ارزیابی سطح عملکرد قلب
در بیماران قلبی، توانایی یا عدم توانایی انجام فعالیتهای مختلف (سطح عملکرد functional capacity) نقش مهمی در تعیین شدت از کار افتادگی، زمان به کار بردن اقدامات مختلف درمانی، ارزیابی پاسخ به درمان و همینطور تعیین پیش آگهی کلی دارد. روش استاندارد برای ارزیابی سطح عملکرد بر اساس طبقهبندی عملکردی انجمن قلب نیویورک (The New York Heart Association Functional Classification) است که در جدول زیر نشان داده شده است که ارتباط بین سطح عملکرد و وجود یا عدم علائم قلبی حین انجام فعالیتهای معمولی را نشان میدهد. جامعهی متخصصان قلب و عروق کانادا (Canadian Cardiovascularsociety) طبقهبندی مشابهی را در مورد بیماران مبتلا به آنژین قفسه صدری ارائه کرده است. از این جدولها میتوان برای طبقهبندی علائم بیمار و مقایسه این علائم در زمانهای متفاوت استفاده کرد.