راههای کذایی افتخار، آنها نمیخواهند شما این عکسها را ببینید!
شاید اگر عکاسان جنگ نبودند، نهادهای مردمی ضد جنگ و آگاهی عمومی در مورد چهره پلید جنگها به قوت امروز نبود.
سیاستمداران دوست دارند که همواره یک روی جنگ را به ما نشان بدهند: افتخار، فداکاری، حماسه یا حتی تسلیحات شیک و بیمافکن.
اما دو عکاس جنگ مشهور آمریکایی به نامهای دیوید جی و جیمز نچوی، خلاف این رویه دارند و در سری عکسهایی نشان دادهاند که دخالت نظامی آمریکا در افغانستان و عراق، چه بر سر پیکر شماری از جوانان آمریکایی آورده است.
عنوان این پست اشارهای گذرا دارد به فیلم «راههای افتخار» استنلی کوبریک که از تلویزیون خودمان هم پخش شده بود و توصیه میکنم اگر این فیلم را ندیدهاید، حتما مشاهده آن رادر فهرست کارهای خود قرار بدهید.
هر کدام از کسانی که در این سری عکسها میبینید برای خود نام و خانواده و داستانی دارند، اما جنگ حالا اینها را به این برزخ بین مرگ و زندگی رسانده است.
تو خاورمیانه و افغانستان و پاکستان هر روز همینقدر آدم تیکه پاره میشند و می سوزند و هیچ عکس و هیچ همدردی هم ندارند. جنگ الان به شکل تروریسم همه جا جریان داره
یاد فیلم saving private ryan افتادم. همین طور جانبازان عزیز خودمون
بشر دنبال فهم اسرار ذرات زیر اتمی تا کهکشان هاییه که میلیون ها سال نوری باهاش فاصله دارن
ولی هنوز یاد نگرفته چطور با همنوعان خودش کنار بیاد