ویدئوی کوتاهی نشان می‌دهد که چطور برخی از عکاس‌های خبری به قوانین و اخلاق عکاسی خبری پشت می‌کنند و با صحنه‌سازی عکس خبری می‌گیرند

در عکاسی خبری، صحنه‌سازی کردن برای ثبت عکس، چیز شایسته‌ای نیست. یعنی عکاس مجاز نیست که ترکیب اشیا را برای رساندن مقصودی تغییر بدهد یا از سوژه عکاسی بخواهد که ژست خاصی بگیرد یا حتی ژست طبیعی قبلی را تکرار کند.

اما وقتی پای شهرت و برنده شدن جوایز عکاسی می‌رسد، خیلی‌ها با خودشان می‌گویند که یک تقلب کوچک که مشکلی ندارد!

چندی پیش یک عکاس-روزنامه‌نگار به نام آ ام احد، زمانی که در یکی از ایستگاه‌های قطار بنگلادش بود، شاهد یکی از این همین صحنه‌سازی‌ها بود. او دید که عکاس‌هایی از یک پسر جوان که سر و بالاتنه‌اش را از پنجره قطار بیرون آورده بود؛ می‌خواهند که ژست دعا به خود بگیرد.

احد که یکی از کارکنان آسوشییتد پرس و همچنین یکی از مؤسسان آژانس عکاسی Absurd Photos است؛ یک ویدئوی کوتاه 18 ثانیه‌ای از این صحنه گرفت و در فیس‌بوک خود به اشتراک گذاشت.

نظر شما چیست؟ آیا در شرایطی می‌توان صحنه‌سازی در عکاسی خبری را قبول کرد؟!

حالا نکته جالب این است که چون یک عکس فقط برشی از زمان و مکان است؛ ممکن است ما عکسی داشته باشیم که در آن صحنه‌سازی‌ای هم صورت نگرفته باشد، اما عکس می‌تواند مفهومی را القا کند که در تضاد با شرایط واقعی صحنه است. پس اگر یک قدم دیگر هم پا را فراتر بنهیم و بخواهیم با صحنه‌سازی عکس بگیریم، شاید در یک عکس خاص تنها یک تقلب رندانه کرده باشیم، اما در یک بررسی گسترده‌تر به تدریج اعتماد بینندگان عکس‌ها را به اصلت کل عکس‌ها از بین می‌بریم.