در دنیای «فیس‌تایم» و «کیک»، چه بر سر شماره‌های تلفن خواهد آمد؟
اوایل ماه نوامبر، رئیس شرکت ارتباطی AT&T اعلام کرد که این شرکت درصدد است که دست از شبکه تلفنی روتین و سنتی مبتنی بر کابل‌ها مسی و ارتباط DSL مسی بردارد، چرا که متوجه شده است که با استفاده از شبکه اینترنتی، میتواند خدمات‌دهی پرسودتر و راحت‌تری داشته باشد.
این شرکت ظرف سال‌های آینده 14 میلیارد دلار را صرف توسعه شبکه‌های مدرن خواهد کرد، بی‌شک این تصمیم تحولی در عرصه ارتباط محسوب می‌شود. البته شاید میلیون‌ها کاربر از این تغییر خوششان نیاید و دوست نداشته باشند که ارتباط سنتی روتین خود را از دست بدهند و به فناوری انتقال صدا از طریق اینترنت یا همان VoIP روی بیاورند، ولی شاید اگر از با دید بازتری به مسئله بنگریم، چیز مهم‌تر این باشد که رفته‌رفته اتکا به «شماره‌های تلفن برای ارتباط مردم با هم، در حال کمرنگ شدن است.
ما به خصوص در دو سه سال اخیر، حتی در ایران خودمان شاهد هستیم که استفاده روزانه از فناوری VoIP در زندگی روزانه در حال معمول شدن است، دیگر بیشتر کاربران گوشی‌های هوشمند ترجیح می‌دهند به جای سیستم تلفن، با استفاده از انواع اپلیکیشن‌ها هم در هزینه‌های صرفه‌جویی کنند، هم ارتباط چندرسانه‌ای بهتر داشته باشند و هم صدای شفاف‌تری را بشوند.
اما در VoIP با وجود همه مزایایش، ما با مشکلاتی هم روبرو هستیم، یکی از آنها این است که هر فرد یک URL منحصر به فرد در سرویس‌های مختلف VoIP ندارد. البته این شاید خواسته خیلی‌ها باشد که همان طور که شماره تلفن کاری و خصوصی‌شان یکی نیست، در سرویس‌های VoIP هم با چند نام کاربری یا URL داشته باشند.
حالا سؤالی که در انتهای پست می‌خواهم با شما مطرح کنم این است که چقدر به VoIP وابسته شده‌اید؟ فکر می‌کنید که میزان صرفه‌جویی ماهانه شما از این طریق چقدر است؟ موضع مخابرات در قبال این تغییر رویکرد ناگزیر باید چه باشد؟ آیا شما هم حس می‌کنید که رفته‌رفته شماره‌های تلفن، به خصوص در مورد دوستان و اعضای خانواده، در حال رنگ باختن در ذهنتان هستند و شما با آنها، بیشتر از طریق نام کاربری و آواتارهای آنها در اپلیکیشن‌ها ارتباط برقرار می‌کنید تا شماره‌های تلفن‌شان؟
به هر حال، شماره تلفن‌ها در ذهن ما کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شوند. چه به دست یک Phone Book ساده در گوشی، و یا به دست VoIP.
راستش من فقط برای ارتباط‌های صوتی که ممکن است طولانی شود از چت صوتی استفاده میکنم. (به دلیل اشغال نشدن تلفن و صرفه جویی در هزینه)
البته سرویس‌هایی که من تاکنون امتحان کرده‌ام، دارای لگ محسوسی هستند. از این رو، بیشتر مکالمه‌ام همچنان با تلفن است…
راستی، کیفیت صدا و میزان لگ اپلیکیشن Viber چگونه است؟
خیلی عالی است ولی خب فعلا نگاه «رسمی» به این اپ خوب نیست!!
ظاهرا کامنت من رو تأیید نکردید ولی بهش پاسخ دادید 🙂
شاید هم کامنت کس دیگری بوده…
درست شد. مشکل فنی بود
در واقع ارتباط تلفنی بدون شماره که فیسبوک مطرح کرده همینه؟
من خیلی از این تکنولوژی VOIP سر در نمیارم اما از وقتی با برنامه whatsapp آشنا شدم خیلی خیلی از هزینه های ارسال پیغام متنی (sms) ام کم شده …
من تا جایی که بتونم با اطرافیانم از طریق Viber یا Skype تماس میگیرم و کسایی که idevice داشته باشن facetime و imessage .کیفیت صدای بالا و هزینه رایگان!
البته تماس بر پایه voip نیاز به Ping پایین داره که متاسفانه اینترنت ما …
مدتهاست که خیلی کم از تلفن ثابت استفاده میکنم برای تماس گرفتن.
مخابرات هم اصولا اول باید مخالفت کنه…بعد سرویس ها رو مصدود میکنه…بعد که متوجه میشه…سرویس Voip ملی راه اندازی میکنه.
سیستم انتقال صدا و تصویر را بر روی اینترنت سال ها است که استفاده میکنم و علاوه بر کاهش هزینه آن هم نه تنها در ایران بلکه با تماس های محتلف کاری و شخصی در خارج از کشور توانسته ام تصاویر و فیلم های خود را بر روی این بستر مناسب انتقال دهم . مخابرات هم باید خود را با این گونه فناوری ها تطبیق دهد نه آنکه خود سدی باشد برای عدم استفاده از آن ها …. این گونه تماس ها علاوه بر نوع تماس و کاهش هزینه از بابت ایمن بودن خط از تمامی نظرات بهره میبرد و کاربر هم میتواند با خیال آسوده از آن استفاده کند.