به مناسبت تولد 5 سالگی اندروید: مروری بر تاریخچه‌ای خاطره‌انگیز

سیستم‌عامل محبوب اندروید به تازگی 5 ساله شده است. شاید شما گوگل‌فون را به خاطر نیاورید گوشی هوشمندی که پس از معرفی اولین آیفون توسط اپل شایعاتی از عرضه آن به گوش رسید و درست پنج سال پیش در چنین روزی گوگل اندروید را رسماً با گوشی T-Mobile G1 ساخت HTC عرضه کرد.

“دِس اسمیت” یکی از اعضای تیم اولیه اندروید تولد اندروید را به خوبی به خاطر دارد و در پستی در اکانت گوگل پلاسش نوشته: “ما ماه‌ها با تیمی کوچک در ساختمان 44 کالیفرنیا Mountain View روی آن کار می‌کردیم. من آن‌قدر هیجان‌زده بودم که نمی‌توانستم بخوابم.” جی1 گوگل حالا دیگر از خاطره‌ها رفته است. شاید آن زمان کسی تصور نمی‌کرد که یک گوشی گوگلی بتواند چنین تحولی را ایجاد کند که روزی سیستم‌عامل اندروید به محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی دنیا تبدیل شود.

امروز اندروید به جز گوشی‌ها و تبلت‌ها روی انواع ابزارهای دیجیتالی مانند ساعت‌های هوشند، کنسول‌های بازی، تلویزیون‌ها، دوربین‌ها، دانگل‌های مختلف، سیستم‌های ماشین و … در حال اجراست به طوری که بیش از یک میلیارد دستگاه اندرویدی فعال داریم. اما اسمیت می‌گوید: “این تازه اول راه است.”

به مناسبت پنجمین سالگرد تولد اندروید مروری می‌کنیم بر روی نسخه‌های مختلف این سیستم‌عامل محبوب و تغییرات و اتفاقات رخ داده روی آن تا امروزی که منتظر عرضه نسخه 4.4 ملقب به کیت‌کت هستیم. شاید بدانید که نام‌گذاری حرف اول نسخه‌های مختلف اندروید به ترتیب حروف الفبای انگلیسی است و حالا منتظر نسخه K هستیم.

نسخه 1.5 – Cupcake – کیک فنجانی – 30 آپریل 2009

نسخه 1.6 – Donut – دونات – 15 سپتامبر 2009

نسخه 2.0 و 2.1 – Éclair – نان خامه‌ای – 26 اکتبر 2009

نسخه 2.2 – Froyo – ماست یخ‌زده – 20 می 2010

نسخه 2.3 – Gingerbread – نان زنجبیلی – 6 دسامبر 2010

نسخه 3.0، 3.1 و 3.2 – Honeycomb – لانه ‌زنبوری – 22 فوریه 2011

نسخه 4.0 – Ice Cream Sandwich – بستنی ساندویچی – 19 اکتبر 2011

نسخه 4.1، 4.2 و 4.3 – Jelly Bean – جیلی بیلی – 9 جولای 2012

نسخه 4.4 – KitKat – کیت‌کت – 14 اکتبر 2013 (احتمالی)

همه چیز از این‌جا شروع شد

نسخه اول اندروید، گوشی T-Mobile G1، تاریخ 22 اکتبر 2008، آمریکا. این گوشی دارای مشخصاتی مانند پردازنده تک هسته‌ای 528 مگاهرتزی، Adreno 130 و صفحه‌نمایش 3.2 اینچی با وضوح 320 در 480 پیکسل بود. اندروید در ابتدا بسیاری امکانات کلیدی را نداشت که امروز نمی‌توانیم بدون آن‌ها زندگی کنیم! مثلاً کیبرد لمسی، قابلیت چندلمسی و اپلیکیشن‌های پولی. اما بعضی ویژگی‌های کلیدی نسخه کنونی از همان اول وجود داشت.

نوتیفیکیشن‌های پایین کشیدنی: یکی از قابلیت‌های کلیدی اندروید که تمامی هشدارها و اعلان‌ها را می‌توان با سوایپ به پایین در دیدرس داشت. جالب است بدانید اپل سه سال بعد در iOS 5 چنین ویژگی را برای آی‌دیوایس‌ها اضافه کرد.

ویجت‌های صفحه خانگی: با یک نگاه و یک لمس بسیاری تنظیمات و اطلاعات درست در صفحه خانگی. در ابتدا امکان ایجاد ویجت برای برنامه‌نویسان دیگر فراهم نبود اما به مرور زمان ویجت یکی از ارکان اصلی اندروید شد. چیزی که هنوز کاربران iOS در اختیار ندارند.

پشتیبانی عمیق و قوی از جیمیل: اندروید از همان زمان بهترین تجربه جیمیلی را برای کاربران سرویس ایمیل گوگل فراهم کرد. آرشیو کردن و لیبل گذاری از قابلیت‌های خوب جیمیل در آن زمان بودند.

مارکت اندروید: آن زمان و تا چندسال بعد گوگل پلی Android Market نام داشت. تعدادی اپلیکیشن محدود و رایگان تنها چیزی بود که اندروید کار اکوسیستمش را با آن آغاز کرده بود.

طراحی اندروید با همکاری یک شرکت سوئدی به نام The Astonishing Tribe یا به اختصار TAT صورت گرفت که نشانه آن را می‌توانستید روی ویجت ساعت آنالوگ پیش‌فرض اندروید 1.0 تا 2.2 ببینید. عبارت Malmo روی این ویجت در واقع به شهر زادگاه TAT باز می‌گردد. بعدها RIM شرکت TAT را خرید تا روی گوشی‌های بلک‌بری کار کند.

اندروید 1.1

اولین آپدیت اندروید در فوریه سال 2009 بیشتر بر روی رفع باگ‌های زیاد نسخه اولیه تمرکز داشت اما نکته قابل توجه آن عرضه به صورت بی‌سیم و Over the Air بود که در نوع خودش جالب به حساب می‌آمد.

اندروید 1.5 کیک فنجانی؛ دسر حاضر است

این نسخه نه تنها امکانات جدید و مهمی را به اندروید اضافه کرد بلکه شروع نام‌گذاری اندروید به وسیله نام دسرهای خوراکی مختلف بود. به طور کلی اندروید 1.5 روی رابط کاربری تمرکز کرد اما امکانات مهم زیر را هم به همراه آورد:

کیبرد نرم‌افزاری: G1 و HTC Dream کیبرد کامل سخت‌افزاری داشتند اما برای استفاده مجبور بودید گوشی را به صورت افقی در دست بگیرید! آپدیت اندروید 1.5 این مشل را حل کرد و راه را برای عرضه HTC Magic، اولین اندرویدی تمام لمسی هموار کرد. گوگل همچنین به برنامه‌نویسان اجازه داد تا کیبردهای خودشان را عرضه کنند و امروز با وجود کیبردهایی مثل SwiftKey و Swype این قابلیت یکی از مزایای مهم اندروید نسبت به iOS محسوب می‌شود.

ویجت اپلیکیشن‌ها: گوگل در این نسخه همچنین به برنامه‌نویسان اجازه ساخت ویجت را برای صفحه خانگی صادر کرد.

پیشرفت کلیپ‌برد: امکان کپی/پیست از ابتدا در اندروید وجود داشت اما به بعضی اپلیکیشن‌های خاص محدود بود. نسخه 1.5 قابلیت کپی متون از مرورگر را نیز فراهم کرد.

پشتیبانی از فیلم‌برداری و پخش فیلم: بله G1 حتی قادر به فیلم‌برداری هم نبود. اپلیکیشن دوربین پیش‌فرض اندروید اصلاً جالب نبود و از همین روزها تولیدکنندگان گوشی‌های اندرویدی شروع به دستکاری آن و اضافه کردن Scene ها و حالات عکاسی خاص کردند.

از دیگر تغییرات نسخه کیک فنجانی اندروید می‌توان به عملیات چندتایی در جیمیل، آپلود به یوتیوب و پیکاسا و دسترسی محدود به سرویس Google Talk اشاره کرد.

اندروید 1.6 دونات؛ تحول بنیادین

با این‌که تنها 0.1 به شماره نسخه اندروید اضافه شد، دونات تغییرات مهمی را برای سوگلی جدید گوگل به همراه داشت.

پشتیبانی از شبکه‌های مخابراتی CDMA: پشتیبانی از CDMA امکان عرضه گوشی‌های اندرویدی در اپراتورهای مطرح امریکا و جهان را فراهم کرد.

پشتیبانی از وضوح مختلف: یکی از بزرگترین تغییرات تاریخ اندروید پشتیبانی از انواع رزولوشن‌ها بود. وضوح پیش‌فرض نسخه‌های قبلی HVGA بود اما در این نسخه پشتیبانی از وضوح‌های مختلف صفحه نمایش اضافه شد. گوشی‌های با وضوح QVGA، WVGA، FWVGA، qHD و حتی 720p از این نسخه به بعد پشتیبانی شدند.

ویجت جستجو: ویجت جستجویی که هنوز هم روی صفحه خانگی اندروید خالص به چشم می‌خورد. امکان جستجوی مخاطبان، اپلیکیشن‌ها و همچنین اینترنت همه و همه در این ویجت مستطیلی کوچک. دونات همچنین امکان جستجو در اپلیکیشن‌ها را نیز برای توسعه‌دهندگان فراهم کرد.

در دونات همچنین مارکت اندروید طراحی مجدد شد و قسمت‌های Top Free و اپلیکیشن‌های پولی به آن اضافه شد. اپلیکیشن دوربین کمی بهتر شد و تاخیر در عکاسی هم کمتر شد.

اندروید 2.0 / 2.1 نان خامه‌ای؛ بزرگ و بزرگ‌تر

تقریباً یک سال بعد از معرفی G1 اندروید 2.0 از راه رسید. گوشی‌های بزرگتر و اپراتورهای بیشتر به رشد اندروید در این نسخه کمک کردند. Motorola Droid یکی از موفق‌ترین گوشی‌های هوشمند تاریخ با این نسخه عرضه شد. اما چه چیزی اندروید 2.0 را انقدر مهم کرد؟ به جز ورود گوشی‌های قدرتمند با وضوح WVGA و FWVGA تغییرات زیر بسیار مثمر ثمر بودند:

پشتیبانی از چند اکانت: پشتیبانی از چند اکانت مختلف گوگل و نمایش ایمیل‌ها و مخاطبان هر کدام به صورت جداگانه. Éclair همچنین قابلیت افزودن اکانت‌های دیگر سرویس‌ها و همگام‌سازی خودکار آن‌ها را به اندروید آورد.

صفحه قفل جدید: اندروید 2.0 و 2.1 هر کدام صفحه‌قفل‌های جدید خودشان را داشتند که در بالا ساعت و تاریخ و در پایین اسلایدر کشویی یا چرخشی برای باز کردن قفل و یا تغییر حالت صدای گوشی به چشم می‌خورد.

نقشه‌های Google Maps: یکی از بزرگترین ویژگی‌های جدید اندروید در نسخه دوم. یک اپلیکیشن مسیریابی کامل، عالی و رایگان با امکاناتی مثل مسیریابی پیچ‌به‌پیچ، نمای سه‌بعدی، راهنمای صوتی و اطلاعات ترافیک. رانندگان دیگر لازم نبود مبالغ هنگفتی برای خرید اپلیکیشن‌های جانبی و یا یک دستگاه GPS بپردازند.

Quick Contact: در هر جای محیط کاربری با نگه‌داشتن انگشت روی تصویر مخاطب و کشیدن به بالا منویی برای برقراری تماس، ارسال ایمیل، پیامک و … ظاهر می‌شد.

بهینه‌سازی کیبرد: با اینکه Droid هم با صفحه کلید کامل QWERTY عرضه شد اما کیبرد اندروید جدید با کمک قابلیت چندلمسی سریع‌تر و دقیق‌تر از گذشته شد.

مرورگر بهتر: با این‌که هنوز قابلیت Pinch to zoom به مرورگر اندروید نیامد اما پشتیبانی از HTML5 و ویدئوها به آن اضافه شده و همچنین نوار آدرس به عنوان نوار جستجو نیز عمل کرد؛ امکانی که به تازگی و در iOS 7 به سافاری آماده است.

لایو والپیپر: والپیپرهای Dynamic در iOS 7 چیز جدیدی هستند اما اندروید از نسخه 2.1 این قابلیت را داشته است. والپیپرهای متحرکی که به لمس کاربر عکس‌العمل نشان می‌دهند و با سنسورهای مختلف حرکتی افکت‌های مختلفی از خودشان به نمایش می‌گذارند.

گفتار به نوشتار: قابلیت TTS یا نوشتار به گفتار از نسخه 1.6 وجود داشت و حالا گوگل عکس آن را وارد اندروید کرد. این قابلیت که بعدها در iOS 5 به آیفون آمد به شکل یک میکروفون روی کیبرد اندروید ظاهر شده که به صورت آنلاین صدای شما را گوش می‌کرد و آن را به نوشتار تبدیل می‌کرد. (این قابلیت در نسخه 4.1 به صورت آفلاین عرضه شد.)

آپدیت اندروید 2.1 با این‌که تغییرات زیادی به همراه نداشت یک تغییر استراتژی مهم برای گوگل محسوب می‌شد. گوشی نکسوس وان با همکاری اچ‌تی‌سی به سلیقه گوگل به یک صفحه‌نمایش حرفه‌ای AMOLED با وضوح WVGA و پردازنده عالی 1 گیگاهرتز مجهز شد و امکان تغییرات در پوسته اندروید به شرکت‌ها داده شد.

اندروید 2.2 ماست یخ‌زده؛ تفاوت نکسوسی‌ها

نکسوس وان اولین گوشی بود که به سرعت آپدیت اندروید 2.2 را دریافت کرد. در حالی که پوسته‌هایی مانند HTC Sense زیبایی و امکانات بیشتری داشتند گوگل سعی کرد برخی از این قابلیت‌ها را به طراحی پیش‌فرض اندروید اضافه کند. گالری Froyo نمایی سه‌بعدی پیدا کرد و رابط کاربری شکل جدیدی به همراه انیمیشن‌های بیشتر به خود گرفت. این نسخه همچنین قابلیت WiFi Hotspot را برای به اشتراک‌گذاری اینترنت همراه فراهم کرد که اپراتورها می‌توانستند به دلخواه آن را غیرفعال یا پولی کنند.

قابلیت کپی/پیست در جیمیل، اضافه شدن پسورد عددی و حروفی، پشتیبانی از تصاویر متحرک GIF در مرورگر، پشتیبانی از فلش و همچنین آپدیت خودکار اپلیکیشن‌ها از دیگر تغییرات مهم اندروید 2.2 بود که گوگل نام عجیب ماست یخ‌زده FrozenYoghurt را برای آن انتخاب کرد.

اندروید 2.3 نان زنجبیلی؛ فرصتی برای بازی

حدود نیم سال بعد از عرضه اندروید 2.2 روی نکسوس وان، گوگل اندروید 2.3 را بر روی دومین گوشی نکسوسی یعنی نکسوس اس عرضه کرد. سامسونگ با پردازنده قوی و صفحه‌نمایش عالی Super AMOLED سری گلکسی اس و فروش میلیونی توانست توجه گوگل را به خودش جلب کند و اچ‌تی‌سی را از گردنه ساخت نکسوس خارج کند. با این‌که از نظر وضوح صفحه و قدرت پردازشی Nexus S تفاوت زیادی با نکسوس وان نداشت اما طراحی آن بسیار متفاوت بود و از همه مهمتر ترک‌پد کره‌ای شکل پایین گوشی که مورد علاقه شدید اندی روبین بود و از G1 و کمپانی Danger روبین سر در آورده بود بالاخره حذف شد.

رابط کاربری تغییر کرد و ویجت‌ها از نو طراحی شدند. منوها از رنگ سفید به مشکی تغییر کردد و بر روی صفحه‌نمایش AMOLED نکسوس اس زیباتر شده و شارژ کمتر را طلب کرد.

بازی‌ها وارد می‌شوند: با این‌که برای اندروید بازی‌هایی وجود داشت اما iOS و اپل به شدت در این زمینه از اندروید جلوتر بود. گوگل اجازه دسترسی بیشتری به سخت‌افزار را برای برنامه‌نویسان فراهم کرد و ساخت بازی‌های Native را برای آن‌ها ساده‌‌تر کرد.

کپی و پیست ساده‌تر: iOS برای کپی متون از تکنیک جالب ذره‌بینی برای مشخص کردن دقیق شروع و پایان بخش استفاده می‌کرد و اندروید بالاخره تصمیم گرفت نشان‌گرهایی برای این کار اضافه کند که البته HTC و Sense مدت‌ها از آن استفاده می‌کردند.

کیبرد باز هم بهتر: قرارگیری دکمه‌ها و طراحی کیبرد بهتر شد و پشتیبانی از مالتی‌تاچ افزایش یافت.

مدیریت بهتر باتری و اپلیکیشن: در تنظیمات قسمتی برای نمایش میزان مصرف باتری اپ‌های مختلف به همراه فضا و رم اشغال شده آن‌ها اضافه شد.

پشتیبانی از دوربین جلو: با این‌که هنوز امکان تماس تصویری مهیا نشده بود می‌توانستید با دوربین جلوی نکسوس اس از خودتان عکس بگیرید!

فناوری جدید NFC: فناوری جدید برای اولین بار به گوشی‌ها می‌آید. هنوز استفاده‌های مفیدی از این فناوری وجود نداشت اما زمینه‌ساز یک تحول جدی بود.

اندروید 3 لانه زنبوری؛ یک افتضاح اجباری!

گوگل با مشاهده موفقیت آیپد تصمیم گرفت سیستم‌عاملی مختص تبلت‌ها تهیه کند که بتواند با iOS رقابت کند. با این که این نسخه از سیستم‌عامل اندروید کند بود و اشکالات زیادی داشت اما برای گوگل به منزله ویستا برای مایکروسافت بود! یک افتضاح اجباری برای کوچ از نان زنجبیلی به بستنی ساندویچی.

از سبز تا آبی: رنگ غالب رابط کاربری اندروید حالا از سبز به آبی تغییر کرد؛ رنگی که هنوز هم رنگ نمادین اندروید در نسخه‌های خالص آن است.

صفحه‌خانگی جدید و قرارگیری ویجت‌ها: به جای نمایش لیست نام و آیکن ویجت‌ها دیگر می‌توانستید نمای واقعی ویجت را ببینید و آن را به صفحه خانگی دلخواه خودتان بکشید.

مرگ کلیدهای فیزیکی: با این‌که هنوز بعضی تبلت‌ها و گوشی‌های اندرویدی دکمه فیزیکی دارند اما تصمیم گوگل برای حذف دکمه‌های فیزیکی حداقل در تبلت‌ها به نظر عاقلانه می‌آید. لبه‌های اضافه دستگاه در این روش کاهش می‌یابند و هر اپلیکیشن می‌تواند روی دکمه‌ها کنترل داشته باشد.

مالتی تسکینگ بهتر: انتقال “ماتیاس دوارته” از تیم طراحی webOS به گوگل طراحی صفحه مالتی تسکینگ را تغییر داد و به جای آیکن‌ها تصویر واقعی هر اپ در حال اجرا نمایش داده شد. اپل این ویژگی را در iOS 7 به تازگی اضافه کرده است.

الگوی طراحی جدید اپ‌ها: نواری به نام Action Bar در بالای هر اپ که توسعه‌دهندگان با توجه به کاربرد اپ‌ها دکمه‌های مورد نظرشان را روی آن قرار می‌دادند.

آپدیت‌های 3.1 و 3.2 بیشتر روی جنبه‌های کارایی و سرعت اندروید متمرکز شدند و امکانات اندکی مانند تغییر اندازه ویجت‌ها را به همراه آوردند.

اندروید 4.0 بستنی ساندویچی؛ بزرگترین تحول گوشی‌ها

گوگل با اندروید 4.0 تصمیم گرفت تا سیستم‌عامل تبلت‌ها و گوشی‌ها را ترکیب کند و رابط کاربری جدید لانه زنبوری را به گوشی‌ها نیز بیاورد. رنگ غالب آبی با فونت جدید Roboto به همراه یک رابط کاربری متحول شده بدون نیاز به دکمه‌های سخت‌افزاری همراه با گلکسی نکسوس سامسونگ به گوشی‌های اندرویدی آمد. نوتیفیکیشن‌ها حالا با سوایپ به چپ یا راست حذف می‌شدند، تصحیح کلمات در کیبرد اضافه شد و ظاهر کیبرد هم تغییر کرد.

بهینه‌سازی بیشتر صفحه خانگی: قابلیت ایجاد پوشه تنها با کشیدن آیکن‌ها روی یکدیگر یک امکان مفید بود و همچنین به کاربران اجازه داده شد آیکن‌های داک پایین صفحه را به دلخواه خود تغییر دهند.

Android Beam: NFC تا این‌جای کار به جز استفاده در Google Wallet یا همان کیف پول گوگل استفاده مهم دیگری نداشت. Android Beam امکان ارسال آدرس‌های اینترنتی، مخاطبان و … را از طریق NFC فراهم کرد.

آنلاک با تشخیص چهره: قابلیت جدید و جالبی که البته در ابتدای عرضه می‌توانستید با در دست داشتن تصویر صاحب گوشی آن را دور بزنید.

مشاهده و مدیریت دیتای مصرفی: یکی از قابلیت‌های بسیار خوب به خصوص برای ما ایرانی‌ها. با اندروید 4.0 می‌توانید مشاهده کنید که هر اپ چقدر دیتا در پس‌زمینه یا در حال اجرا مصرف کرده‌اند و آن‌ها را محدود کنید.

اپلیکیشن‌های ایمیل و تقویم جدید: اپلیکیشن‌های ایمیل و جیمیل ظاهر زیباتر و کاراتری به خود گرفتند و تقویم هم برای کاربران با چند اکانت بهینه شد.

اندروید 4.1 جیلی ‌بیلی؛ به روانی کره به باهوشی گوگل!

اندروید 4.1 شروع ورود گوگل به دنیای تبلت‌ها بود. تصویر هیوگو برا با نکسوس 7 را همه به خاطر داریم. حالا که اندروید 4.0 از نظر ظاهری متحول شده وقت بهینه‌سازی‌های بیشتر است. اندروید 4.1 با نکسوس 7 معرفی شد و آپدیت آن برای گلکسی نکسوس هم به سرعت عرضه شد.

پروژه کره: Project Butter با استفاده از فناوری Triple Buffering لگ موجود در رابط کاربری را تا حد زیادی برطرف کرد و گشت و گذار را لذت‌بخش‌تر از گذشته کرد تا یکی از معایب بزرگ اندروید در مقابل iOS را تاحدودی برطرف کرده باشد.

Google Now: با این‌که برای ما کاربران ایرانی Google Now آن‌چنان هم مفید نیست اما برای ساکنان کشورهای غربی می‌تواند تحولی در زندگی باشد. این سرویس عملاً رفتار و عادات ما را شناسایی کرده و می‌تواند مسیرها، رستوران‌ها، آب و هوا، نتایج مسابقات و … را نمایش دهد.

جستجوی صوتی: جستجوی صوتی گوگل با صدایی شبیه به انسان به سوالات شما پاسخ می‌دهد و برخی دستورات را اجرا می‌کند.

دیکته صوتی آفلاین: همان‌طور که گفتیم در این نسخه قابلیت تبدیل گفتار به نوشتار به صورت آفلاین اضافه شد.

نوتیفیکیشن‌های گسترش پذیر: نوتیفیکیشن‌ها حالا با دو انگشت گسترش می‌یابند و می‌توان با یک دکمه پیام‌ها را پاسخ داد و یا تماس برقرار کرد.

تغییر اندازه آسان‌تر ویجت‌ها: حالا ویجت‌ها به صورت هوشمند آیکن‌ها را از سر راهشان کنار می‌زنند!

پیش‌بینی کلمات: کیبرد اندروید حالا علاوه بر تصحیح کلمات قابلیت پیش‌بینی کلمه بعدی را هم پیدا کرد.

 

اندروید 4.2 جیلی‌ بیلی: شروع تغییرات اندک

همان‌طور که از نام این نسخه مشخص بود گوگل تغییرات زیادی را در آن نگنجاند.

کنترل پنل در نوتیفیکیشن‌ها: با این‌که پوسته‌هایی مانند تاچ‌ویز سامسونگ این قابلیت را از اندروید 2.2 به همراه داشتند گوگل بالاخره سوییچ‌های مفیدی را در پنل نوتیفیکیشن‌های اندروید قرار داد.

ویجت‌های صفحه‌قفل و دسترسی سریع به دوربین: علاوه بر صفحه خانگی ویجت‌های خاصی قابلیت قرار گرفتن در صفحه‌قفل را نیز پیدا کردند و با یک سوایپ به چپ اپلیکیشن دوربین به سرعت در دسترس قرار گرفت.

سوایپ کیبرد: قابلیت سوایپ انگشت روی کلیدها به کیبرد پیش‌فرض اندروید اضافه شد.

ویجت و اپلیکیشن جدید ساعت: طراحی ویجت و اپ ساعت اندروید عوض شد و عدد ساعت بر خلاف دقیقه به صورت توپر نمایش داده شد.

پروفایل‌های مختلف: قابلیت استفاده چندکاربره با این پروفایل‌ها به تبلت‌های اندرویدی آمد؛ چیزی که هنوز در آیپد انتظار آن را می‌کشیم.

عکاسی جذاب Photosphere: گوگل با بهره‌گیری از فناوری استریت‌ویو امکان عکاسی 360 درجه و کُره‌ای شکل را فراهم کرد. این حالت بسیار جذاب عکاسی که توصیه می‌کنم حتماً آن را امتحان کنید متأسفانه بر روی گوشی‌های با پوسته‌های مختلف و بدون اندروید خالص وجود ندارد.

Daydream: این قابلیت که شبیه به اسکرین‌سیور عمل می‌کند به پیشنهاد دوارته وارد اندروید شد که شبیه آن را با Exhibition mode در webOS دیده بودیم.

امکانات بیشتر برای ناتوان‌ها: زوم با سه بار لمس صفحه و جسچرهای دیگر کار را برای کم‌بیناها و ناتوانان راحت‌تر کرد.

همچنین با اندروید 4.2 گوشی‌های محبوبی مانند گلکسی اس 4 و اچ‌تی‌سی وان در گوگل پلی با اندروید خالص عرضه شدند.

اندروید 4.3 جیلی بیلی: سرعت و کارایی

این نسخه از اندروید هم که با تبلت نکسوس 7 جدید رونمایی شد تغییراتی اندک به همراه داشت. پروفایل‌های محدود برای استفاده کودکان از تبلت‌های اندرویدی، پشتیبانی از فناوری OpenGL ES 3.0 و TRIM برای تجربه بازی بهتر و مدیریت بهتر حافظه دستگاه، بلوتوث کم‌مصرف، صدای فراگیر مجازی، شماره‌گیر با پیش‌بینی و موقعیت‌یابی بهتر توسط وای‌فای از تغییرات اندروید 4.3 بودند.

اما شاید تغییرات اصلی اندروید در این نسخه به صورت آپدیت اپلیکیشن‌های کلیدی مانند جیمیل، کروم و تقویم و همچنین سرویس Android Device Manager بود که امکان پیداکردن، زنگ‌زدن، قفل کردن و پاکسازی دستگاه را از راه دور فراهم می‌کند. به این ترتیب کاربران مجبور نیستند برای دریافت آپدیت‌ها منتظر تولیدکنندگان گوشی و تبلت باشند.

اندروید 4.4 کیت‌کت؛ شیرین و خوشمزه برای همه

گوگل هنوز اندروید 4.4 را معرفی نکرده و منتظریم تا طعم کیت‌کت را با نکسوس 5 بچشیم اما نام آن ماه گذشته اعلام شد. از آن‌جایی که گوگل بالاخره نام جدیدی را برای اندروید انتخاب کرده انتظار داریم تغییرات بیشتری را شاهد باشیم. بر اساس شایعات اندروید 4.4 سخت‌افزار ضعیف را هم پشتیبانی خواهد کرد و این خبر خوبی برای کاربران گوشی‌های فعلی اندرویدی خواهد بود. همچنین احتمالاً رابط کاربری گالری تغییر می‌کند، ویجت‌های جدیدی در بخش نوتیفیکیشن‌ها اضافه می‌شود و کاربر قادر خواهد بود رنگ پیش‌فرض آبی اندروید را به دلخواه خود تغییر دهد.

این هم از یک تاریخچه خلاصه از محبوب‌ترین سیستم‌عامل موبایلی دنیا. شما از چه نسخه‌ای و با چه دستگاهی با اندروید همراه شدید و یا از چه نسخه‌ای آن را ترک کرده‌اید؟

منبع: + و + و +

---

  این نوشته‌ها را هم بخوانید ​