فناوری‌ها و گجت‌های امروز، جلوه‌ای از تخیل دیروز

در پست قبلی «یک پزشک» برایتان نوشتیم که شرکت اینتل تعدادی نویسنده مطالب علمی تخیلی را برای استفاده از ایده‌های آنها استخدام کرده است. از آنجا که ممکن است این اقدام اینتل برایتان عجیب و غریب به نظر آید، در این پست می‌خواهم به شما ثابت کنم که ایده گرفتن از آثار علمی تخیلی و عملی کردن این ایده‌ها و تخیلات واقعا می‌تواند در عالم واقع رخ دهد و برای کسانی که آنها را عملی می‌کنند، موفقیت و سود مالی زیاد به همراه داشته باشد.


سامسونگ برای فروش تبلت‌ها و گوشی‌های موبایل خود در آمریکا و اروپا از سوی اپل تحت فشار قرار گرفته است، اپل ادعا می‌کند که سامسونگ در طراحی این گجت‌ها از اپل تقلید می‌کند.

می‌دانید سامسونگ برای مقابله با این ادعاهای اپل در ابتدای این هفته دست به چه ترفند تبلیغاتی زد؟ به فیلم‌های علمی تخیلی پناه برد!

آنها برای خنثی کردن تبلیغات منفی اپل، صحنه‌ای از شاهکار سال 1968 استنلی کوبریک یعنی فیلم «2001، یک ادیسه فضایی» را نشان داداند، در این صحنه دو فضانورد در حال خوردن غذا، با دو وسیله شبیه تبلت در حال تماشای ویدئو هستند.

سامسونگ با این کار می‌خواست نشان بدهد در هنگام طراحی تبلت، شباهت‌های اجتناب‌ناپذیری پیش می‌آید و این شباهت‌ها نباید، نقض اجازه‌نامه (پتنت) اپل محسوب شوند.

اما تبلت تنها گجتی نیست که نخستین بار در آثار علمی تخیلی سرو کله‌اش پیدا شد و سال‌ها یا دهه‌ها بعد مبدل به وسیله‌ای معمول در زندگی ما شدند.

در اینجا شما را با ده نمونه دیگر آشنا می‌کنم:

1- موبایل به شکل ساعت مچی: سر و کله این گجت نخستین بار در یک کتاب کمیک پیدا شد، شخصیت «دیک تریسی» در کتاب کمیک‌ای که در سال 1964 منتشر شد، ساعت مخصوصی به دست دارد که با کمک آن می‌تواند با بقیه ارتباط برقرار کند.
هنگامی که در سال 1990، فیلم دیک تریسی ساخته شد، این گجت چیزی جز یک «واکی تاکی» نبود که به دست بسته شده بود اما در کتاب‌های کمیک، نسخه‌های بعدی این موبایل- ساعت‌ها پیشرفت کرده بودند و صفحه نمایش دیجیتال هم داشتند!

سال 2009 در جریان همایش محصولات الکترونیکی مصرفی، شرکت ال جی، موبایل-ساعت‌ای معرفی کرد که صفحه نمایش لمسی، دوربین و اسپیکر داشت و البته می‌توانست تماس تلفنی برقرار کند.

این گجت با توفیق زیادی روبرو نشد، اما دست‌کم توانست جامه واقعیت به این رؤیایی علمی-تخیلی بپوشاند!

2- خودروی بی‌راننده: ایده خودرویی که برای حرکت نیاز به راننده نداشته باشد، در فیلم‌هایی مثل «من، روبات» ساخته شده در سال 2004 با پیشتر از آن در فیلم «مرد ویرانگر» ساخته شده در سال 1993 مطرح شد.

چندین شرکت هم چنین ایده‌ای داشتند، یکی از آنها «جنرال موتورز» بود که در سال 1939 در صدد بود خودروها را با امواج رادیویی به مقاصدشان هدایت کند. این ایده بعدها به صورت پیشرفته‌تر توسط وزارت دفاع آمریکا پی گرفته شد، تا اینکه گوگل هم به آن علاقه‌مند شد. یک سال پیش در «یک پزشک» با خودروهای بدون راننده گوگل آشنا شدید.

آیا روزی فرا می‌رسد که خودروهای ما هم مثل آئودی ویل اسمیت در فیلم «من، روبات» نیازی به هدایت ما نداشته باشند؟!

3- هدست‌های بی‌سیم: این روزها دیدن کسانی که هدست‌های بی‌سیم از برندهای مختلف به گوش دارند و در حال راه رفتن در خیابان یا رانندگی از آن استفاده می‌کنند، چیز معمول و پیش و پا افتاده‌ای است. اما سال‌ها قبل از اینکه چنین فناوری‌ای معمولی شود، در سریال پیشتازان فضا یا Star Trek آنها را دیده بودیم. مثلا در این عکس شخصیت «اوهورا» Uhura با اسبابی با کارکرد هدست بی‌سیم مشغول صحبت کردن است.

4- روبات‌های خانه‌دار: آرزوی روباتی که خانه را رفت و روب کند، قدمت طولانی دارد، مثلا در کارتونی که در دهه 1960 پخش می‌شد، روبات خانه‌داری می‌بینیم که نه‌تنها کف خانه را جارو می‌کند بلکه با انجام دادن کارهای دیگر، به صاحبانش وقت فراغت می‌دهد. در سال 2002، روباتی با قیمت حدود 200 دلار به نام Roomba ساخته شد که می‌توانست، کف اتاق را جارو بکشد، بعدها شرکت سازنده روبات را تکمیل کرد و به آن توانایی شستن کف را هم داد.

5- گوشی‌های موبایل تاشو: فکر می‌کنید نخستین بار چه زمانی ایده تلفن‌های تاشو مطرح شد؟ باز هم باید به سریال پیشتازان فضا برگردیم، در این سریال برای اولین بار وسیله ارتباطی تاشویی نشان داده شد که شخصیت‌های داستان با آن می‌توانستند، با سیارات و فضاپیماهای دیگر ارتباط برقرار کنند. سال‌های بعد موتورولا، گوشی تاشوی RAZR را ساخت، گوشی‌ای که یکی از پرفروش‌ترین گوشی‌های دنیا شد.

6- ارتباط هولوگرافیک: اگر فیلم اول «جنگ ستارگان» جورج لوکاس را دیده باشید، حتما صحنه‌ای را که در آن پرنسس لیا به صورت هولوگرافیک نمایش داده شد، به یاد دارید.

سال‌ها بعد، یک شرکت استرالیایی به نام Telstra ، برای به رخ کشیدن توانمندی‌های خود، به صورت هولوگرافیک، ارتباط بین سرمهندس خود را با همایشی که 460 مایل دورتر انجام می‌شد، برقرار کرد.

در شب انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2009 هم شبکه CNN، از یک سامانه پیچیده دوربین، برای نمایش مجازی مهمان‌های خود استفاده کرد. در این فناوری از 35 دوربین با وضوح بالا برای نمایش سه‌بعدی افراد استفاده می‌شد.

7- برای از قفل درآوردن گجت‌های لمسی، لازم است که انگشت خود را روی صفحه لمسی بگذاریم و در امتداد یک خط افقی حرکت بدهیم. شاید فکر کنید نخستین بار اپل بود که این فکر به سرش زد. اما در واقع چنین ایده‌ای نخستین بار در فیلمی با عنوان Predator که در سال 1987 به نمایش درامد به نمایش گذاشته شد، در این فیلم موجودات بیگانه برای فعال کردن وسیله‌ای که به مچ خود دارند، انگشت خود را به صورتی مشابه روی صفحه وسیله می‌لغزانند.

8- کنترل کامپیوتر با اشاره: زمانی که نخستین بار فیلم «گزارش اقلیت» با بازی تام کروز را دیدم، برایم تصور کردن روزی که واقعا بشود با اشاره کامپیوترها را کنترل کرد دشوار بود. اما واقعا این روزها با کینکت 150 دلاری مایکروسافت و یک بسته توسعه‌ای، که این شرکت در اوایل امسال معرفی کرده است، می‌توان با سیستم عامل ویندوز کار کرد!

9- کتابخوان‌های الکترونیک: در سال 1979 کتابی علمی تخیلی با عنوان Hitchhiker’s Guide to the Galaxy منتشر شد که البته بعدها فیلمی هم از روی آن ساخته شد. در این کتاب و فیلم از کامپیوتر کوچک، سبک و انعطاف‌پذیری یاد می‌شود که به شما هر چیزی را که می‌خواهید می‌آموزد.

جلوه این تخیل در دنیای امروز ما کتاب‌خوان‌های الکترونیکی مثل کیندل آمازون یا «ریدر» شرکت سونی است.

10- کامپیوترهایی هوشمندتر از انسان: در فیلم «2001، یک ادیسه فضایی» کامپیوتر توانمندی به نام HAL 9000 با ظاهری عجیب و غریب وجود داشت که هوش انسان را به چالش می‌کشید.

سال‌ها بعد از ساخته شدن این فیلم در سال 1997، IBM کامپپوتر مشهوری به نام Deep Blue ساخت که توانست در شطرنج قهرمان دنیا -گری کاسپاروف- را شکست دهد. به تازگی همین شرکت کامپیوتر دیگری به نام واتسون ساخت که با شرکت در یک شوی تلویزیونی توانست با جواب دادن به سؤالات بر دو رقیب انسانی خود، غلبه کند.

منبع


به نظر شما کدام یک از فناوری‌ها و گجت‌های فیلم‌های علمی تخیلی این دو سه ساله، امکان دارد که در آینده واقعا مبدل به فناوری و گجت‌های معمول زندگی‌مان شوند؟

3 دیدگاه

  1. من فکر می کنم روزی میاد که ما می تونیم به سفرهای مجازی بریم … با سیستم های پیشرفته عکاسی و فیلم برداری و درست کردن فصاهای سه بعدی و تکتیک های متحرک سازی ، می تونی توی اتاقت پشت کامپیوترت بشینی و مثلا با زدن یه عینک یا حالا یه تکنولوژی خاص ،‌ کاملا در فضای جایی که دوست داری باشی قرار بگیری حتی بری توی یه کافه تو پاریس بشینی و یه کافی بخوری …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]