برزیل 2014: هفته‌ای طلایی

4

شهریار نوبهار: از همان مراسم افتتاحیه مشخص بود که برزیل 2014 تورنمنت متفاوتی خواهد بود. آن‌ها مانند آفریقای جنوبی تجملات و شکوه چندانی برای جشن اولیه به خرج ندادند. حتی چهره‌ی کاریزماتیک و جهانی مانند نلسون ماندلا هم نداشتند که تبلیغات خارج از زمین را با کمک شخصیت محبوب او انجام دهند. این به معنای ضعیف بودن برزیل نیست. برزیلی‌ها سرمایه‌های دیگری دارند و به درستی هم از آن‌ها استفاده کردند. رقص سامبا، قهوه، کاکائو، جنگل‌های بی‌انتها و سرسبز آمازون، مجسمه مسیح، سواحل طلایی و مهم‌تر از همه فوتبال. فوتبال بزرگ‌ترین و برترین نمادی بود که می‌توانست برای یک ماه کشور متلاطم آن‌ها را متحد نگه دارد. مشکلات بزرگی در آماده‌سازی ورزشگاه‌ها داشتند. اعتراضات زیادی بابت هزینه‌های جام‌جهانی به دولت برزیل شد. بالاترین مقام دولت آن‌ها به خاطر همین اعتراضات هر بار که در ورزشگاه حاضر می‌شود توسط تماشاگران مورد اعتراض قرار می‌گیرد. سخت‌گیری‌های امنیتی زیادی توسط ارتش و پلیس این کشور اجرا می‌شود که همین باعث بروز اعتراضات دیگری هم شده؛ اما در کنار تمام این نا ملایمت‌ها برزیل 2014 میزبان موفقی برای جام‌جهانی بوده.

حتی اگر جنبه‌ی فنی و زیرساختی را مطابق با ایده‌آل‌های اروپایی ندانیم. برای هواداران واقعی فوتبال چیزی که اهمیت بیشتری دارد آن اتفاقی ا‌ست در که در داخل زمین می‌افتد. دریبل‌ها، شوت‌ها و بازیکنانی که می‌دوند تا گلی به ثمر برسانند و تاریخ کشوری را تغییر دهند. از این لحاظ در هفته‌ی اول مسابقات درجه یکی را شاهد بودیم. در 14 دیدار اول 43 گل به ثمر رسید. تنها همان تساوی 0-0 ایران و نیجریه بود که کمی کار را خراب کرد. میانگین گل را پایین آورد و پس از 12 مسابقه باعث شد تا نمایشی خسته‌کننده را شاهد باشیم. آن مسابقه سیزدهمین دیدار جام بود و شاید بهترین بهانه برای خرافاتی‌ها تا بگویند که نحسی عددش دلیل اصلی این اتفاق بوده است. هرچند که به نظر می‌رسد حق بیشتر با سرمربی ایران باشد. کی‌روش به درستی می‌گوید که از لیگی غیرحرفه‌ای و بازیکنانی بی‌تجربه برای مسابقه در سطح اول فوتبال جهان، نباید انتظار بالایی داشت. در واقع باید کار دفاعی هماهنگ و میانگین دوندگی بالای ایران را هم ستود. این هم طنز فوتبال است که در پایان دور اول تیم ایران امتیاز بیشتری از بزرگانی مانند اسپانیا، اروگوئه، پرتغال و انگلستان گرفته است. کی‌روش استاد کارهای دفاعی است. نمایش بی‌نقص منچستریونایتد 2008 که قهرمان اروپا شد را به یاد بیاورید. اگر کافی نیست نگاهی به پرتغال سال 2010 بکنید که شاید سبک بازی جذابی نداشتند، اما فقط به کمک اشتباه داور و گل آفساید داوید ویا بود که از اسپانیای قهرمان شکست خوردند. با این وجود رؤیاپردازی برای صعود از این گروه دور از منطق به نظر می‌رسد. آن‌هم با تیمی که بهترین بازیکنانش در نهایت ذخیره‌هایی در لیگ‌ها و تیم‌های درجه دوم اروپایی هستند. و در لیگ‌های عربی برای راحتی و پول بیشتر بازی می‌کنند. اما می‌توان امیدوار بود که خاطره‌ی عربستان 2002 برای ایران 2014 تکرار نخواهد شد.

6-19-2014 9-27-55 AM

مثل هر جام‌جهانی دیگری انتظاراتی از درخشش تک ستارگان بزرگ وجود دارد. بازیکنانی مانند مسی و کریستیانو رونالدو در صدر این فهرست توقعات قرار دارند. هر دو در جام‌جهانی آن بازیکنان همیشگی نبوده و انتظارات طرفداران خود را برآورده نکرده‌اند. بهانه‌های زیادی می‌توان برایشان جور کرد. سطح پایین‌تر بازیکنان تیم‌ملی‌ نسبت به باشگاه، خستگی یک فصل سنگین باشگاهی، عدم هماهنگی و فشارهای رسانه‌ها. اما در نهایت تاریخ فوتبال به این بهانه‌ها توجهی نخواهد داشت و با بی‌رحمی تمام خواهد نوشت که این دو در جام‌جهانی همیشه بازنده بودند. همان‌طور که برای نسل طلایی انگلستان دهه اول 2000، اسپانیا و ایتالیا 2002، هلند دهه هفتاد و برزیل دوست‌داشتنی تله‌سانتانا چنین کاری را انجام داد. برای برخی بازیکنان هم برزیل 2014 آخرین فرصت برای وداع با این رقابت‌های دوست‌داشتنی است. چهره‌هایی که دیگر هرگز آن‌ها را به عنوان بازیکن در رقابت‌ها نخواهیم دید. اما طبیعت فوتبال همیشه همین بوده. اسطوره‌ها و بازیکنان قدیمی جای خود را به جوان‌ترهایی می‌دهند که آن‌ها هم روزی تبدیل به پیشکسوتان آینده خواهند شد. سال 1958 پله جوانک هفده ساله‌ای بیش نبود که برزیل را در نخستین قهرمانی جام‌جهانی تاریخش همراهی می‌کرد؛ و پس از آن بود که اسطوره‌ی پله متولد شد و برای سال‌ها تبدیل به نمادی برای فوتبال و برزیل گردید. در تمام سال‌های بعدی نیز زیکو، ریوالدو، روماریو، رونالدو، رونالدینیو و حالا هم نیمار وارث آن محبوبیت و مهارت بوده‌اند. برزیلی‌ها با کمک همین نمادها اصول و ارزش‌های فوتبالی ملت خود را حفظ کرده‌اند. شاید امثال دونگا و تیاگو سیلوا کاپیتان‌های برزیل باشند، اما برای آن‌ها فقط تکنیک و گل و دریبل اهمیت دارد. مدافعین محبوب هم به خاطر گل‌ها و مهارت‌های هجومی مورد توجه قرار می‌گیرند. کسی روبرتو کارلوس را به خاطر کارهای دفاعی‌اش دوست نداشت. بلکه همان ضربات آزاد محکم و شوت‌های سرکش و سرعت دیوانه‌وارش بود که جای او را در قلب هواداران برزیلی محکم‌تر می‌کرد. هواداران پرتوقعی که فقط یک اشتباه کافی است تا برای همیشه فراموشتان کنند. اگر باور ندارید از بازیکنان برزیل در فینال 1950 بپرسید.

جام‌‌جهانی می‌تواند مانند تقویمی بلند‌مدت برای بررسی تغییرات جامعه بشری هم استفاده شود. از نخستین باری که مسابقات پخش تلویزیونی شد تا زمانی که گرفتن میزبانی آن تبدیل به رقابتی چند ده میلیاردی شود، فقط 5-6 دهه گذشته است. حتی رنسانس بزرگ اروپایی هم 2 برابر زمان برد تا جهان را تغییر دهد. اما فوتبال برای تغییر جهان و انسان‌ها به زمان بسیار کمتری نیاز دارد. می‌تواند کشوری را متحد و برای حداقل یک ماه جنگ‌ها را متوقف کند؛ و البته به ما نشان بدهد که در هر دوره‌ی چهارساله چه اتفاقات بزرگی در سبک زندگی انسان‌ها افتاده و آن را برای همیشه تغییر داده است. چهار سال پیش خبری از فیس‌بوک، توییتر، پینترست و سایر شبکه‌های اجتماعی به قدرت امروز نبود. این سایت‌ها مخصوص همان نردها و گیک‌های اینترنت و کامپیوتر بودند. اما حالا فقط در مسابقه‌ی برزیل و کرواسی 12 میلیون و 200 هزار توییت از 150 کشور مختلف ارسال شده و صفحات فیس‌بوکی مختلفی این بازی‌ها را پوشش می‌دهند. سایت‌های جدیدی فقط برای پوشش این مسابقات ایجاد می‌شوند و برندهای بزرگی مثل نایک، آدیداس، پوما، کوکاکولا و سونی کانال‌های 24 ساعته‌ی یوتیوبی درست می‌کنند تا کمپین‌های تبلیغاتی‌شان تأثیرات بیشتری بر مشتریان احتمالی داشته باشد. و کسی چه می‌داند که چهار سال بعد در روسیه 2018 هنگامی که به گذشته نگاه می‌کنیم، چه چیزهایی را به عنوان تغییرات بزرگ جهانی، ثبت خواهیم کرد. شاید پلیس‌های روباتیک یا پرینترهای سه‌بعدی که ورزشگاه‌های آماده‌ای را می‌سازند و تحویل می‌دهند. دیگر می‌دانیم که محدودیتی برای این تخیلات نیست و سرعت تغییرات هم نسبت به گذشته زیادتر شده. چه بسا که این بار سرعت تغییرات از تخیلات ما پیشی بگیرد. کسی چه می‌داند…

و در نهایت درست است که برای برخی جام‌جهانی بهترین فرصت برای انجام کارهای تروریستی و نظامی است. بهترین فرصت برای تسویه حساب‌های سیاسی و کودتاها. آن‌ هم در هنگامی که توجهات رسانه‌ای به سمت این مسابقات است و مردم نمی‌خواهند اخبار دیگری بشنوند. عده‌ای هم همواره بوده‌اند که آن سخن معروف مارکس را تغییر داده و بگویند فوتبال افیون توده‌هاست. دیدن جنبه‌ی سیاه و منفی هر چیزی آسان‌ترین کار است؛ اما بد نیست بدانیم که آفریقای جنوبی هنوز هم از زیرساخت‌های چهار سال گذشته‌اش برای بهبود وضعیت گردشگری استفاده می‌کند. کره‌جنوبی و ژاپن با میزبانی سال 2002 برای همیشه چهره‌ی کشورشان را در تمام جهان تغییر دادند و حتی برزیل به خوبی می‌داند که برای خروج از مشکلات اقتصادی‌، فوتبال بهترین کاتالوگ برای معرفی فرصت‌ها و جذابیت‌هایش به سرمایه‌گذاران است. همان افراد پولداری که درصد بالای تماشاگران جام‌جهانی را تشکیل می‌دهند. شاید حضور آن‌ها در ورزشگا‌ه‌ها آن شور و هیجان را به مسابقات هدیه نکند، اما همان چیزی ‌ست که دولت برزیل می‌خواهد. ماندن و دیدن سرزمینی که با فرهنگ مهمان‌نواز و مدارای اجتماعی مثال زدنی‌اش، می‌تواند بهترین مکان برای جذب سرمایه‌های سرگردان این افراد باشد. به هر حال برگزاری جام‌جهانی و اداره‌ی یک کشور بزرگ هزینه دارد. شاید فیفا بتواند با کمک پشتیبان‌هایش بی‌دغدغه کسب درآمد کند اما برزیل و دیلما روسف تنها همین فرصت را در اختیار دارند. فرصتی برای دیده‌شدن و تغییر سرنوشت اقتصادی و اجتماعی برزیلی‌ها. فرصتی که با کمک فوتبال می‌تواند برای همیشه در تاریخ این کشور ثبت شود؛ و چه بهتر که همه‌ی این برنامه‌ها، با قهرمانی سلسائو همراه شود. برزیل آرزوی دیگری نخواهد داشت.


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

هوش مصنوعی یکی از تخیل‌های کودکی ما را تصویرسازی کرد: کشتزارهایی از همه چیز: بستنی قیفی –…

شاید سریال کارتونی پینوکیو باعثش شد. شاید هم نه! در آن قسمت دلپذیر و خاطره‌انگیز، روباه مکار و گربه ننه، پینوکیو را فریفتند تا سکه خود را بکارد تا درختی از سکه بروید و بتواند سکه‌های بی‌شمار برداشت کند.سال‌ها از آن زمان گذشته، الان هم…

نوستالژی: سیر در لوازم التحریر قدیمی

لوازم التحریر زمان کودکی ما نه کیفیت لازم را داشتند (به جز استثنائاتی) و نه تنوع کافی را. خوبی‌اش این بود که ما اصلا نمی‌دانستیم که لوازم التحریر با کیفیت عالی‌تری هم وجود دارد و فاصله فقیر و غنی در مدارس آنقدرها هم زیاد نبود. یعنی تقریبا…

نمونه‌های جالبی از اختراعاتی که فراموش شدند، یا تکامل یافتند یا به کلی به صورت دیگری تغییر پیدا…

در طی دهه‌ها و قرن‌های انسان‌های اختراعات گوناگونی کرده‌اند. از برخی از آنها در ابتدای امر تصور می‌شد که استقبال خوبی شود، اما در نهایت فراموش شدند، برخی با تغییرات نه چندان بنیادین همچنان به همان صورت تولید می‌شوند، برخی با تغییرات جدی و…

واقعیت دگرگون: اگر استالین یا تزارها به سبک هنر شوروری یا روس‌ها، ساختمان‌های مهم دنیا را می‌ساختند!

هنر شوروری و روس‌ها و البته خلاقیت‌ها و ظرافت‌ها و جزئیات خودش را دارد. اما در این بین ساختمان‌های زمخت عظیم زیادی هم توسط آنها ساخته شده که بیشتر ابهت و پیشتازی و قدرت را می‌خواستند بنمایانند.حالا تصور کنید که ساختمان‌های مهم دنیا را…

زندگینامه «هرژه» و مروری بر مجموعه کتاب‌های «ماجراهای تن تن»

امروز مصادف است با نخستین بخش از رشته ماجراهای تن‌تن و میلو نوشته هرژه . به همین خاطر این پست را به صورت مشروح اختصاص می‌دهیم به این نوستالژی دوران کودکی‌مان: «نیروهای ویلهلم دوم قیصر آلمان وارد بلژیک شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند.» این را زنانی…

چه می‌شد اگر انیمیشن‌های استودیو جیبلی را کسی با آبرنگ می‌کشید – کاری که لوئیز تریر کرده!

در این نقاشی‌های زیبای لوئیز تریر، طرفداران استودیو جیبلی فورا انیمیشن‌های یه یاد ماندنی را که از آنها الهام گرفته شده، تشخیص خواهند داد.لوئیز تریر، نقاش و مجسمه‌ساز فرانسوی با الهام از شخصیت‌های انیمیشن‌های شناخته شده از استودیو جیبلی،…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
4 نظرات
  1. ایلا می گوید

    وای این مطلب فوق العاده بود واقعا ممنون.آرزو میکنم روزی بیاد که ایران هم فرصتی برای میزبانی این تورنومنت دوس داشتنی داشته باشه….

  2. A.a می گوید

    برزیل قهرمان نمیشه ایتالیا قهرمانه

  3. رضا می گوید

    تماشگر شیلیایی با آن کلاه گیس عجیبش و خنده های شیطنت وارش که از بنا گوش ردشده ، رو تبلتش نوشت Adios spana و این یکی از نشانه هایی است که به ما میگوید نسبت به چهار سال پیش دنیا چقد تغییر کرده . حوزه تاثیرگذاری فوتبال را ببینید . گسترش تبلت و اینکه خیلی ها مثل من برای اولین بار فهمیدند آدیوس اسپانیایی یعنی خداحافظ .
    اصلا فوتبال یک نوستالژی است مثل برق وباد این دوره جام هم میگذرد و به خاطره ها می پیوندد . همانطور که برای من جام جهانی 1994 رویایی است که برای اولین بار جام جهانی را از گیرنده تلویزیون تجربه کردم و همان جام 1994 با تمام اتفاقاتش برای همیشه برای من عزیزترین جام است

  4. سانترال می گوید

    امسال برزیل قهرمانهههههههههههههههههههههههههه :))))))))))

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5