پدیده رینود: سیاه و کبود شدن غیرطبیعی دست به خاطر تماس با آب سرد یا سرما
پدیده رینود (Raynaud’sphenomenon) یک بیماری ثانویه به اسپاسم شریان‌های کوچک عمدتاً انگشتان دست و پامی‌باشد.
پدیده رینود اولیه (ایدیوپاتیک) در غیاب بیماری زمینه‌ای روی می‌دهد. پدیده رینود ثانویه در زمینه بیماری‌های بافت همبند (نظیر اسکلرودرمی، پلی میوزیت، آرتریت روماتویید و SLE) و نیز ثانوی به تروماهای مکرر و خفیف (نظیر استفاده چکش)، مصرف برخی داروها (نظیر داروهای شیمی درمانی، اینترفرون، مهارکننده‌های بازجذب مونوآمین‌ها مثل داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، آگونیست‌های سروتونین)، و بیماری برگر، اتفاق می‌افتد.
بیماران معمولاً از حملات مکرر ایسکمی انگشتان و توالی تغییر رنگ کاراکتریستیک (مشخصهٔ) آن یعنی تغییر رنگ از سفید به آبی و سپس قرمز، شکایت می‌کنند. اگر ایسکمی طول بکشد به دنبال رنگ پریدگی، سیانوز ایجاد می‌شود و سپس با بهبود حمله ایسکمی، قرمزی erythma (پرخونی واکنشی reactive hyperemia) ایجاد می‌شود.
حملات این بیماری به دنبال تماس با سرما و فشار روحی تشدید می‌شوند. ممکن است بین حملات این بیماری، معاینه فیزیکی کاملاً طبیعی بوده و نبض‌های شرایین رادیال، اولنار و شریان پایی (Pedal) طبیعی باشند.
برخی بیماران ممکن است دچار زخم انگشتان یا ضخیم شدگی چربی زیرپوست انگشتان (اسکلروداکتیلی) شوند.
به بیماران باید آموزش داد که از تماس با سرما اجتناب کرده و لباس گرم بپوشند. مسدودکننده‌های کلسیم (CCBS) باعث کاهش تعداد و شدت حملات اسپاسم عروقی می‌شوند.
