اضافه کردن ریتالین به آب آشامیدنی شهرها!
شمار زیادی از از بیمارانی که به بخشهای اورژانس مراجعه میکنند، بیماری روان-تنی دارند، به عبارت دیگر یا عمدهترین مشکلشان افسردگی و اضطراب و دیگر اختلالات روانپزشکی است و یا اینکه مشکل روحیشان، نقش اساسی در بیماری بدنیشان دارد.
گاهی از کثرت مشاهده چنین مواردی، به شوخی به همکاران میگویم باید کار خودمان را سادهتر کنیم و به جای نسخه کردن انواع و اقسام داروهای روانپزشکی، پیشنهاد بدهیم که این داروها به آب آشامیدنی اضافه شوند. این پیشنهاد البته از سوی همکاران مورد استقبال قرار نگرفت، چون اعتقاد داشتند کار و کاسبیشان حسابی کساد میشود!
امروز دیدم که نشریه جالب wired هم نوشتهای دارد و پیشنهاد مشابهی را مورد بررسی قرار داده است!
قضیه از این قرار است که یک بیوشیمیست دانشگاه آکسفورد به نام «جولیان ساوولسکو»، مقالهای منتشر کرده و پیشنهاد داده است که دولت به آب آشامیدنی ریتالین و پروزاک اضافه کند. چنین پیشنهادی، البته، در حد داستانهای علمی تخیلی و افسانههای تئوری توطئه است.
اما بیایید پیش خودمان فکر کنیم تا ببینیم چنین چیزی در آینده هم به اندازه امروز، تخیلی و دستنیافتنی خواهد بود یا نه. سالهاست که در کشورهای غربی برای کاهش پوسیدگی دندانها به آب آشامیدنی، فلوراید اضافه میکنند. این روش، یک روش ارزان، ساده و ایمن برای کاهش میزان پوسیدگی دندانهاست.
از سوی دیگر در سالهای اخیر روز به روز بر تونایی و دانش ما در ساخت داروهای تقویتکننده قوای شناختی اضافه میشود. البته داروها و موادی که قوای شناختی را تقویت میکنند، تاریخچه کهنتری دارند و نیکوتین، کافئین و آمفتامینها را میتوان در زمره این مواد و این داروها دانست که از سالها پیش توسط بشر مورد استفاده قرار میگیرند. اما داروهای نسل جدید مثل مودافنیل، ریتالین، ادرال؛ امپاکین و خانواده پیراستام، بسیار مؤثرتر هستند. دانشجوها و کسانی که به نحوی در یک رقابت مستمر علمی با هم هستند، این داروها را مورد استفاده قرار میدهند و نوعی دوپینگ ذهنی میکنند. من پیش از این در پستی به بررسی این پدیده و همچنین عوارض جانبی این داروها پرداختهام.
اما آیا اگر تصور کنیم که داروهای جدید، ایمنتر هستند و عوارض جانبی کمی دارند، آیا واقها اضافه کردن آنها به آب، مثل افزودن فلوراید به آب یا فولات به غلات، برای نوع بشر سودمند خواهد بود؟!
دستهای، پاسخ مثبت به این سؤال میدهند. آنها میگویند چرا که نه! آنها به نتایج یک تحقیق جالب استناد میکنند:
مطالعات انجام شده نشان میدهند که اگر سرب که یک ماده کاهنده توانایی شناختی است، از آب زدوده شود، به طور متوسط سه واحد بر میزان ضریب هوشی جامعه افزوده میشود، اما همین سه واحد افزایش ضریب هوشی عمومی، آثار شگرفی خواهد داشت: میزان فقر 25 درصد کاهش خواهد یافت، آمار مردان زندانی 25 درصد کاهش مییابد، میزان ترک تحصیل دانشآموزان در دوره دبیرستان، 28 درصد کاهش مییابد، 20 درصد کمتر کودک بدون سرپرست خواهیم داشت، 18 درصد کمتر افراد مشمول دریافت کمکهای خیرخواهانه خواهیم داشت و کودکانی که حاصل ازدواج قانونی نیستند، 15 درصد کمتر میشوند.
با این همه باز هم مطرح کردن این فرضیه و پیشنهاد اضافه کردن ریتالین به آب آشامیدنی، به نظر جنونآمیز میآید. در مقام پاسخ، باز هم عدهای میگویند که همه غربیها از قرن هفدهم دوپینگ ذهنی میکنند، یعنی درست از همان زمانی که بجای عادت روتین نوشیدن آبجوی صبحگاهی، قهوه را جایگزین کردند. پس چرا حالا که به این صورت از یک ماده افزاینده توانایی شناختی استفاده میکنند، همه جامعه به صورت دیگری از داروهای مؤثرتر بهرهمند نشود! چرا ما مثل موشیهایی که در تحقیقات علمی، آدنیل سیکلاز قشر پیشانی مغزشان یا گیرنده NMDA شان را افزایش میدهند و با این کار در گذر از هزارتوها توانمندشان میسازند، خودمان را صاحب ذهن قدرتمندتری نکنیم؟
اما کسانی هم هستند که اعتقاد دارند یک ذهن توانمندتر، لزوما یک ذهن زیباتر نخواهد بود و خوشبختی برای صاحبش به ارمغان نخواهد آورد. در همین موشهایی که صحبتش شد، گرچه تونایی گذر از هزارتو، بیشتر میشود، اما حساسیت به دردهای مزمن هم افزایش مییابد. «مارتا فرح»، یک دانشمند علوم اعصاب در پنسیلوانیا، در حال حاضر مشغول مطالعه روی آمفتامینها است، او متوجه شده است که گرچه آمفتامینها بر قدرت حافظه میافزایند، اما در کنار آن خلاقیت اشخاص را کم میکنند.
آدمهایی که حافظه شگفتانگیزی دارند، مشکلات خاص خودشان را دارند. نویسنده مقاله، یک مورد جالب را مثال میزند:
در سالهای اول دهه 20 میلادی، یک نورولوژیست روسی به نام «آ آر لوریا»، مشغول تحقیق تونایی ذهنی یک روزنامهنگار به نام «شراشوسکی» شد. این روزنامهنگار را سردبیر روزنامهاش، به این پزشک معرفی کرده بود. مشکل سراشوسکی این بود که از فرط پرحافظگی همیشه مشغول تقلا برای فراموش کردن جزئیاتی بود که ناخودآگاه در ذهنش ضبط و ثبت میشدنهد. کافی بود که کمدی الهی دانته برای او خوانده میشود، او میتوانست همه اشعار این کتاب را از بر بازخوانی کند. حتی وقتی یک رشته عدد بلند به او گفته میشود، شراشوسکی هفتهها بعد، دقیقا همان اعداد را بازگو میکرد.
بله! این حافظه به شراشوسکی در کارش کمک میکرد و او را از یادداشت برداشتن بینیاز میکرد، اما در کنار این سودمندی، این حافظه مشکلاتی را هم برای او در برداشت. شراشوسکی نمی توانست استعارهها را در جملات و محاورهها درک کند، چون همیشه ذهنش مشغول به جزئیات بود. وقتی هم که شعر میخواند، باز هم تمرکز بر جزئیات، مانع لذت بردن او میشد.
لوریا از روی مورد عجیب و غریب شراشوسکی متوجه شد که توانایی فراموش کردن، درست به اندازه توانایی به خاطر سپردن اهمیت دارد.
(کتاب لوریا را که در این باره نوشته شده، میتوانید در اینجا بخوانید.)
خورخه لوئیس بورخس، نویسنده شهیر ارژانتینی در داستانی با عنوان Funes the Memorious، درمورد پسر نوجوانی به نام ایرنئو فونس نوشت که حافظه زیادی داشت. او در قسمتی از داستان مینویسد:
تفکر عبارت است از فراموش کردن تفاوتها، تعمیم دادن و انتزاع کردن. در دنیای فونس که به صورت افراط آمیزی مملو از جزئیات بود، چیز به جز جزئیات وجود نداشت.
همین نگرانیها باعث میشود که به این نتیجه برسیم که هنوز زود است که در مورد پیشنهاد دادن تقویتکنندههای شناختی به افرادی که مشکلی ندارند، فکر کنیم. پس بیایید اصلا به ادرال یا مودافنیل فکر نکنیم و به همان کاپوچینویمان دو دستی بچسبیم! مغز ماشینی با تعادل شگفتانگیز که طی میلیونها سال با مکانیسم انتخاب طبیعی ساخته شده است، در حالی که بسیاری از به اصطلاح پیشرفتهایمان، هزینه و خسارت زیادی برای ما دربرداشته است.
عالی بود .
این ایده در «شوالیه تاریکی» در داستان وجود داشت.
بسیار مطلب زیبا و قابل تاملی بود
ممنون از شما آقای دکتر
خیلی خوب و عالی بود
جالب میشه اگر مردم به این مواد معتاد بشن و یه سره آب بخورن
البته برای اینکه به افراد سالم از این آب داده نشه میشه اونو تو قوطی آب معدنی عرضه کرد که هر کس نیاز داشت استفاده کنه ، شبیه این نوشابه های انرژی زا و محصولات مشابه دیگه
ایکاش یکی میگفت ریتالین چیه!!
ترکیبی بسیار شبیه به کوکائین:)
با سلام. ریتالین یک دارو از مشتقات متامفتامین هست. برای درمان کودکان بیش فعال (ADHD) که قدرت توجه به محیط در اونها کم هست و همچنین در افراد مسنی که دچار زوال مغزی و کاهش بازده مغزی هستند. در افرادی که کنکور یا یک امتحان سخت در پیش دارند، به علت کاهش شدید نیاز به خواب و افزایش قدرت حافظه جهت حفظ کردن مطالب (البته در حافظه کوتاه مدت) مورد سوءمصرف قرار میگیره! امیدوارم توضیحاتم به دردت بخوره. نوید از تبریز
اشاره به قدرت حافظه و خلاقیت خیلی جالب بود؛ چندی پیش یادم نیست کجا ولی در این رابطه گفته شده بود خلاقیت حاصل اشتباه در مغز آدمیه و علت این که ماشین ها خلاقیت ندارند همین نبود اشتباهه، یا یه همچین چیزی.
ممنون می شم اگه کسی یادشه اصل این تحقیقات چی بود کجا بود لینک بذاره.
با سلام و عرض تشکر از زحماتی که جهت فراهم آوردن این مطالب می فرمایید.
با توجه به رواج انواع دوپینگ در انواع قشرهای مختلف این جامعه به نظر می رسد هزینه کردن غنی کردن آب یک نوع اسراف باشد
دکتر مجیدی سلام،
من از خوانندگان وبلاگ خوب شما هستم. در مورد این کامنت می خواستم با شما مورد خود را در میان بگزارم.
با اینکه من دختر هستم و اصولاً باید به جزییات بیشتر توجه کنم ، تو جهم ناخداگاه به کلیات است و در ریاضی و فیزیک قوی هستم. اصولاً وقتی متنی می خوانم مطلب کلی را می گیرم ولی لغات ، اصطلاحات و اسامی به سر عت از ذهنم پاک می شود ، طوری که در بیان و ارتباط برقرار کردن دچار مشکل می شوم. فکر می کنید من چه کمکی به خودم می توانم در این زمینه بکنم.
به نظر من ایده جالبیه
با سلام
با تشکر از ایمیل های سودمندتان .اگر این آخری رادریافت نمی کردم داشت باور می شد که یک پزشک یک مهندس است نه یک پزشک!
یک سوال داشتم سر شدن(کرخت شدگی ) نوک انگشتان و دور لب و گاهی زبان ممکن است از علایم کدام بیماری باشد ؟
بله دیگه بعد از کلر حالا منظر فلوراید و ریتالین و… برادر جان تو خود فرانسه کلراضافه کردن بعد از مدتی آمار سرطان بالا رفت پس از مدتی فلوراید را حذف کردند چرا می خواهید آب سالم را به انواع زهر ماری ها آلوده کنید باور کنید همه این امراض از مواد شیمیایی کارخانه های مواد غذایی از چیپس و پفک گرفته تا شیر و ماست های بیمزه و غیر طبیعی بلند می شود . بهتر است در فکر سالم سازی تغذیه باشید نه این که آب را آلوده کنید
ضمن تشکر از مطالب ارزنده تان، با مطالب این پست چندان مؤافق نیستم. پیشرو دانستن پیراستام و امثال آن در علوم اعصاب منطقی نیست و امروزه به پیراستام به چشم دارویی بی مصرف نگریسته می شود. ایده اضافه نمودن چنین داروهایی به آب آشامیدنی را معادل سودمند دانستن آن ها برای تمام افراد جامعه می دانم، که از نظر من کاملا مطرود است.
سلام
سالها قبل در میانه ی دهه ی 70 بحث اضافه کردن فلوراید به آب آشامیدنی شهرها مطرح شد و با توجه به مخالفتهایی که با آن شد معلق ماند . متاسفانه من در جریان علت این مخالفت قرار نگرفتم تا چندی پیش که در مقاله ای با این مساله مواجه شدم که کارخانه های تولید آب معدنی در ایران از فلوراید در آبشان استفاده می کنند تا آب دیرتر تلخ شود و گفته شده بود که فلوراید یک ماده ی بسیار سمی برای بدن انسان محسوب می شود . در جای دیگری هم خوانده بودم که توصیه ی اکید شده بود از خمیر داندانهای حاوی فلوراید استفاده نشود . شاید برای ریتالین و سایر داروها و مواد شیمیایی هم محدودیتهای مشابه این وجود داشته باشد .
ba dorod
besiar mamnon , aghai pezeshk
moafagh va paiandeh bashid
sorusch
بسیار عالی و خواندنی بود. ممنون.
kheili khub bud,un jaii ke raje be tasire hazfe sorb az ab tozih dade budin ke kheili jaleb bud
به نظر مى رسد برخى پزشکان واقعا معتقدند که با داروجات مى توان مشکلات جسمى را حل و فصل کرد. و از این طریق به چه ایده هاى فاجعه بارى مى رسند: اضافه کردن دارو به آب آشامیدنى! واقعا که جاى تاسف بسیار دارد. بدا به حال بیماران چنین پزشکانى.
با سلام
مطلب فوق العاده جالبی بود.
من هم دقیقا مثل خانم ملیحه علی مردانی هستم. اگه جواب سوال ما دو نفر رو بدید ممنون می شم.
به این میگویند یک پست طوفانی! نمیدانستم در غرب به آب شهر فلوراید اضافه میکنند.
…جالبه که ما هنوز با مشکل آلودگی آب شهری دست به گریبانیم. روستاها هم که جای خود.
اضافه کردن فلوراید این روزها دیگه مثل گذشته موجه نیست. یکی به خاطر لو رفتن اشتیاق صنایع به این کار (با خیال راحت می تونن فلوراید خروجی کارخونه ها رو توی منابع آب بریزندد.. نه هزینه ای نه پیگردی. تازه مثلاً مفید هم هست). دوم اینکه نمیشه یک نسخه رو برای همه پیچید. ریختن هر دارویی در آب اشامیدنی به معنی تجویز دوز مشخص برای انبوه از مراجعه کنندگانه. که مسلمه احمقانه ست. ضمن اینکه واکنش مغز به دوز های مختلف داروها، خیلی متفاوته با واکنش دندان های مختلف به دوزهای مختلف فلوراید.
سلام. خیلی عالی بود. یه سوال تو ذهنم بی پاسخ موند ؛ اینکه این مواد اعتیادآور نیستن؟
تصور کنین همه متوهم مشغول انجام زندگی روزمره باشن؟ چه شود ! گرچه همچین جامعه ی خیلی سالمی از این نظر نداریم! دوم اینکه نظر آقای سیامک ساداتی، به اعتقاد بنده منطقی و بهتره، چون آب شرب محتوی این مواد در حمام و … هم استفاده میشه و در این صورت هزینه ها رو بالا تر میبره بدون تاثیر مثبت.
سلام ..
معمولا زیاد حوصله خوندن ندارم اما خط به خط خوندمو دوست نداشتم تمام شهوو
خیلی جالب بود .
اما یه چیزیم هست: به قول قدیمیامون هیچ چیزیم بی حکمت نیست 😀
اینرو اون نورولوژیست روسی هم به نوعی گفته که فراموش کردنم به اندازه به خاطر سپردن با ارزش ….
مخصوصا تو همین دوره ….
چقدر نظر دادم.. مرسی و خسته نباشی..
خیلی خوب بود.
بسیار عالی و پر محتوا – مثل همیشه.
ممنون دکتر جان
مثل همیشه عالی بود دکتر جان.
ممنون
دکتر تشکر . خب من الان چند ساله ریتالین مصرف میکنم البته من اسکیزوفرنی و دوگاگی شخصیت دارم . اما به هر حال اگه این کار میشد (ریتالین + آب) خیلی به نفع من می شد. به 2 دلیل : یکی که من بیشتر حالشو میبردم . 2 : قیمت ریتالین گرونه از اسپانیا وارد میشه. در ضمن اعتیاد نداره . فقط در صورت سو مصرف تو دراز مدت یه زره وابستگی داره که اونم دکتر خودش با آمفتامین های ضعیف تر برطرف میشه.
راستی محض اطلاع بگم که دکتر آدولف هیتلر روزانه 50 سی سی براش تزریق میکرده. و برای سرباز های نازی هم همراه غذاشون تجویز شده بود. علم اون زمان رو …ه
شما درباره low latent inhibition شنیده اید؟ به نظرم این شراشوسکی چنین مشکلی داشته. اما من که حافظه مزخرفی دارم – و هیچ خلاقیتی هم ندارم – کاملا حاضر بودم به این مشکل دچار بشم.
سلام
فکر کنم این مقاله برای شما جالب باشه:
http://www.watertechonline.com/news.asp?N_ID=74682
سلام، من اولین باره که وبلاگ.. یا سایت شما رو می بینم. مطالب خیلی خوب انتخاب شده! من از این پست تون استفاده کردم! خودم تازه شروع کردم به نوشتن. امیدوارم بتونم بتدریج تا حدی مثله شما سازماندهیش کنم..موفق باشید
matlabe fogholade aali va jalebi bud.mamnun
سلام از مطالب جالبتون بهره مند شدم و متشکرم
سلام
ممنون از مطلب جالبتون
یه مطلبی میخواستم باهاتون در میون بزارم…من جدیدا پی به این قضیه بردم که فکرم به صورت غیر طبیعی شدیدا کار میکنه…به حدی که خیلی وقتها مغزم میخواد منفجر بشه…جزئیاتیو میبینم که دیگران نمیبینن…این خیلی وقتا باعث اذیت شدنم میشه….قوه تخیل خیلی خیلی قویی دارم…راحت میتونم هر چیزی رو با انواع حالات تو ذهنم تصور کنم…با کوچکترین جزییات…می تونم تو ذهنم تغییرش بدم…اضافه و کمش کنم…عوضش کنم..به خاطر این خصوصیات بعضی وقتا یه ایده هایی میدم تو کاراریی که تا حالا هیچی ازش نمی دونستم که خودم اولش ذوق میکنمو همه کلی کیف میکنن اما بعدش اعصابم خورد می شه…خلاصه بعضی وقتا فکر میکنم مغزم مثل یه موتور 12 سیلندر بنز که طرف پاشو تا ته گذاشته رو گاز داره کار میکنه…با دوستام که میرم بیرون خیلی وقتا فکرم انقدر مشغوله که نمی فهمم که چی میگن…این باعث شده که خیلی وقتا تو خودم باشم…حافظه ی اتفاقات جدید یا کوتاه مدتم خیلی خوب نیست اما حافظه ی بلند فوق العادس…از قدیم چیزایرو به صورت تصویری یادم میاد که همه میمونن!…اولا فکر میکردم این یه نعمته اما الان دارم کم کم شک می کنم بهش و نگران شدم…اولین شکو زمانی کردم که در مورد low Latent inhibition شنیدم…دیدم خیلی شرایطش شیبه منه…شایدم اشتباه می کنم… خسته شدم…بعضی وقتا دوست دارم خودمو به برق وصل کنم شاید این مغزم چند ثانیه آروم بشه…مثل نوسان قلب یه خط صاف بشه و دیگه آروم بشه…کمکم کنید
سلام خیلی شبیه من هستین
فکر کنم این علائم بسیر شبیه به علائم سندروم اسپرگر Asperger هستش و تا حدودی بیش فعالی و کمبود توجه
یه سرچی تو اینترنت راجب به آسپرگر بکن قیافه ات و اطلاعات بعد خوندن انها دیدنی خواهد بود
زحمت بکشید و این نظرات گهربار را ابتدا روی خودتان آزمایش کنید ، روزانه مصرف بفرمایید بعد برای جامعه توصیه کنید
شما نخور ما که خوردیم حالشو بردیم
سلام وخسته نباشید
راستش من فکر می کنم این دارو را نیاز دارم به دلیل اینکه
احتمالا من در کودکی جزو بچه های بیش فعال بوده ام
و در آن زمان درمانی روی من صورت نگرفته
وحالا من از نظر مغزی در این شرایط هستم که مغزم بیش از حد با من حرف می زند و اصلا قصد ندارد کمی آرام بگیرد اگر ناراحتی برایم پیش بیاید به هیچ عنوان از مغزم پاک نمی شود و اینقدر آن موضوع را تکرار می کند تا کلافه شوم و کلا مرا از زندگی روز مره باز می دارد
حافظ بسیار ضعیفی پیدا کرده ام به هیچ عنوان نمی توانم چهره کسی را در ذهنم مجسم کنم یا مکانی را بیاد بیاورم تا هفت سالگیم را اصلا به خاطر نمی آورم دوران دبستان و راهنمایم را بخشهای خیلی کم آن هم به صورت خوابی تار بیاد می آورم وکلا دوستان دوران تحصیل را ازیاد برده ام و حالا می ترسم این فراموشی در دوران پیری به آلزایمر تبدیل شود . به نظر شما من از این دارو استفاده کنم؟
بسیارمطالب جالبی بود .فکرش رو بکنید بر ا+_ثر خوردن چنین اب هایی در نهایت یک نوع اعتیاد خفیف. هم اگه بوجود بیادضررش لیشتره. یا اینهمه قتل و جنایت ،کم کاری، و100ها نارسایی های اجتماعی.با مصرف کنترل شده ریتالین و مودافینیل و…..بقدری انسان مهربان،دلسوز،کارکن،فعال و خوب میشودکه به ضررش هم میارزد.با توصیه روانپزشکی امتحان کنید،میزان عصبیت ها،خشمها،دعواهای منجر بقتل و……چقدر پایین میاد?
بسیار عالی و خواندنی
عالی بود ممنون بابت به اشتراک گذاری
لطفا بیشتر و بیشتر بنویسید
ایده جالبی بود