مجله دنیای تصویر


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

آیا واقعا سرم حقیقت وجود دارد؟ چطور کار می‌کند؟

انسان‌ها از زمان امپراتوری روم می‌دانستند که ما در حالی که تحت تأثیر چیزی باشیم، صادقانه‌تر و راحت‌تر سخن میٰ‌گوییم. این همان جایی است که ایده  اصطلاح «سرم حقیقت» از آن سرچشمه می‌گیرد.سرم حقیقت به تعدادی از داروهای تغییر دهنده ذهن اشاره…

با این تصاویر کارت پستال خیلی قدیمی در دهه ۱۹۰۰ آمریکایی‌ها، تصور خود از ۱۰۰ سال بعد را نشان داده…

مجموعه‌ای جذاب از کارت پستال‌های عجیب و غریب و در عین حال جذاب از استیون آر. شوک، دیدگاه‌هایی را ارائه می‌دهد که در دهه ۱۹۰۰ تصور شده است و نشان می‌دهند که چگونه شهر‌ها، شهرک‌ها و دهکده‌ها در سراسر ایالات متحده ممکن است طی ۱۰۰ سال آینده…

این عکس پرنده واقعا فتوشاپی نیست و ترکیبی هم نیست و در یک جلسه گرفته شده است!

این عکس شگفت‌انگیز از یک پرنده در حال شگفت‌زده کردن کاربران در اینترنت است و مغز مردم از پردازش آنچه در عکس می‌بینند، ناتوان شده است!اگرچه این یک عکس ویرایش نشده و ترکیبی هم نیست و به صورت روتین با یک بار شات و نوردهی گرفته شده است.…

یادآوری داستان تصویر تولیدشده زنی که در اینترنت وحشت آفرید و تفسیر کنونی آن ماجرا در عصر انفجار…

او در جایی بیرون است و در جهان موازی احتمالا به کمین شما نشسته. تنها کاری که باید انجام دهید تا او را به وجود بیاورید این است که دستور درست را در یک تولید‌کننده تصویر هوش مصنوعی تایپ کنید!مانند یک طلسم دیجیتالی، کلمات شما مانند یک «ورد…

عکس‌هایی از زیباترین کتابخانه‌های دنیا

کتابخانه‌ها باید مظهر فرهنگ و هنر هر کشوری باشند. ساختمان ایمن و بزرگ، منظره تالار کتابخوانی، نوع چینش کتاب‌ها و تحویل آنها به کتابخوان‌ها، داشتن اینترنت آزاد و پرسرعت، حفاظت از نسخه‌های خطی و اسناد باارزش، آزاد بودن کتابخانه در حد امکان…

قسمت دیگری از عکس‌های تاریخی کمتر دیده شده‌اند و نگرش جدیدی نسبت به تاریخ در ما ایجاد می‌کنند

عکس‌های تاریخی بسیار هستند. برخی از آنها از فرط تکرارِ دیگر روتین می‌شوند و نکته جدیدی به ما نمی‌افزایند. متاسفانه برخی از آنها در بایگانی‌های فراموش می‌شوندو کسی متوجه نکته‌شان نمی‌شود و به تدریج نابود می‌شوند و برخی هم کمتر از بقیه بها…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
22 نظرات
  1. misssdandelion می گوید

    من خیلی این بشر رو دوست دارم
    مرسی از خبر قشنگتون

  2. امیرعباس می گوید

    تا صفحه اول سایت رو باز کردم یاد فیلم Casablanca افتادم.

  3. حسن می گوید

    واقعا لذت بردم . خیلی خوب و کامل بود.
    ممنون

  4. amin می گوید

    It was great! Thanks

  5. سروان رنو می گوید

    با تشکر از مطلب خوبتان آقای مجیدی.

    در اینجا از نوشته شما یاد کردیم:
    http://cafeclassic.ir/thread-70-post-5235.html

  6. حسن می گوید

    دکتر شما سر کار نمی روید. باور کنید!!

    1. علیرضا مجیدی می گوید

      ساعت چهار و بیست دقیقه صبح است، الان تازه از بیمارستان برگشته‌ام و دارم به این کامنت شما هم جواب می‌دم.

  7. سمیرا می گوید

    واقعا حیف نیست خانم به این خوشگلی بمیرد! :دی ماشالله چند تا هم همسر!

  8. سمیرا می گوید

    کازابلانکا را عاشقش هستم. شما هم واقعا لیاقت این همه بازدید کننده را دارید. جزو دسته ی محدودی از مجبوب ها!

  9. آرمین می گوید

    مثل همیشه عالی بود

  10. دکتر فاوست می گوید

    “به روبرتو روسلینی کارگردان فیلم دل باخت و با او ازدواج کرد،”؟!
    در حالیکه شوهرش یک نفر دیگه بود از این آقا حامله شد. به همین علت هم از هالیوود رانده شد.
    خودسانسوری هم حدی داره

    1. علیرضا مجیدی می گوید

      بنده بی تقصیرم, منبع من خودسانسوری کرده.

  11. آرمان می گوید

    از آن وقتی که با سینمای کلاسیک آشنا شدم اینگرید برگمن رو دوست داشتم.او برایم تبدیل به بهترین بازیگر زن تاریخ شد و بازیهایش برایم یک نوستالژیای شیرین.نگاهش به بوگارت در لحظه ی خداحافظی در کازابلانکا.دستی که به موهای کوتاه شده اش در زنگها برای … می کشد.قایقی که در استرومبولی هل می دهد.آن نگاه گیج و خردکننده در بدنام در مقابل کری گرانت در اخر فیلم.همه و همه برایم به تکه های کوچک اما واقعی از یک بازی واقعا واقعی تبدیل شده اند.بازیگری که به مفهوم واقعی کلمه بازیگر بود.بازی طبیعی برازنده ی اوست و با او برای من معنا پیدا کرد و می کند.
    شجاعت مثال زدنی اش در مقابله با سیستم هالیوود در اوج اقتدار کمپانی های هالیوودی و ترک خودخواسته ی آن و تعهد کاری اش را همواره ستوده ام.اکنون که این مطلب رو می نوسم دارم به پوستری از او که بر دیوار اتاقم نقش بسته نگاه می کنم و انگار تمام سکانسهایی که از او دیده ام در مقابل چشمانم رژه می روند.
    بی شک برگمن یکی از بهترین های تاریخ سینماست.امیدوارم که شما دوستان هم آثارش رو نگاه کنید و به احترامش کلاه از سر بردارید.

    برای آشنایی بیشتر با اینگرید برگمن می توانید به لینکهای زیر مراجعه کنید:
    اینگرید برگمن،معصومیت از دست رفته هالیوود:http://armanpotter.blogfa.com/post-76.aspx

    کازابلانکا،شاهکار جاودانه سینما
    http://armanpotter.blogfa.com/post-109.aspx

    بدرود

  12. shayan می گوید

    بخش مهمی از زیبایی فیلم کازابلانکابه ترانه
    Play it, Sam…Play “As Time Goes By”
    هست. شانس آوردن که موهای برگمن کوتاه بوده و آهنگ رو تغییر ندادن.

  13. مهدی می گوید

    سلام
    برای من که دیوانه این زنم، خواندن مطلبی جامعی مثل این در روزهایی که حالم زیاد خوب نبود خیلی جواب داد. ممنون.

  14. shima می گوید

    سلام دکتر علیرضا عزیز.بازهم بعدازمدتها به اینجا اومدم و بین همه ی مطالب موجود(که البته خیلی هاشون چون زیادی تخصصی هستندومن هم که الفبا را به زور بلدم)خوندن خلاصه ای از زندگی خانم برگمن که یکی از هنرپیشه های محبوب من تقریبا همردیف با اقای بوگارت است”رو ترجیح دادم و بااینکه بارهاوبارها جسته و گریخته از ایشون مطلب خونده بودم ولی این کاملترین مطلبی بود که تاحالا خوندم و بسی لذت بردم.
    خوشحالم که همچنان فعالید و خوشحالتر که خواهر عزیزتون رو هم به همکاری دعوت کردید.خدا برای هم حفظتان کند انشاءآلله.مطلبی که راجع به کلیه مصنوعی بود رو نخوندم با اینکه خیلی علاقمندبودم ولی مبحث کلیه بعد از از دست دادن برادر جوان و عزیزم همیشه مرا آزار میدهد شاید وقتی دیگر شایدسالی دیگر شاید…اگر این درد نزدیک به سه ساله کمی التیام پیدا کند این حس تلخ و فرار از مطالبی که زمانی با ولع میخواندمشان(مطالب پزشکی)به پایان برسد.
    به هرحال بازهم از اینکه به اینجا اومدم بسیار خوشحالم.شادوسلامت و خوشبخت باشید

  15. بهزاد می گوید

    سلام

    خسته نباشین به خاطر مطالب خوب وبا کیفیتتون

    یه سوالی داشتم و اونم اینکه که خانم برگمن با اینگمار برگمن ازدواج نکرده بود ؟ چون تو لیست همسرانش ذکر نشده

  16. مجتبی می گوید

    ببخشید یه خورده دیر کامنت میذارم.

    واقعا مطلب گردآوری شده جذابی بود، ممنون. فقط به نظرم جمله بندی این پاراگراف‌تون مشکل داره!

    “- برگمن اجازه نمی‌داد دست به سر و صورتش بزنند و حتی برای فیلمی چون زنگها برای که به صدا درمی‌آید، بی هیچ ادا و اطوار و چک وچانه‌ای حاضر شد موهایش را کوتاه کند.”

    به جای “و حتی” فکر کنم باید کلمه “ولی” یا “در صورتی که” به کار می‌بردین!

  17. آیلار می گوید

    یکی از بهترین بازیگران تاریخ سینمای جهان بوده که علاوه بر زیبایی ظاهر، نقش های خیره کننده ای را نیز ایفا می نموده، به ویژه نقشش در فیلم کازیابلانکا که واقعا بهترین فیلم عاشقانه جهان بوده و به حق این عنوان را دریافت نموده است. یکی از ویژگی های منحصر به فرد اینگرید برگمن چهره معصومانه و زیبایی خیره کننده اوست که حتی امروزه کمتر بازیگری هر دو ویژگی را با هم دارد.

  18. امین می گوید

    ای کاش زمان به عقب بر می گشت

  19. لیدا می گوید

    خیلی عالی <3

  20. رضا می گوید

    زیبایی وبرازندگی = اینگرید برگمن

    بنازم به قدرت خدا

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5