هشداری برای تسخیرکنندگان آینده فضا: بچه‌هاتان در زمین سرگیجه خواهند گرفت!
در سال‌های ابتدایی دهه 1990، ناسا برای آزمایش تأثیر شرایط فضا روی تکامل عروس‌های دریایی، تعدادی از آنها را به با شاتل کلمبیا به فضا فرستاد. در طی این آزمایش‌ها، مشخص شد که عروس‌های دریایی توانایی تشخیص جاذبه و بالا و پایین را از دست می‌دهند.
عروس‌های دریایی در قسمت پایینی بدن قارچ‌مانند خود، کریستال‌های سولفات کلسیم دارند. این کریستال‌ها در پاکت‌های کوچکی در سلول‌های مویی آنها قرار دارد. وقتی عروس‌های دریایی حرکت می‌کنند، این کریستال‌ها هم جابجا می‌شوند و با سیگنال‌هایی که به مغز عروس دریایی می‌فرستند، جهت جاذبه زمین و در نتیجه بالا و پایین را اعلام می‌کنند.
در عروس‌های دریایی که به فضا برده شده بودند و در آنجا مراحل تکامل خود را طی کرده بودند، این پاکت‌ها به ظاهر به صورت طبیعی ایجاد شده بودند. اما جالب است که وقتی این عروس‌های دریایی به زمین آورده شدند، مشخص شد که آنها در تشخیص جاذبه مشکل پیدا کرده‌اند و در نتیجه حرکات و شیوه خاص باز و بسته شدن متناوب آنها، مختل شده است.
ما انسان‌ها هم در گوش داخلی خود کریستال‌های کلسیم به نام اوتولیت داریم و به شیوه مشابهی جهت جاذبه را تشخیص می‌دهیم.
حالا سؤال اینجاست که آیا اگر کودکی در فضا بزرگ شود و آیا اصلا در آنجا متولد شود، اگر به شرایط جاذبه زمین یا سیارات دیگر برده شود، مثل عروس‌های دریایی، مشکل پیدا خواهد کرد یا نه؟
مطلب جالبی بود فقط این نکته رو بگم که موضوع شما در مورد “عروس دریایی” هست نه “ستاره دریایی”.
تصحیح کنید ستاره دریایی رو…
البته اسم اون موجود عروس دریایی نه ستاره دریایی….
عروس دریایی؟
برای پاسخ به این سوال باید دید آیا در نوزادان بعد از تولد بخش مربوطه (مانند حس بینایی و…) به تدریج تکامل پیدا میکنه یا نه.
تکنولوژی و تکامل همه چیز رو حل می کنه فقط زمان می خواد..
یک نوع از عنکبوت برای شکار طعمه خود ، از انداختن خود روی طعمه (جاذبه) استفاده می کند. چند سال پیش برای یک دانش آموز آمریکایی سوال پیش اومد که آیا این نوع عنکبوت، تو فضا هم قادر به شکار هست یا نه؟ با همکاری ناسا یه عنکبوت رو به ایستگاه فضایی بردن و مراحل شکار رو انلاین پخش کردن، که البته عنکبوت مشکلی در شکار نداشت.