دانشمند عصب‌شناسی که متوجه شد خودش یک سایکوپات است!

اینکه جیمزفالون اعتقاد داره دوران کودکی و عشقی که خانواده بهش داده باعث تعدیل رفتارش شده به نظر من یجور جبر گرایی پیش رفته تره. قبلا تصورش این بوده که رفتار انسان مطلقا توست ژن ها کنترل میشه و حالا عقید اش اینه که برآیند این نیرو ها باعث تعدیل رفتارش شده. در اصل اون عشق و محبت خانواده هم یک نیروی جبری بوده و اگر این جبر محبت نبود الان جیمز یک سایکوپات بود! در کل این بحث جبر و اختیار خیلی شیرینه :)

قبل از هر چیز از آقای دکتر و دیگر دوستان به خاطر طولانی بودن این متن عذر خواهی می کنم.

اتفاقا اگر درست مشابهه، یک همچین موردی توی سریال فرینج هم اشاره شده بود season 4 episode 2 به نام “Fringe” One Night in October یا “شبی در ماه اکتبر”

داستان از این قرار بود که در این دو تا دنیایی موازی یک نسخه از یک شخصیت در یک دنیا استاد دانشگاه بود، و روی قتل های سریالی کار می کرد، و گاهی هم با پلیس در همین ضمینه همکاری می کرد، و نسخه موازی همون شخصیت در اون یکی جهان، تبدیل شده بود به یک قاتل سریالی که FBI به دنبال دستگیری اون بود. و بعد هم از گروه فرینج برای دستگیریش کمک می خوان.
البته این مورد باعث تعجب خود اون ها هم میشه به این صورت که می گن:
– اون یک پروفسوره؟
– و اینجا قاتل زنجیره ای؟
جالب بود که در یکی از دنیاها که این شخص تبدیل شده بود به استاد دانشگاه یک اتفاق در کودکی باعث شده بود که مسیر زندگیش تغییر کنه، و اون هم آشنا شدن با خانمی بود که به اون محبت زیادی کرده بود،
به این صورت که: قاتل سریالی که گروه فرینج به دنبال اون بودن تلاش می کرد جمجمه قربانی هاشون سوراخ کنه تا به مغزشون دسترسی پیدا کنه. یک جوری به بافتهای ظریف مغزی نفوذ کنه، و اون ها رو تحت تاثیر نیروی الکتریکی قرار بده که توی سریال دلیل اصلی مرگ رو “هیپوترمی” مغزی یا همون کاهش دمای مغز بیان می کنن، که باعث می شد مغز قربانی ها از داخل یخ بزنه.
با بررسی دی ان ای های باقی مونده روی بدن قربانی ها، شخص مورد نظر رو پیدا می کنند به نام “جان لوئیس مک کلنان” که از نظر پلیس هیچ سابقه ای نداره و دارای ضریب هوشی ۲۲۰ هست، حالا گروه فرینج می خوان با استفاده از نسخه مشابه همین شخص بتون اون رو توی اون یکی دنیا دستگیر کنن چون فکر می کنن این یکی نسخه بتونه حدس بزنه که نسخه مشابه اش که قاتل سریالی هست طرز فکرش چطوریه !
لازم نیست بدون کجا داریم میبریمش !
به پروفسر “مک کلنان” یا همون نسخه خوب، به طور مستقیم نمی گن جهان موازی وجود داره، و این بهانه رو میارن که پرونده کاملا محرمانه و طبقه بندی شده است، همچنین نمی گن که این پرونده در واقع اینکه باید دنبال نسخه مشابه خودش بگرده توی اون یکی دنیا،
مک کلنان “توی دانشگاه” وست کانکتیکات روانشناسی جنایی درس میده و حیطه تخصصیش، قاتل های زنجیره ایه.
به پروفسور با رضایت خودش آرام بخش تزریق میشه ، برای اینکه ایشون متوجه نشن دارن کجا میبرنشون.

ادامه داستان در اون یکی دنیا ( جهان موازی)
حالا پروفسور میارن توی خونه نسخه موازیش (قاتل سریالی) توی اون یکی دنیا، که بتونه با دیدن وسایل خونش یک تحلیل ذهنی دست پیدا کنه ،و نقشه بعدی اونو حدس بزنه، در واقع نمی دونه که داره نسخه خودشو تحلیل می کنه، شروع می کنه به چرخ زدن توی خونه همزاد موازیش و توضیحاتی به مامور “دانم” میده:
– اون نیاز داره که احساس کنه همه چی تحت کنترلشه
– فضاهای به هم ریخته اذیتش میکنه
– اون خیلی باهوشه
– احتمالاً خودش همه چی رو یاد گرفته
– ذهن بی نظیری داره
– “آلمان”
– “چین”
– “تایلند”
– ره، اون خیلی از قطعات
– رو تو اینترنت و از اونطرف مرزها
– سفارش میده تا چیزهایی
– که طراحی کرده رو بسازه
– اینا برای چی هستن؟
– ما نمی دونیم
– اون نیاز داره خودش رو از بدبختی هاش رها کنه
– برای همین این چیزا رو میسازه که وقتش رو پُر کنه
– چراغای تخم گذاری (چراغایی که برای مرغداری و تلقین روز شدن به مرغ موثر است )
– پدرم قدیما تو یه مزرعه کار می کرد
– ما یه مدت مرغ داشتیم
– نمی دونم اینا به چه دردش می خورده
– مامور دانم ازش سوال می کنه : چیز دیگه ای برات معنی نداره؟
– دوباره پروفسور شروع می کنه به ادامه دادن : اون عمیقاً ناراضیه
– …اون با حس طرد شدگی بزرگ شده
– بقیه بچه چیزهایی داشتن که اون… نداشته
– …الان داره تلافی اونارو در میاره
– اما نمی تونه !!!!
– شام براش مهمه
– حین روز میره دنبال طعمه هاش
– خودش رو تو محیط اطرافش حل میکنه
پروفسور ادامه میده:
– اون صندلی
– یه دست صندلی مثل اون داشتیم
– تو… خونه ای که بزرگ شدم
– این دیوونگیه
– عین همونه
– من عاشق اون صندلی بودم
– اه، خدای من
– چرا اینارو به نمایش گذاشته؟
– اه، بخاطر اینکه بهشون حسودی می کنه
– …چون اون
– ناراحته که اونا زندگی های خوبی داشتن
– اون دنبال همینه
جمله مهم اینجا :
– زمانی اونارو میدزده که خوشحالن
– احساساتش فقط براش مهمه
– میخواد حس بهتری داشته باشه
پرفسور یکدفعه عکس پدر خودش رو کنار تراکتور می بینه و همینطور عکس بچگی خودشو، احساس می کنه یک چیز های درست نیست و یکباره غلیان می کنه، به مامور “دانم” می گه:
– من دیگه اینجا کاری ندارم !
– من کجام؟
– من کجام؟
مامور ” دانم” در جوابش میگه :
– تو این دنیا بعضی چیزا مثل همون دنیاست
– و بعضی چیزا نه
– آدمها…
– …انتخاب های متفاوتی کردن و
– و بنابراین کارشون به جاهای دیگه ای رسیده
پرفسور می گه:
– من همونم
– چیزی که در اونه در منم هست
– تا جایی که یادمه
– من می دونستم که یه اشکالی دارم
– پدرم…
– اونم اینو می دونست
– تاریکی وجود منو دیده بود
– اون… اون از…
– تنبیه بدنی برای درست کردن من استفاده می کرد
– اون…
– منم… از خونه ای میام که توش تنبیه بدنی شدم
– …نا… ناپدریم
نکته مهمی که باعث میشه در دو خط زمانی این دو نفر مسیر زندگی های متفاوتی پیدا کنند، در همین جاست که “جان” یا همون استاد دانشگاه خودش اشاره می کنه:
– من فقط می خوام خودم رو بفهمم
– میخوام به آدم هایی مثل خودم کمک کنم
– تا حالا کاری هم در موردش انجام دادی؟
– نه
– اما همیشه می خواستم
– چی جلوت رو گرفت؟
– چی نه
– کی
– اون زن… بهم کمک کرد…
– لحظات آرامش رو تجربه کنم
– لحظاتی…
– که می تونم بهشون تکیه کنم
– و کاری رو که پدرم با خشونت انجام می داد
– اون با عشق انجامش داد
– بهم یاد داد که لازم نیست
– با تاریکی درونم زندگی کنم
– همون موقع مصمم شدم
– و پا بذارم به روشنایی
– …تصور میکنم زندگیم بدون اون زن چی میشد
– و نتیجه اش دقیقاً همینه
– کاش می تونستم بهش بگم
– چی بهش بگی؟
– که لازم نیست اینطوری باشه
– که… راه دیگه ای هم هست
– اون هیچکس رو نداشته که… که بهش یاد بده
– …بعضی چیزا اتفاق افتاده
– …بعضی راه ها رفته شده، و… و
اما در لحظات آخر سریال زمانی میر سه که این نو نسخه از دو دنیایی کاملا متفاوت روبروی هم قرار می گیرن و شروع می کنند به مکالمه کردن، شروع می کنند به شمردن یکی یکی لحظات و اتفاقات زندگی از بچگی و به دنبال نقاط نشترک می گردن، انقدر میرن جلو تا بفهمن که خط زمانیشون کجا از هم جدا میشه:
– نیازی نیست اینطوری باشه
– داری میری دنبال تفنگ نقره ایت؟
– تو جعبه ابزار نگهش می داری
– تو از کجا می دونستی؟
– این جاییه که اون نگهش می داشت
– پدرم
– تو چی هستی؟
– منم مثل تو بودم
– “و بعدش یه شب تو ماه “اکتبر
– رفتم به یه نمایشگاه
– ده سالم بود
– و این همون شبی بود که پدرم
– موجودات مُرده رو پیدا کرد
– اما من نفهمیدم
– داشتم بازی می کردم
– و من… من دیدم که داره میاد سمت من
– و بعدش فهمیدم که فهمیده
– …همون لحظه که دیدمش، می دونستم
– این زندگیه منه
– این اتفاقیه که برای من افتاد
– آره
– منم همینطور
– قایم شدم
– پشت چرخ های گاری نمایشگاه
– اما اون پیدام کرد
– یقه ام رو گرفت
– ناخن هاش گردنم رو برید
– منو کشون کشون برد خونه و سه روز تموم کتکم زد
– من نه
– فرار کردم
– تا می تونستم دور و سریع
– تو یه زمین بیدار شدم
– و این زن…
– روبروی من وایساده بود
– اسمش “مارجوری” بود
– تو می تونی از تاریکی درونت بیای بیرون
– همونطوری که “مارجوری” کمکم کرد
– هیچوقت نفهمیدم کسی به این زیبایی چطوری میتونه
– کسی به این تاریکی رو دوست داشته باشه
در کل میشه اینطور نتیجه گرفت گاهی اوقات با اینکه انسان ها دارای توانایی های خاصی هستند، اما هیچگاه نمی توان تاثیرات محیطی رو در نظر نگرفت، یا شاید می توانم به این صورت گفت: که آدم ها بعضی اوقات ” در زمان درست، و مکان درست” قرار می گیرند و همین باعث می شود که یک رشته اتفاقات خاص در زندگی هر شخصی اتفاق بیافته و مسیر زندگیش تغیر کنه، گاهی مواقع هم این تغییرات با خواست و اراده خود شخص هم می تونه اتفاق بیافته.

من قبلا هر رو سه مورد ژنتیک محیط و انتخاب(اراده) رو کنار هم میدیدم فکر میکردم مثل یه همچین آدمی ژن خاص باعث وجود استعداد خاصی در فرد میشه اگه محیط مناسب باشه باعث کشف اون (در مورد این پزشک محیط خشن و مناسب) و در آخر انتخابیه که فرد داره و بین استعداد و آموزش قرار میگیره طوری که اگه اون دوتا با مخالف بودن(مثل خونواده ای که با کار خاصی مخالفت کنن) به سمت قویتر متمایل میشه

سلام
دکتر یعنی فالون باوجود دانشمند بودنش دراین زمینه خودش متوجه نشده بود که یک سایکوپاته ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ تا زمانی که اسکنها رو دید ؟؟؟؟؟؟؟؟ اگه نمیدید چی می شد؟؟؟؟؟؟؟ خوب حالا ما باید چی کار کنیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ واقعا من باید برم الان اسکن بدم یا سابقه خانوادگی و شجره نامه مو موشکافی کنم ؟؟؟؟؟؟؟ پستاتون خوبند ولی گاهی ما رو به جون خودمون می اندازند.تا جایی که می گم یعنی من هنوز خودمو نشناختم ؟؟؟؟؟؟؟؟ به هر حال هر چی باشم خواننده ای هستم که ممنونم از مقاله خوبتون .

ایول

چقدر جالب :)

جالب بود
با خوندن پست و کامنت های دوستان به یاد Butterfly effect افتادم!!!!