کتاب « قصه‌های ناتمام »، نوشته جی.آر.آر. تالکین
۱. وصف جزیره نومه‌نور
حکایت جزیرهٔ نومه‌نور که در زیر می‌آید برگرفته از توصیف‌ها و نقشه‌های ساده‌ای است که دیر زمانی در بایگانی‌های شاهان گوندور محفوظ بود. این اسناد در حقیقت تنها نشانگر بخش کوچکی از آن چیزهایی است که زمانی به کتابت درآمده بود، زیرا دانشمندان نومه‌نور کتاب‌های تاریخ و جغرافیا طبیعی بسیاری تألیف کرده بودند؛ اما این آثار کمابیش مثل همهٔ علوم و هنرهای اوجِ شکوهِ نومه‌نور، در سقوط از میان رفت.
حتی آن دست اسنادی که در گوندور یا ایملادریس (جایی‌که بازماندهٔ گنجینهٔ پادشاهان شمالی نومه‌نوری تحت مراقبت الروند به امانت نهاده بود) نگاه‌داری می‌شد، به‌دلیل غفلت، سخت آسیب دیده و نابود شده بود؛ زیرا اگرچه بازماندگان در سرزمین میانه به گفتهٔ خود «افسوس» آکالابت، یا سقوط را می‌خوردند و هنوز پس از گذشت سالیانِ بی‌شمار خود را تا اندازه‌ای تبعیدی به‌شمار می‌آوردند، آنگاه که معلوم شد سرزمین هبه بازگرفته و نومه‌نور برای همیشه محو شده است، همه، جز گروهی اندک، تحقیق در آنچه از تاریخ این جزیره بازمانده بود را کاری بیهوده و مایهٔ افسوس و بی‌ثمر می‌دانستند. داستان آر- فارازون و ناوگان ناسپاس او تنها موردی بود که در سالیان بعد عموماً از آن باخبر بودند.
***
سرزمین نومه‌نور به ستاره‌ای پنج‌پر یا پنج‌ضلعی می‌مانست که طول بخش مرکزی آن از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب حدود دویست‌وپنجاه مایل بود و از آن پنج سنگ‌پوز به‌شکل شبه‌جزیره‌های عظیم بیرون زده بود. این سنگ‌پوزها هر یک نواحی جداگانه‌ای به‌شمار می‌آمدند: فوروستار (سرزمین‌های شمالی)، آندوستار (سرزمین‌های غربی)، هیارنوستار (سرزمین‌های جنوب غربی)، هیارروستار (سرزمین‌های جنوب شرقی) و اوروستار (سرزمین‌های شرقی). بخش مرکزی میتالمار (سرزمین‌های داخلی یا درون‌بوم) نامیده می‌شد و ساحلی نداشت جز زمین حول‌وحوش رومنا و سَرِ خور آن. بخش کوچکی از میتالمار هرچند از باقی جاها جدا بود و آراندور یا سرزمین شاهان نامیده می‌شد. بندرگاه رومنا، منل‌تارما و آرمنه‌لوس یا شهر شاهان در آراندور قرار داشتند، و آنجا همه‌گاه پرجمعیت‌ترین ناحیهٔ نومه‌نور بود.
کتاب قصه‌های ناتمام
نومه‌نور و سرزمین میانه
نویسنده : جی.آر.آر. تالکین
مترجم : رضا علیزاده
ناشر: انتشارات روزنه
تعداد صفحات : ۲۱۶ صفحه
