استیو مککوری: سی سال ثبت پرترهها
فرانک مجیدی: من اولین بار کارهای «استیو مککوری» را در گوگل ریدر دیدم. عکسهای او فقط یک پرتره ساده نبودند، داستانی از فرهنگ و احساسات مردمی در هر عکس موج میزد. داستانی که اگر مککوری نبود، نادیده میماند. قرار شده نمایشگاهی از 30 سال کار مککوری در ایتالیا برگزار گردد و 150 پرتره از کارهایی که او در طول این مدت با دوربین خود ثبت کرده، به نمایش درآیند. این عکسها، نمایشدهندهی مردمی در سرتاسر دنیا و با فرهنگهای مختلف خواهند بود. او در این عکسها به خوبی روح فرهنگها و احساسات مردم ساکن آن منطقه را نشان دادهاست.
مککوری گفته: «یک پرتره برای من، به معنای ارتباط است. به گونهای، با یک فرد مرتبط میشوید، چه از لحاظ احساسی و چه از لحاظ بصری. باور دارم که داستانهای زندگی یک فرد، روی چهرهاش نگاشته شدهاند. این راهی جادویی و مرموز است که بهواسطهی ان خواهید توانست با کسی ارتباط برقرار کنید. توضیحش دشوار است. وقتی ببینید، این حس را درک خواهید کرد.»
این نمایشگاه، در تاریخ آوریل سال 2015 شروع به کار خواهد کرد و در Villa Reale di Monza برپا میگردد.
1- مردی مسن از قبیله راباری، راجستان، هند. سال 2010
2- پرتره پسری از قبیله سوری، روستای اُمو، اتیوپی. سال 013.
3- بازی سایه، پریه خان، آنگکُر، کامبوج. سال 1999.
4- بچههایی از قبیله کارا، روستای اُمو، اتیوپی. سال 2013
5- کارگران لوکوموتیو بخار در هند. سال 1983.
6- بمبئی، هند
7- هند
8- صنعا، یمن
9- راجستان، هند
10- پاراگوئه
11- یانگون، میانمار/ برمه
12- پسری روی صندلی، روستای اُمو، اتیوپی سال 2013.
13- دختری کنار دروازه در افغانستان، سال 2003.
14- رابرت دنیرو، نیویورک، سال 2010.
15- شترها در کنار خط لولهی نفت آتشگرفته در کویت، سال 1991.
16- پرترهای که در تاگونگ تبت، در سال 1991 ثبت شده. این پرتره قرار است در نمایشگاه ایتالیا به نمایش در آید.
17- پرترهای از یک پناهنده اهل ایالت بلوچستان پاکستان، سال 1981. این پرتره نیز قرار است در نمایشگاه به نمایش در آید.
سایتش برین تو قسمت تبت عکسای قشنگی دار
واقعن عالی بود
خیلی خیلی لذت بردم
سال ۱۹۸۰ این بشر دوربین داشته آیا؟؟
35 سال قبل خیلى چیزا بوده ها!باباى من هنوز دوربینى که قبل از ازدواجش یعنى 33سال پیش خریده بود داره.و هنوزم کار میکنه! یه دوربین کنون که باید با دست لنزشو تنظیم میکردى!