جنگ ویتنام ; باتلاقی که تبدیل به گورستان انسان ها شد
همانطور که می دانید جنگ ویتنام نام مجموعه عملیات و درگیریهای نظامیای است که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادیبخش ویتنام جنوبی معروف به «ویتکونگ» از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش به ویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد.
دولت امریکا حضور امریکا در جنگ را به عنوان راهی برای جلوگیری از گسترش و کنترل کمونیسم در ویتنام جنوبی می دانست. با توجه به تئوری دومینو اگر یک منطقه کمونیستی می شد مناطق اطراف را هم به دنبال خودش پایین می کشید(بعد از اتحاد جماهیر شوروی، چین، کره شمالی، ویتنام، لائوس …) و سیاست امریکا کنترل کل ویتنام در دست کمونیسم را غیرقابل قبول می دانست. دولت ویتنام شمالی و ویتکونگها برای اتحاد تحت حکومت کمونیستی می جنگیدند. آن ها اختلاف را ابتدا جنگ مستعمراتی فقط علیه نیروی های استعماری فرانسوی می دانستند اما وقتی امریکا به فرانسه پیوست اختلاف را به جنگ علیه کل دولت ویتنام جنوبی که آن را دولت دست نشانده امریکا یا عروسک خیمه شب بازی مطرح می کردند تغییر دادند.
در جریان جنگ جهانی دوم، هندوچین به تصرف نیروهای ژاپن درآمد و دست نیروهای فرانسه که پیش از آن نیروی مستعمراتی آن منطقه بودند از کشورهای منطقه موقتاً کوتاه شد. با شکست ژاپن در پایان جنگ نیروهای ملی و نیز کمونیستهای ویتنام استقلال ویتنام را خواستار شدند و در دوم سپتامبر ۱۹۴۵ هوشی مین تشکیل کشور مستقل ویتنام را در هانوی اعلام کرد. نیروهای فرانسه که از اسارت نیروهای ژاپن درآمده بودند دوباره سعی در کسب سلطه خود در هندوچین و ویتنام کردند. این امر با مقاومت نیروهای ویتنامی زیر فرماندهی هوشی مین روبرو شد و جنگهای معروف به جنگ اول ویتنام در گرفت.
سربازهای یگان سوم, پیاده نظام های دوازدهم و چهارم آمریکا در حال استراحت و ساخت پناهگاه در تپه 530 ویتنام
سربازان و مهندسان آمریکایی در درون خاک ویتنام. در سال ۱۹۵۰ رئیسجمهور آمریکا ۳۵ نفر از افراد گروه کمک و مشاوره نظامی را برای آموزش و مشاوره به کمک فرانسه فرستاد تا بتواند سلطه مستعمراتی خود را در ویتنام حفظ کند
جشن گرفتن کریسمس در ویتنام و حرف زدن بابانوئل با مجروحان جنگ
تپه ی 742 ویتنام
دیدار جانسون رییس جمهور آمریکا با ارتش این کشور در ویتنام
جنگنده ی کبرای آمریکایی در منطقه درانگ. با حمایت چین و شوروی از نیروهای ویتکونگ و ویتنام شمالی و نیز حمایت آمریکا و متحدانش از نیروهای ویتنام جنوبی، درگیریهای ویتنام بالا گرفت و به تدریج به جنگی بزرگ در سراسر ویتنام و گاه در نقاط دیگر هند و چین تبدیل شد.
ساخت و ساز مهندسان آمریکایی در ویتنام و ساخت جاده ای موسوم به شیطان قرمز
پخش موزیک کریسمس برای سربازان آمریکایی و جشن گرفتن سال جدید میلادی
استراحت سربازان آمریکایی در پناهگاه. در سال ۱۹۶۸ نیروهای ویتکونگ و ویتنام شمالی همزمان با عید تت و آغاز سال ویتنامی، حملههای گستردهای را در سراسر ویتنام جنوبی آغاز کردند که به حمله عید تت مشهور شد. اگر چه این حملهها از نظر نظامی موفقیت زیادی نداشت اما گسترده بودن و شدت آن و نیز پوشش خبری آن در سراسر جهان و بویژه در داخل آمریکا، افکار عمومی را بشدت بر ضد آمریکا بسیج کرد و تظاهرات ضد جنگ در آمریکا را به دنبال داشت.
تانکی متعلق به گروه ویت کونگ و ساخته شده توسط روسیه در منطقه بن هت
مهندسان ارتش آمریکا در حال ساخت جاده ای در ویتنام
بولدوزرهای آمریکایی در حال هموار کردن مسیر گیاهی برای پیاده نظام ها
زندانیان ویت کونگی نشسته بر روی باند فرودگاه و تحت نظر سربازان ویتنام جنوبی. در ۱۹۵۴ نیروهای ویت مین شکست سختی در دین بین فو به نیروهای فرانسه وارد کردند و در نتیجه فرانسه در کنفرانس ژنو به استقلال سه کشور مستعمره خود یعنی کامبوج و لائوس و ویتنام رضایت داد اما در موافقتنامههای کنفرانس ژنو ویتنام موقتاً به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. هدف ظاهراً آن بود که پس از رایگیری از مردم ویتنام تکلیف حکومت در این کشور معلوم شود. حکومت ویتنام جنوبی زیر رهبری نگو دین دیم با تشویق آمریکا از شرکت در مذاکرات مربوط به ترتیبات این رایگیری سر باز زد. در همین دوره حکومت ویتنام جنوبی با حمایت آمریکا به سرکوب شدید کمونیستها پرداخت و بسیاری از مردم به اتهام کمونیست بودن اعدام شدند
تفنگداران آمریکایی در منطقه لاک نین ویتنام
سربازان دسته ی دوم و سواره نظام یازدهم در منطقه کامبودیا
رییس جمهور جانسون در کاخ سفید و در حال گوش دادن به نوار صوتی که کاپیتان چارلز راب از ویتنام برای وی فرستاده است. دولت آمریکا به تدریج به علت شکستهای متعدد و عدم شناسایی ویت کونگ ها از مردم عادی و عدم آشنایی با منطقه و تاکتیک رزمهای نامنظم که ویت کنگ ها در آن بسیار موفق بودند مجبور شد تا نیروهای خود را از ویتنام فراخواند و کار دفاع از حکومت ویتنام جنوبی را به خود آن حکومت بسپارد
سرباز نیروی دریایی ارتش آمریکا در منطقه دانانگ در سال 1965
سرویس آمریکایی انتقال مجروحان به درمانگاه
انتقال زندانیان ویت کونگی و به اسارت گرفتن آنها توسط یک سرباز ویتنام جنوبی
مستقر شدن پیاده نظام چهارم آمریکا بر روی تپه 742 ویتنام
گارد نیروی دریایی آمریکا در حال بررسی یک قایق ماهیگیری ویتنامی
عبور پیاده نظام پنجم و سواره نظام هفتم ارتش آمریکا از بین صخره های منطقه ی هویی در ویتنام
عملیات شناسایی و جستجوی سربازان آمریکا در درون تونل هایی که گروه ویت کونگ حفر نموده اند
هلیکوپتر جنگی آمریکا و ساخته شده در کمپانی صنایع هوایی 336 بر فراز جنگل های ویتنام
سرباز آمریکایی در حال نواختن گیتار طی عملیات یلو استون در سال 1968
تانک آمریکایی در منطقه دانانگ ویتنام. در ۳۰ آوریل ۱۹۷۵ نیروهای ویتکنگ و ویتنام شمالی سایگون را گرفتند و جنگ ویتنام به پایان رسید و در سال ۱۹۷۶ انتخاب مجلس ملی، راه را برای وحدت مجدد شمال و جنوب ویتنام فراهم نمود
جنگ حس بدی میده.شکارچی گوزن واینک آخرزمان یعنی دیوونه ت می کنه فضای جنگ ویتنام.این جنگه حداقل خاصیتش علاوه برتولیدرمبو,پوست اندازی کل جریان فرهنگی ادبی آمریکاست
و البته پلاتون!
جنگ رو یکی شروع میکنه یکی دیگه پایانش میده این وسط مردم نه شروع کننده اند نه پایان دهنده(اکثرا) ولی زجرش رو مردم میبینند یاد صحنه ی آخر فیلم pianist افتادم
جنگ افروزان چه راحت با پاک کردن صورت مسئله به قهرمانان ملیشون تو جنگی با هزاران کیلومتر فاصله با کشورشون افتخار میکنند!
فرانسه، پرتقال، انگلیس ، اسپانیا، امریکا و ……… کفتارهایی با لباس مدرن
و ما چقدر فراموشکاریم
یه فیلم مرتبط با این عنوان هست به اسم عملیات مرداب. اگر درست خاطرم باشه، این فیلم تصویری از شکست آمریکا در جنگ ویتنام هست. بعد از دیدنش بارها تصمیم گرفتم در مورد ماجرای جنگ ویتنام مطالعه کنم، اما فرصت نشده بود. خوشحالم که ناخواسته این فرصت رو برام فراهم کردین، اون هم در قالبی شیوا و مختصر و مفید 🙂