آیا میشود برف را خورد؟
شاید خیلی از شماها اصلا به فکر خوردن برف نیفتاده باشید، اما به هنگام نشاط و سرخوشیها کودکانه بسیار اتفاق میافتاد که ما به فکر مزه کردن برف افتاده باشیم.
در ایران باستان، مردم افشره انگور را روی مقداری برف در کاسهای میریختند و آنرا به عنوان دسر، مخصوصاً هنگام گرمی هوا صرف میکردهاند. برف یا از زیرزمینهای سردی به نام یخچال، یا از برف باقیمانده بر روی کوههای اطراف پایتخت تابستانه، هگمتانه، برداشت میشده است. (+)
در روزگاران قدیم که هنوز خبری از انواع و اقسام بستنی های رنگارنگ نبود مردم در منطقه گرگان، دشت و یا استان گلستان فعلی در خانه های خود بستنی درست می کردند. بیشتر از یک قرن پیش، زمانی که خبری از بستنی های مختلف با طعم های کاکائو، نسکافه و توت فرنگی نبود، زمانی که کارخانجات مختلف ساخت بستنی وجود نداشت تا این خوردنی شیرین را در بسته بندی های پلاستیکی تولید کند مردم بستنی های سنتی می خوردند.
برای این کار ظرفی را در فضای باز قرار می دادند تا از برف پر شود یا اگر گذاشتن ظرف هم فراموش می شد از جایی که به تمیز بودن برف آن کاملاً مطمئن بودند لایه ای برف برمی داشتند. برف جمع شده، درون یک کاسه بزرگ بلور ریخته می شد که از آن توده ای متراکم به دست می آمد که بستنی را تشکیل می داد. خوردن این توده یخی و سرد زیرگرمای کرسی های قدیمی در حالی که درون ظرف بلوری قدیمی ریخته شده بود و درون یک سینی مسی بر روی کرسی قرار می گرفت، برای اهالی خانه لحظاتی دلچسب را فراهم می آورد.
خانم های خانه برای خوشمزه ساختن بستنی برفی زمستانی از شیرینی هم استفاده می کردند. چاشنی این بستنی طبیعی انواع شیره و مرباها مانند انجیر، انگور، به، سیب و یا حتی گلاب و شکر بود که با برف درون کاسه بلوری مخلوط می شد تا طعمی شیرین به این بستنی خانگی بدهد. (+)
اما سایت npr، در پستی جالب، این مسئله را بررسی کرده که آیا واقعا خوردن برف، سالم و ایمن است یا نه.
جف اس گافنی – استاد شیم دانشگاه آرکانزاس- میگوید که برف که فقط آب منجمد نیست. آلودگیها هوا مانند سولفاتها، نیتراتها، فرمالدئید و جیوه را میتوان در برف یافت. برف دوده جو ناشی از سوختن زغالسنگ و چوب را هم با خود به پایین جو میآورد.
بنابراین بهتر است که در همان ابتدای بارش برف،اقدام به جمعآوری و خوردن برف نکنید تا میزان آلودگی آن پایین بیاید.
در برف حتی آثار سموم حشرهکش ماندگار را هم میتوان یافت. این سموم چند دهه میتوانند در محیط باقی بمانند و بعد برف در مجاورت به آنها، میتواند سموم را به خود جذب کند. با این وجود میزان این نوع آلودگی اندک است.
بنابراین سفید برف نباید شما را به اشتباه بیندازد و تصور کنید که برف عاری از کلرید منیزیوم، سولفاتها، جیوه و سم DDT است.
سلام
خسته نباشید
لطفا وب سایت رو با اپرا مینی هم تست کنید، ممنون.
راستی تو قسمت ارسال نظر واسه ایمیل فک کنم باید بجای [منتظر نخواهد شد] باید نوشته میشد [منتشر نخواهد شد]
خیلی دوست داریم
باسلام
من دوران کودکی بسیار شیرینی داشتم با خاطرات فراوان اقای دکتر نوشتن این پست شما برایم خاطرات شیرینی کودکی تداعی شد و اشک از چشمانم چکید چون بسیار با احساس و مهربان هستم غرق در عالم کودکی شدم،،،یادمه زمانی که برف میبارید در حیات خانه پدربزرگ برف بازی میکردم و پدربزگم مرا در اغوش گرفته و روی برف می انداخت تا به صورت یه غالب جای تنه بدن روی برف شکل بگیرد و بعد از برفی بازی از قسمت وسط برف کمی در کاسه میریخت و دوشاب (شیره نوعی خرمالوی وحشی)میباشد وبسیار خوشمزه روی کاسه برفی میریخت و برف دوشاب میخوردم ،،،،متشششششششکرم از شما عزیز که مرا به دوران کودکی شیرینم بردید ،،اما حیف و صد افسوس که کودکی و روزهای رفته باز نمیگردد ،،ای کاش زمان کمی کمی به گذشته نچندان دور برگردد،،،،افسوس ،،صد افسوس
من در گرگان زندگی میکنم و تقریبا هر سالی که برف میاد این کار رو میکنیم. الان فهیمدم زیادم کاره خوبی نیست :دی
در ولایت ما هم (اردکان فارس) خوردن برف و شیره تا چند سال پیش خیلی رایج بود.
مادر بزرگم قدیم که برف بیشتری میومد یکی دوبار برامون به همین روش درست کرد با عسل و مربا و … ولی هرچی التماس میکردیم زمانیکه برف اول بود این کار رو نمیکرد و میگفت از قدیم میگفتن برف اول رو نباید خورد چون آلودگی داره. و حتما درگذشته هم اگر چنین میکردند برف اول رو نمیخوردند که آلودگی کمتری داشته
در شهر ما یاسوج هنوز هم مردم شیره انگور رو با برف میخورن. واسه ما که نوستالوژی شده و برامون از هزار تا بستنی قیفی لذیذتره. حالا هرچقدر هم که شما بفرمایید که آلوده هست ما تو گوشمون نمیره
درسته همشهری خوردن برف با شیره انگور …یادش به خیر