با اپلیکیشن TravAlert در سفرها آسوده بخوابید!

آخرین باری که با اتوبوس سفر رفته بودم، شاهد یک درگیری لفظی بین یک مسافر و راننده اتوبوس بودم. مسافر که از خوش‌خواب بودن خودش خبر داشت به راننده و شاگردش سپرده بود که او را بین راه در جای خاصی بیدار کنند، اما راننده و شاگردش هم از بس مشغول صحبت با هم بودند، یادشان رفته بود و بنده خدا مانده بود که چه کار کند!

بعضی‌ها، در مسافرت‌ها خوش‌خواب هستند و می‌توانند حتی چرت‌های کوتاه 10 – 15 دقیقه‌ای بزنند و همین چرت کوتاه، سرحالشان می‌کند. اما در این بین همواره خطر، خواب ماندن و پیاده نشدن در ایستگاه مورد نظر وجود دارد، به همین خاطر خیلی‌ها، قید چرت‌های کوتاه را می‌زنند. چیز خوبی نیست، آیا می‌شود راه حلی برای این مشکل پیدا کرد؟!

آقایی به نام «فرانک گو» هم درست همین مشکل را داشت، اما او به جای صرف‌نظر کردن از چرت‌ها یا رو انداختن به بقل‌دستی یا راننده برای بیدار کردنش، اپلیکیشنی به نام travalert برای آی‌فون، اندروید و بلک‌بری نوشت که با استفاده از GPS، رسیدن به مقصد را مشخص می‌کند و در زمان مناسب مسافر را بیدار می‌کند.

بعد از نصب اپ، کاربر باید مشخص کند که سوار قطار یا اتوبوس است، مقصد را هم مشخص کند و تعیین کند چند کیلومتر یا دقیقه ماندن به مقصد ، اپ بیدارش کند. اپ سپس در بازه‌های زمانی مشخص موقعیت را با استفاده از GPS مشخص می‌کند و هر زمان وقت‌اش رسید با صدای موسیقی یا زنگ هشدار یا ویبره، شخص را بیدار می‌کند.

اپ هوشمندانه نوشته شده و برای اینکه چک مداوم موقعیت با GPS، باعث خالی شدن باطری موبایل نشود، در آغاز سفر و زمانی که خیلی تا مقصد مانده در فواصل زمانی طولانی‌تر و در انتهای سفر در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر موقعیت را چک می‌کند.

این اپ البته رایگان نیست، ولی ارزش پرداخت یکی دو دلار را دارد!


سخنی با خوانندگان: همان طور که قبلا هم برایتان نوشتم در «یک پزشک»، همواره قصد دارم مطالب کاربردی برای خوانندگان بنویسم. بارها شده که از معرفی یک گجت، ترفند یا نرم‌افزاری و اپلیکیشن‌ای که عملا برای شهروندان ایرانی قابل استفاده نیست، صرف‌نظر کرده‌ام.

اما بعد از گذشت سال‌ها وبلاگ‌نویسی، در حال حاضر حس می‌کنم که شکاف فناوری بین ما و مردم سایر مناطق گسترده‌تر از پیش شده است. شبکه اینترنتی ما اجازه کاربری مشابه کاربران دیگر کشورها را به ما نمی‌دهد، بعضی از گجت‌ها برای عامه مردم گران هستند و تازه در صورت تهیه هم دسترسی به نرم‌افزارها و اپ‌ها و قابلیت‌های گجت، برای ما بسیار دشوار هستند، فرهنگ دیجیتال هم اصلا وارد زندگی عادی مردم نشده است.

بنابراین به عنوان یک وبلاگ‌نویس دو راه پیش رو دارم:
1- در مورد گجت‌ها و اپ‌هایی که ممکن است اکثر مردم به آنها دسترسی نداشته باشند، ننویسم.

2- با اینکه می‌دانم درصد محدودی از خوانندگان می‌توانند از بعضی از پست‌ها استفاده عملی کنند، به خاطرهدف بزرگ‌تری این مطالب را هم پوشش دهم و البته باز هم جالب بودن مطالب و متناسب بودن آن با نیازها و فرهنگ خوانندگان را در نظر خواهم گرفت.

اما هدف بزرگ‌تر چیست؟!

ایجاد احساس نیاز و شوق برای تبدیل شدن به یک کاربر این جهانی، تمایل به کاهش سطح کاربری بین ما و دیگر کاربرهای دنیا، گشودن پنجره‌ای برای نظاره کردن زندگی آمیخته به فناوری دیگران!

بنابراین اگر احساس می‌کنید بعضی از پست‌ها، فایده عملی آنی برایتان ندارند، تصور نکنید که نگارنده این مطالب را نمی‌داند با برایش مهم نیست، هدف من هم اصلا تبلیغ برند خاص یا تبدیل شما به علاقه‌مند پرشور و افراطی یک شرکت نیست. همین که شما بدانید که کاربری‌های سطح بالایی از وب و گجت‌های رنگارنگ هم وجود دارند یا پی ببرید که کارآفرینی واقعی و کسب درآمد با اتکا به نیروی ذهن چه جایگاهی دارند، برای من کافی است.

فناوری چیز خوبی است، اما همان طور که استیو جابز در آخرین همایش اپل اشاره کرد، وقتی ارزش پیدا می‌کند که بتواند تغییر مثبت در زندگی ما ایجاد کند.

کتاب‌خوان‌های الکترونیک، گوشی‌های موبایل، سیستم عامل‌های موبایلی، تبلت‌ها و اپلیکیشن‌ها، همه خوب‌اند، اما چیز مهم‌تر از آن سطور جادویی نویسنده یا روزنامه‌نویسی است که با کیندل می‌خوانیم، ویدئو یا خبر مهم‌ای است که با تبلت می‌بینیم و مرور می‌کنیم، اطلاعات ضروری است که با یک اپ خاص به سرعت در اختیار ما قرار می‌گیرند و شاید مهم‌تر از همه امکان اشتراک افکار و فراهم آمدن شرایط یک گفتگوی همیشگی و بی‌دغدغه با دیگر کاربران و امکان اشتراک ذهنیات‌مان باشد.

از یک منظر به گودر، توییتر، روزنامه‌های آنلاین روی آی‌پد، کینکت، اپ‌های اندروید و iOS می‌شود به دید ابزارهایی برای وقت‌گذرانی و چیزهایی مختص به گیک‌های وطنی نگاه کرد، اما از سوی دیگر همین‌ها از زاویه دید دیگر و در کاربری دیگر، ابزارهایی می‌شوند برای ترویج انسانیت، کمک به هم‌نوع، مشارکت آنلاین و ترویج فرهنگ و در نهایت نزدیکی بیشتر همه انسان‌های این کره خاکی. کره خاکی‌ای که شاید زمانی دوست داشتن در آن بیشتر از نفرت، مشتری پیدا کند.

23 دیدگاه

  1. هر سایتی که فعالیت جدید رو شروع میکنه،باهاش برخورد میشه و همون روز اول میشوننش سر جاش!!نمونش همون داناترین!!
    به نظر من،باید یه جایی باشه که ملت برنامه ها و اپ های مخصوصص خودمون رو توش بتونن درست کنن اونم با همکاری همدیگه!!
    مثلا،به درد یه کاربر ایرانی،معمولا شازم کمتر میخوره تا یه برنامه وطنی که اهنگ های ایران رو میشناسه!!
    برا سرور مربوطه هم میشه از ایران موزیک مشخصا فیلتره!! استفاده کرد!!
    بسیاری از اپ ها،برای یه کاربر توی اروپا یا امریکای 300 میلیونی کاربرد خبوی داره!!ولی توی ایران،یا باید قصد مسافرت به این کشورها رو داشته باشی،یا باید اپ مربوطه رو بومی بکنی!!
    مثلا،از لحاظ عملی میشه امکانی فراهم اورد که افراد بتونن مکان های مخلتف مثل کافی شاپ ها رو با اسمشون به نقشه های خاصی از جی پی اس اضافه کنن یا مسیر ها رو و نوعشون رو!! این کمک بزرگی میتونه باشه،ولی کسی نمیتونه شروع بکنه چون:
    1-ما بلد نیستیم تیمی کار کنیم!
    2-ماها بلد نیستیم فعالیت رایگان و همگانی بکنیم!!
    3-ماها بلد نیستیم به فعالیت های رایگان،دوین تیا کمک مالی حتی در حد 500 یا 1000تومن بکنیم!!
    4- هر حرکتی که بیشتر از یک نفر توش دخالت داشته باشه،باید مجوز بگیره و پیچ و خم های مجوز گرفتن از سازمان ارشاد،کار هرکسی نیست!!
    ————-
    به شخصه،بارها سعی کردم که برنامه نویس ها رو جمع کنم و انجمنی به اسم پرژن دولوپرز راه بندازم که یه سری اپ بنویسیم با همکاری سایت های مختلف که بتونیم اپ های بومی خودمون رو بزنیم،ولی نشد!!نمیشه!!! مشکل هم از طرف منه!!
    پول برای من،یعنی میزانی که بتونه اینترنتم و خورد و خوراکم رو در بیاره،برای دیگری یعنی چیزی که باعث بشه بتونه تولد دوست دخترش،سانتافه بهش بده!!!
    پروژه های متن باز خیلی زیادی داریم که واقعا عالین!! هم فرهنگ ملت رو پیش میبره،هم تو زندگی کمک میکنه!!!
    ————-
    من میخواستم بین یه شرکت طراحی پوشی هوشمند المانی و ایرانسل لینکی به وجود بیارم که احتمالا گوی های لاک با هزینه های کمتر بشه نتیجش برای مردم،طرف المانی که تازه کار بود،خوشحال بود و فکر میکرد که به بیزنسش خیی کمک میکنه،ولی طرف ایرانی،جایی برای مطرح کردن نداشت و وقتی راه افتادم که برم تهران تا حضوری بهشون بگم،چیزی که نثارم بود،هنوز بچه ای و مقداری خنده بود!!
    نتیجه اینکه……خودتون هرچی میخواین در ادامه بنویسین!البته اگه تایید شد!!!

  2. بهتر چیز های جالب و کاربردی بزارید شاید چشم گوش مردم باز شد و جای خالی این ابزار در زندگی مثل اینترنت پرسرعت که بیشتر مردم توجه ای به این موضوع ندارند. با تشکر از ادمین سایت

  3. چند سال وبلاگنویسی؟ یک وبلاگنویس؟
    به نظرم شما باید بنویسی چند سال مترجمی و یک مترجم نه وبلاگنویس. توی این دو – سه سالی که من خواننده ی وبلاگ شما بودم ، تعداد پست های شاید به تعداد انگشت های دست هم نرسه. باز حداقل خواهرتون چند تا پست از خودش می نوشت اما شما صبح پا میشی چند تا اسکرول می کنی ، بعد شب میای همونارو ترجمه می کنی و پست می کنی.
    البته قصد توهین نداشتما ولی کلا مطالب صرف سرگرمیه ، کاربردی نیست.

    1. دوست عزیز شاید خیلی مواقع چیزایی که میخونمیم یا یاد میگیریم کاربردی نباشه حتی درس خوندن و… اما اینو که شک ندارین که این یاد داشتن ها یه چراغ روشن جلوی ما قرار میده؟؟

  4. تنها کاری که از من بر می آید سپاس بابت ترویج فرهنگ دیجیتالی هست
    و به نظر من هر چند ممکن است به برخی از اپ ها و امکاناتی که از دنیای دیجیتال معرفی میکنید برای ما ایرانی ها سهل نباشد ولی دلیلی وجود ندارد که با آنها آشنا نشویم
    من شخصه از طرفداران پرو پا قرص شما در این زمینه خواهم بود و روزی نخواهد بود که من با گجت خود شما واطلاعات نابتان در زمینه تکنولوژی های روز را دنبال نکنم
    باز هم از شما دکتر جان به خاطر تلاش اتان در این زمینه سپاسگزارم

  5. سلام دکتر جان
    اتفاقا کار بسیار درستی انجام میدی ،‌ سعی کن حتی بیشتر از اینها معرفی کنی
    من که خودم از قسمت latitude نرم افزار گوگل مپ استفاده میکنم بعضی وقتها خیلی بدرد میخوره ،‌ فقط حیف که بخاطر این اینترنت ذغالی و گرون موبایل نمیشه همش استفاده کرد !
    به نظر میاد این اپلیکیشن travalert ‌هم به اینترنت نیاز داشته باشه (به خاطر اون 3g بالاش میگم) اینطوری باید حداقل ماهی 10 دلار هم بابت اینترنتش بدیم مگر اینکه آفلاین باشه یا بشه نقشه هاش رو توی خونه لود کرد!

  6. بسیار عالی بود. معرفی اپلیکیشن که مثل همیشه جالب بود هر چند دست ما کوتاه و خرما بر نخیل!!! اما اون قسمت سخنی با خوانندگان رو میگم واقعا عالی بود ادامه بدید دکتر جان و مطمئن باشید دیر نمیشه زمانی که اینها در دسترس ما هم قرار بگیرن!

  7. ممنون به خاطر این همه اطلاع رسانی به روز ومفید. همانطور که گفتید شاید دسترسی به برخی ابزارها ونرم افزارها برای ما مقدور نباشد اما اطلاع از این موارد، باعث ایجاد شوق میشود. یک انرژیمثبتی که مانع سکون شود. چون در سکون ماندن و بی خبری را علاجی نیست

  8. برای من هم بارها پیش امده که وقتی از خواب توی اتوبوس بیدار شدم دیدم که از ایستگاه مورد نظرم جلوتر من همیشه به چنین برنامه ای فکر میکردم ولی هیچ وقت دنبال سرچ کردنش نرفتم با این حال این اپلیکیشن به کار من نمیاد چون من 5700 دارم اگه کسی برای سیمبین چیز ی میشناسه لطف کنه معرفی کنه

  9. درود (واژه ی «سلام» واژه ای عربیست!)
    مطلب واقعا جالبی بود و برای مایی که در ایران زندگی می کنیم بسیار جالب تر به نظر می رسد. فرض کنید که مسافت و زمان را بدهیم و بر اساس GPS ما را خبردار می کند. احساس ویژه ای می تواند باشد.
    ============
    درباره سخن آخرتون هم می خوام نظرم رو بگم: به نظر من حقیر انتشار مقالات و اخبار فناوری های روز دنیا بسیار باعث شعف بازدیدکنندگان می شود ؛ هرچند که بیشترشان (اپلیکیشن ها) در ایران غیر قابل دسترس می باشند. به نظرم اگر اپلیکیشن هایی که در حال حاضر به درد ما هم می خورند را معرفی می کردید بهتر می بود.
    البته در اینجا می خواهم یک پیشنهاد بدهم: کاش میشد شما در وبلاگتون تعداد خبرهای مربوط به حوزه «کتاب» و «داستان» را بیشتر می کردید. حتی «سینما». اصلا تازگی ها شما کمتر در زمینه «فرهنگ» فعالیت می کنید.
    علت هرچه هست باعث شده است که تعداد قابل توجهی از بازدیدکنندگان همیشگی تان همچنان چشم انتظار مطالب مورد علاقه شان بمانند.
    شما که توانایی بسیاری در ترجمه دارید کاش میشد بیشتر در زمینه کتاب های روز کار می کردید.
    ==============
    در آخر می خواهم از شما تشکر ویژه ای کنم بخاطر فعالیت مثبت و مستمرتان که همواره در حال محتوا سازی هستید.
    این روزها که بازار مینیمال و کوتاه نویسی داغ است ، وبلاگ هایی مانند شما باعث دلگرمی ماست.

  10. با تشکر از مطالب بسیار مفیدتون
    درسته که من نمیتونم خیلی از گجت ها و اپ هایی که شما معرفی میکنید، حتی ببینم. اما با خوندن مطالب انگار که میتونم اونارو لمس کنم و احساس میکنم که فاصله من با شهروندان کشورهای پیشرفته کمتر میشه. یه تجربه از کودکیم براتون میگم. به خاطر شغل پدرم از زادگاهم که یه شهر کوچک بود به یه شهر بزرگ مهاجرت کردیم وقتی کلاس دوم راهنمایی بودم با همکلاسی هام واکی تاکی با برد حدود 1 کیلومتر میساختم در همون ایام به زادگاهم برگشتیم و من با یه بحران روبه رو شدم همکلاسی هام و دوستانم اصلاً تفریحات من واسشون غیر قابل باور بود هیچ مغازه ای مقاومت و آی سی و لوازم ساخت الکترونیکی نداشت و توی اون سالهایی که در غربت فناوری(اون دوران) بودم فقط دنیام با خوندن کتابهای الکترونیک آقای محمود بخت آور واسم قابل تحمل میشد و تجربه کسب میکردم و به گسترش معلوماتم میپرداختم. یعنی اگرچه لوازم الکترونیکی نداشتم اما با خوندن کتابهایی که ساخت اون وسایلو آموزش میداد توی ذهن دوران کودکیم اونارو بارها و بارها میساختم و خلاقیتم زنده موند تا در زمان مناسب به کارم اومد. سایت شما هم مثل اون کتاب های دوران کودکی منه درسته که نمیتونیم تجربه کنیم اما با خوندن مطالب خوبتون انگار که با اونا کار میکنیم و اگر روزی فرصت بدست بیاریم خیلی از شهروندهای کشورهای پیشرفته عقب تر نیستیم.
    دکترجان بنویس که یاد میگیرم و زندگی میکنم با نوشته هاتون.

  11. قسمت دوم پست جای بسی تامل داشت. ولی باید قبول کرد اگر تعداد زیادی افراد دلسوز هم مانند شما سعی در ارتقا شعور تکنولوژی جامعه داشته باشند، اما خیلی از شرایط، بعلت نبود زیرساختها و یا حتی عدم تمایل دولت (مانند اینترنت پر سرعت) مهیا نیست.

  12. یه سوال برام ایجاد شد، معمولا زیر سقف ماشین‌ها جی‌پی‌اس آنتن نمیده، چه جوری قراره وصل بشه به ماهواره؟ البته من با گوشی سونی‌اریکسون که نتونستم مگر اینکه آیفون جی‌پی‌اسش قوی باشه؟

  13. با سلام خدمت شما دوست خوش ذوق
    2 تا سوال داشتم یکی اینکه می خواستم بدونم شما در مورد google body scan چیزی می دونید و دوم اینکه من متوجه شدم که دچار scoioses
    نوع f یا lamber هستم جراحی هم نمیخواهم بکنم به نظر شما با طب سوزنی می تونم کاری از پیش ببرم؟

    1. سرویس گوگل هست که توش آناتومی بدن را به صورت سه بعدی می‌تونین ببینین. در مورد سوال دوم تصور نمی‌کنم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]