بدافزاری که از طریق یک سیگار الکترونیک، کامپیوتر قربانی، را آلوده کرد!

توضیح شما را خواندم. حق یا شماست. چیزی که من گفتم کمک کننده هست و درباره هر کسی صادق نیست. وقتی ذهن خودمو به عنوان یه فرد سیگاری شبیه سازی می کنم
( متاسفم که نمی تونم اینو در سرایط واقعی آزمایش کنم. شاید فناوری بتونه روزی چنین احساسی رو حداقل به مدت 2 ساعت بازسازی کنه تا واکنش های فرد مورد بررسی و محک واقع بشه ) :
در لحظه ای قرار می گیرم که کشش به مصرف سیگار دارم. هر لحظه فشار بیشتر میشه و بیشتر رنج می کشم. با اینکه به عواقب کشیدن سیگار هم کاملا آشنا هستم. حالا در این وضعیت ممکنه با یه مشکل هم روبرو باشم و فشار اون هم ، فشار سیگار نکشیدن رو تحت شعاع خودش قرار بده.
در اینجا آگاهانه یا غیر آگاهانه من در وضعیت تصمیم گیری و انتخاب قرار دارم. کاهش یا رفع رنج فعلی با کشیدن سیگار. یا اینکه رنج و درد و عواقبی که بعدا ممکنه به اون دچار بشم مانع این کار بشه. فکر می کنم در صورتی من دوباره به سیگار کشیدن ادامه می دهم که سرکوب رنج فعلی برام اهمیت بیشتری داره. این می نونه به دلیل شرایط خیلی بدی که اون لحطه خاص هم درش گیر افتادم باشه . مثلا فکر می کنم بهم ریخته هستم و می خوام با یکی بحث کنم. اگه نکشم ممکنه کنترل از دستم خارج بشه. همچنین تصور می کنم حالا یکی دوتا دونه کسی رو نکشته. هفته دیگه ترک می کنم. این تصور بدون تعیین ضرب العجل خاصی مدتها در روزمرگی من ادامه پیدا می کنه. خلاصه می خوام بگم گذشته از شرایط رنج آوری که هر فرد درش گرفتار هست ، تصوارتی چون از هفته یا ماه بعد می زارم کنار ، الان شرایطم ایجاب می کنه و … هر چند بصورت ناآگاهانه و مهمتر سرکوب رنج فعلی به جای رنجی که اغلب من احتمال اون رو می دم دخیل هست. خلاصه : با توجه با افکار و تصورات ما درباره موضوع و شرایط آزار دهنده اون لحظه باید ببینم – رنج سیگار نکشیدن – و – رنج عواقب سیگار- کدامیک انتخاب می شود. ( هر دو انتخاب رنج آور هست و اینجا ما با انتخاب رنج و رنج کمتر روبرو هستیم. حال باید دید هر فرد چه تصوری از رنج و رنج کمتر ، درباره ابن دو یعنی رنج سیکار نکشیدن و رنج عواقب سیگار داره؟ )