آیا میتوانید حدس بزنید که چه چیزی داخل شکم ملکه زیبایی سابق آیداهو بود؟!
این عکس را ببینید، به نظرتان تودهای که در شکم «جیمی هیلتون» Jamie Hilton، ملکه زیبایی سابق آیداهو قرار دارد، چیست؟
اولین بار که خودم را عکس دیدم، گفتم احتمالا در حین جراحی چیزی در شکم ایشان جا مانده بود و شاید جنجال خبریای در مورد اشتباهات پزشکی در رسانهها درست شده.
اما نه! خبر چیزی دیگری بود. یک راهنمایی: چیزی که در شکم جیمی قرار دارد، بخشی از بدنش است.
بگذریم! بگذارید کل ماجرایی را که امشب خواندهام برایتان تعریف کنم: چیزی که در شکم جیمی قرار دارد، جمجمه اوست!
سه ماه پیش حادثه ناگواری برای جیمی هیلتون پیش آمد، او با شوهرش -نیک- و برادر ناتنیاش برای ماهیگیری به جایی در آیداهو به نام دره Hell رفته بودند. زمانی که جیمی تقلا میکرد تا نخستین ماهی سالموناش را بگیرد، تعادلش را از دست داد و از یک ارتفاع 3.5 متری سقوط کرد و سرش به تختهسنگی خورد.
نیک، همسرش را در حالی پیدا کرد که کاملا ناهشیار بود و در چند لحظه اول حتی نفس هم نمیکشید، جیمی را به بخش اورژانس یک شهر مجاور بردند و از آنجا به صورت هوایی به بیمارستانی در شهر Boise فرستاده شد. جیمی 72 ساعت بین مرگ و زندگی بود، در این مدت پزشکان باید تصمیم میگرفتند که او به مرگ مغزی دچار شده یا هنوز امیدی برای زندگی او وجود دارد.
خوشبختانه جیمی مرگ مغزی نشده بود، اما به خاطر شدت ضربه و التهاب بافتهای مغز، فشار داخل جمجمهاش یا ICP به میزان زیادی بالا رفته بود، شما برای تصور این مطلب، کافی است که فضای بستهای مانند یک اتاق را در نظر بگیرید، در حالی که انبوه افراد میخواهند به زور وارد آن بشوند، این اتاق در بدن انسان همان جمجمه است، بالا رفتن فشار داخل جمجمه باعث میشود که میزان خونرسانی به بافتهای مغز کم شود.
برای کم کردن فشار داخل مغز بعد از ضربههای یا سکتههای مغزی راههای مختلفی وجود دارد، در مورد جیمی، پزشکان تصمیم گرفتند که برای کاهش فشار از شیوه خاصی استفاده کنند. در این عمل یک چهارم جمجمه جیمی برداشته شد، تا بافتها آزاد شوند، برای اینکه جمجمه بعد از خروج از بدن از بین نرود، پزشکان جمجمه را داخل شکم جیمی قرار دادند تا هم استریل باقی بماند و هم توسط خود بدن، تغذیه شود.
خوشبختانه جیمی خیلی خوب به این درمان پاسخ داد، اما تصور کنید که او بعد از به هوش آمدن وقتی خودش را بدون قسمت قابل توجهی از جمجمه و با توده سفتی در شکم دیده بود، چه حالی داشت!
42 روز تمام جمجمه در شکم جیمی باقی ماند و پس از این مدت در یک جراحی با پیچ و صفحات تیتانیومی به باقی استخوان جمجمهاش متصل شد.
جیمی 36 ساله و مادر سه فرزند است، با گذشت 3 ماه از آن حادثه ناگوار، سرانجام او از بیمارستان مرخص شد و به خانه بازگشت.
ملکه زیبایی سال 2009 آیداهو، هماکنون از نظر سلامتی در وضعیت خوبی است، تنها مشکلی که او حالا دارد این است که حس بویاییاش را از دست داده و طعمها را هم اندکی متفاوت حس میکند، اما همه اینها باعث نمیشود که زندگی در کنار همسر و فرزندانش نهایت لذت را نبرد و شکرگزار عمر دوبارهای که دارد، نباشد.
او حالا به سر کار هم برگشته، کار خانوادگی آنها مدیریت یک سرویس تاکسی است، آنها باید سخت تلاش کنند، چرا که به خاطر نداشتن بیمه پزشکی، مجبور هستند هزینه هنگفت 125 هزار دلاری جراحی و دوران بستری را بپردازند.
جیمی وبلاگی هم دارد که در تازهترین پستش با عنوان «به معجزهها ایمان داشته باش»، در مورد شادیاش از بازگشت به خانه نوشته است و عکسهایی از خود منتشر کرده است.
اما برای اینکه این پست، جنبه علمیتری داشته باشد و برای اینکه سوء برداشتی ایجاد نشود، مجبور هستم اندکی بیشتر در مورد عمل جراحیای که روی جیمی انجام شد، توضیح بدهم:
در اصطلاح پزشکی به این عمل کرانیوتومی کاهنده فشار decompressive craniotomy گفته میشود، یعنی عملی که در آن با برداشتن و باز کردن جمجمه، فشار داخل جمجمه کم میشود، توجه داشته باشید که این عمل تنها راه برای کم کردن فشار داخل جمجمه نیست و با درمان دارویی یا ونتریکلوستومی هم میتوان فشار داخل جمجمه را کم کرد، بنابراین این عمل تنها در مواردی که میزان پاسخ به درمان دارویی رضایتبخش نشود با صلاحدید پزشکان انجام میشود.
به علاوه باید به این مطلب هم اشاره کنم که تصور نکنید که این عمل، یک عمل معجزهآساست که باعث بازگشت همه مصدومان و بیماران به زندگی میشود، در واقع در مقالاتی شک و تردیدهایی نسبت به نتایج این روش هم ابراز شده است، یکی از این تحقیقات که نتایج در آن NEJM به چاپ رسیده است، اشاره دارد که گرچه این عمل باعث میشود فشار داخل مغز بیماران مدت کمتری بالای آستانه بماند یا میزان نیاز به مداخلات و تعداد روزهای بستری در ICU کم شود، اما در مقایسه با بیمارانی که از شیوههای معمول دارویی در آنها استفاده شده بود، این دسته از بیماران GCS پایینتر و احتمال بیشتری برای پیامدهای ناگوار داشتند. میزان مرگ بیماران هم با شیوه کرانیوتومی و هم بادرمان دارویی تقریبا در یک حد بود.
با این وجود ظاهرا کرانیوتومی کاهنده فشار، در میان بیماران مشهور، نتایج خوبی داشته است.
شاید مشهورترین بیماری که با استفاده از این شیوه، از مرگ جان به در برده باشد، گابریل جیفوردس باشد، این سیاستمدار عضو حزب دموکرات در ژانویه سال 2011 وی مورد ترور قرار گرفت، گلوله ضارب بدون اینکه به قسمتهای حیاتی مغز او صدمه بزند، وارد جمجمه او شد و از آن خارج شد، پزشکان در همان روز این عمل را برای او انجام دادند. زنده ماندن جیفودرس سال پیش در حد یک معجزه پزشکی در رسانههای سر و صدا به پا کرد.
جراحان او Peter Rhee و Michael Lemole بودند. این دو پزشک را در کنار هم در یک کنفرانس خبری در این عکس میبینید.
جیفودرس در بیمارستان:
عکس تازهای از جیفودرس
مورد مشهور سالهای دور، روی هورن Roy Horn بود، او در حین نمایش در یک سیرک، توسط یک ببرهایش از ناحیه سر توسط یک ببرهایش مورد حمله قرار گرفت و با همین شیوه جراحی، زنده ماند.
البته اگر از دید تاریخی به قضیه نگاه کنیم، باید بگوییم که باز کردن جمجمه برای رهایی و آزاد شدن مغز، قدمتش به دوران غارنشینی انسانها بازمیگردد! در آن زمان البته انسانها خبری از فیزیولوژی و یا فشار داخل مغز نداشتند و باز کردن جمجمه را با امید «خارج شدن شیاطین» برای درمان طیفی از بیماریها از تشنج گرفته تا میگرن و اختلالات روانپزشکی انجام میدادند.
شاید یکی از قدیمیترین جراحیهای مغز با هدف کم کردن فشار داخل مغز در شهر سوخته زابل انجام شده باشد، 4800 سال پیش، پزشکان آن زمان برای درمان هیدروسفالی، بخشهایی از استخوان جمجمه یک دختر دوازده ساله را برداشتند، این دختر مدتی بعد از جراحی زنده مانده بود.
این نوشتهها را هم بخوانید
عجب جالب بود!
مطلب جالبی بود دکتر عزیز
و جالب تر اینکه یکی به دست انسان و علم و دانش ومهارت هاش، زنده بمونه، و وبلاگی بزنه به اسم “به معجزه اعتقاد داشته باشید”…
یه لحظه گفتید جمجمش تو شکمش بوده شکه شدم…!
مطلب جالب و کمی هم دلهره آور بود.
حتما خیلی سخت بوده که نصف جمجمه رو نداشته و نصفش تو شکمش بوده – تصورش هم دردناکه
2تا سوال داشتم دکتر:
اول اینکه جطوری جمجمه داخل شکم تغذیه می شه؟
دوم اینکه مگه بدن به اشیائ خارجی که داخلش قرار می گیره واکنش نشون نمی ده؟یعنی ما می تونیم هرچی رو داخل شکم قرارر بدیم؟
همان بودن در مایع داخل شکن برای تغذیه سلولهای استخوانی یا استئوسیتها کفایت میکند. سیستم ایمنی بدن در مقابل بافتها و مواد بیگانه واکنش نشون میده و نه جزئی از خودش.
پسر خواهرمنم یه هفته پیش براثر تصادف ضربه مغزی شد که چنین عملی براش انجام دادن که به خیر گدشت والان رو به بهبودیه
وای دکتر جان ، بعد از خوندن این مطلب حس بدی توی سرم دارم ، کی میتونید من رو معاینه کنید؟
راستی دکتر جان در خط سوم نوشتید “اولین بار که خودم را عکس دیدم” که فکر کنم از لحاظ دستوری مشکل داره
موفق باشید
مرسی پسرر……
سالها بود پستی به این لذت بخشی ندیده بودم!!!
نمیشگه گفت بسیار جالب بود چون صدمه دیدن یک انسان جالب نیست .
اما کار دکتراش و همکاری اعضای بدن و مولکول ها برای حفظ بقا بسیار زیبا هست .
ممنون علیرضا جان بابت این مطلب .
دکتر چند وقتی تو بروز کردن وبلاگتون نظمتون از بین رفته
گاهی وقتا تو یه هفته 14 تا پست میذارید بعضی وقتا چند روز یکبارم پست نمیذارید
بسیار عالی بود مقاله … و بسیار چندش بود عکس هایش .. مخصوصا عکس سوم که سمت چپ عکس جمجمه اش دو اومده …
عجب شفلی دارید شما پزشکان …
ma dandan ha ke ziyad chizi nafahmidim
شیفتهی این مطالب هستم. شما با پروراندن مطلب و بواسطه گستره وسیع اطلاعاتتون به خوبی این پست ها رو به خورد خواننده میدید. آقای دکتر لطفاً از این دست مطالب بیشتر بگذارید.
اصلا نفهمیدم کی به آخر پست رسیدم!
جالب بود.
منم مثال ها ی مشابه دیده بودم؛ مثلا بچه ای تصادف کرده بود، دست ش آسیب دیده بود.
بعد دستشو گذاشته بودن تو شکمش یه مدت.
مرسی دکتر
خیلی جالب بود.
قبلا تو کتاب سینوهه پزشک فرعون هم خونده بودم که سینوهه هم جمجمه رو میشکافت تا سموم از بدنش بیاد بیرون. البته به تعبیر خودش.
با اینکه رو سندیت این کتاب نمیشه اطمینان کرد ولی خوب واسه خودش نکته ای بود.
سلام
جالب بود دکتر از داخل میلم خوندم ولی گفتم بیام یه تشکری هم بکنم
سلام
میشه لطفا بگید جمجمه چگونه وارد شکمش شده (از چه راهی)
من که هنوز باور نکردم
سلام دکتر جون
من مشکل کلیه دارم دکترا میگفتن سیستم ایمنی بدنم کلیه رو پس میزنه که پروتئین دفع میکنه ولی شما میگین بدن اعضاء خودشو پس نمیزنه. پس جریان چیه؟
ما بیماریهای خودایمنی داریم که در اون سیستم ایمنی بدن به صورت نامنتاسب علیه خود بدن واکنش نشون میده. در حالت نرمال مسلما بدن چنین واکنشهایی نشون نمی ده.
واقعا از اون قسمتی که گفتید توضیح علمی رو هم میدید تا سو برداشت نشه لذت بردم. از مقاله زیباتون هم ممنونم
سلام دکتر
یه سوالی پیش اومد برام. تو این مدتی که جمجمه ناقص هست طرف بستری هستش؟
اتفاقا تو کتاب سینوهه پزشک فرعون هم ریاد به شکافتن جمجمه اشاره شده که برای خروج شیاطین و بخارات سمی انجام میشد!
عالی بود عکسا شو که نگاه کردم دلم وایستاد
با سلام
ممنون از مطلب خوبتون، وجود چنین مطالبی امید به دانش پزشکی برای درمان بیماری های سخت وپیچیده، رو در بیماران افزایش میده.
بازم تشکر.
بسیار خوشحالم که فرصت دوباره ای برای زندگی کردن برای این خانم دست داد و این تنها و تنها به لطف و اندیشه و زحمت انسانهای خردمند و امیدواری است که دانش وبینش رو چراغ راهشون کرده اند این حکایت خردمندی و قابلیتهای بی نطیر پزشکان است نه معجزه. آرزو میکنم این امکان برای بیماران دیگر هم فراهم بشه و فقیر و غنی ازش بی بهره نمونند. ممنون برای این مطلب امیدوار کننده.
آخرش بود – جمجمه در شکم !
جالب بود مرسی
عالی بود من یه پزشکم
سلام علیکم انشالله خداوند متعال شفاء بده مطلب خوبی بودممنون www.heat14masom.blogfa.com
سلام
برادر زاده من هم چند وقت پیش دچار سانحه شد و سرش اسیب دید .بخشی از جمجش را برداشتن گزاشتن تو شکمش.چند روز دیگه می خواد دوباره جمجش رو بزارن سر جاش.لطف کنین در مورد برگردوندنش و هزینه عمل و تعداد روز بستری شدنش توضیح بدین متشکرم
چرا جوابمو نمی دین؟
پسر خواهرمنم یه هفته پیش براثر تصادف ضربه مغزی شد که چنین عملی براش انجام دادن که به خیر گدشت والان رو به بهبودیه