شقاق مقعد چیست؟ دلایل و شیوه تشخیص و درمان این بیماری کدام‌ها هستند؟
دلایل شقاق مقعد
– شقاق مقعدی نوعی عارضه شایع و دردناک است که اغلب با هموروئید اشتباه می‌شود.
– شایع‌ترین علت، درد ناحیه مقعد است.
– به صورت خراش یا پارگی در طول محور عمودی مخاط سنگ‌فرشی پوشاننده مجرای مقعد آغاز می‌شود.
– بر اثر یبوست مزمن ایجاد می‌شود، بدین‌ترتیب که عبور مدفوع سخت شده، اپی-تلیوم مقعد را پاره می‌کند.
– ممکن است با فعالیت بیش از اندازه اسفنکتر مقعد یا بیماری کرون همراه باشد.
تشخیص‌های افتراقی شقاق مقعد
– هموروئید
- سرطان مقعد
- پروکتیت اولسراتیو
- وجود شقاق در ناحیه‌ای غیر از خط وسط باید شک به بیماری کرون، شانکر سیفلیس، توبرکلوز یا دیسکرازی‌های خونی را برانگیزد.
تظاهرات، علائم و نشانه‌های شقاق مقعد
– به صورت اولسر یا پارگی طولی کوچک در خط میانیِ خط دندانه‌ای تظاهر می‌یابد.
– 85 تا 90 درصد موارد در خط میانی خلفی و 5 تا 10 درصد موارد در خط میانی قدامی دیده می‌شود.
– برآمدگی پوستی خارجی اغلب در حاشیه مقعد دیده می‌شود (علامت خاکریز نگهبانان).
– درد هنگام دفع مدفوع
– درد بسیار شدید در میانه رکتوم
– اغلب همراه با مقعدی سفت یا تنگ دیده می‌شود.
تشخیص شقاق مقعد
– مشاهده
– لمس
– معاینه آندوسکوپی
– در صورت شک به بیماری زمینه‌ای، کشت مدفوع، بررسی تیتر ویروس‌ها، آزمایش سرولوژیک یا بیوپپسی را مد نظر قرار دهید.
درمان شقاق مقعد
– در 80 تا 90 درصد موارد، درمان نگه‌دارنده کفایت می‌کند.
– حمام سیتس
– رعایت بهداشت ناحیه مقعد
– مصرف رژیم پرفیبر و حاوی مواد نرم‌کننده مدفوع
– نیتروگلیسیرین
– تزریق سم بوتولینوم
– داروهای مهارکننده کانال کلسیم
– در موارق شقاق مزمن، درمان جراحی با اسفنکترکتومی داخلی لترال مؤثرترین روش درمانی است.
– در صورت وجود آبسه یا فیستول، جراحی کنترااندیکاسیون دارد.
پیش‌آگهی و عوارض شقاق مقعد
– بیشتر شقاق‌ها تنها با درمان دارویی بهبود می‌یابند.
– عوارض جراحی عبارتند از: تشکیل آبسه یا فیستول، خون‌ریزی، احتباس ادرار و بی‌اختیاری مدفوع.
