درمان آریتمیهای قلبی
برای شروع درمان یک آریتمی عوامل بالینی چندی باید مدنظر قرار گیرند، از جمله ماهیت خاص آریتمی، شرایطی که منجر به بروز آریتمی میشوند، عوارض آریتمی و خطرات احتمالی درمان. آریتمیهای خاصی (مانند VT) باعث بر هم خوردن ثبات همودینامیک یا مرگ ناگهانی قلبی میشوند و لازم است جهت جلوگیری از تکرار این آریتمیها، درمان همهجانبه شروع شود. آریتمیهای دیگر ثبات همودینامیک را بر هم نمیزنند اما باعث ایجاد علائم ناراحتکنندهای میشوند (مانند تپش قلب و گیجی) و به همین دلیل باید درمان شوند. بعضی از آریتمیها در دراز مدت با عوارض همراهاند که باید درمان پیشگیرانه شود (مثل پیشگیری از سکته مغزی ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی). شرایطی که در آن یک آریتمی رخ داده است ممکن است نیاز به درمان را تعیین نماید. برای مثال، فیبریلاسیون بطنی (VF) که در زمینهٔ انفارکتوس حاد قلبی روی میدهد اگر فرایند ایسکمیک درمان شود، معمولاً دیگر عود نمیکند و خود آریتمی نیاز به درمان خاصی ندارد. برعکس، اگر VF در غیاب ایسکمی حاد روی دهد، با احتمال بروز مجدد همراه است و باید بیدرنگ درمان شود. آریتمیهایی که در بیماران با قلب سالم از نظر ساختاری به خوبی تحمل شده و به هیچگونه درمانی نیاز ندارد، ممکن است در افراد مبتلا به کاهش کارایی سیستولیک بطن چپ یا بیماریهای دریچهای قلب، مشکلساز شوند و نیاز به درمان فوری دارند. بعضی از آریتمیها ثانوی به فرایند بیماریزای زمینهای هستند اختلالات متابولیک (ازجمله؛ کاهش پتاسیم خون، کاهش منیزیم خون، هیپوکسی و پرکاری تروئید)، بیماریهای حاد (ازجمله، نارسایی احتقانی قلب، سپسیس، کمخونی)، هیجانات روحی، بعضی از نوشابهها یا غذاهای خاص (مثل مواد کافئیندار و الکل) و داروهای تجویزی (دیگوکسین، تئوفیلین و داروهای ضدآریتمی) یا داروهای بینسخه (دکونژستانها، برخی آنتیبیوتیکها، کوکائین)، ممکن است باعث تشدید آریتمی شوند. هرچند در این موارد درمان ضدآریتمی باید بیدرنگ شروع شود، در صورت برطرف شدن مشکل اولیه نیازی به درمان دراز مدت وجود ندارد.
تصمیم بالینی در مورد آریتمیهای بدون علامت مشکل است. بعضی، مانند انقباضات زودرس بطنی (VPC ها) و تاکیکاردی بطنی غیرمداوم (NSVT) ممکن است نشانه وجود اختلال زمینهای قلب بوده و با وجود آنکه خودشان خوشخیماند ممکن است به آریتمیهای کشنده پیشرفت نمایند. ثابت نشده که داروهای ضدآریتمی در این موارد بتوانند مرگومیر را کاهش دهند و در واقع بعضی از داروها به خاطر عوارض زمینهساز آریتمی باعث افزایش مرگومیر هم میشوند. وجود علایم از عوامل مهم در تصمیمگیری برای شروع درمان آریتمی است. در موارد بدون علامت، قبل از شروع درمان بهتر است عوارض درمان در مقابل خطرات احتمالی آریتمی سنجیده شوند.