درماتیت یا التهاب پوست: علایم – شیوه‌های تشخیص و درمان

علت‌های درماتیت

• درماتیت تماسی آلرژیک: واکنش نوع 4 افزایش حساسیت، شایعترین آنتی ژنها عبارتند از سموم حشره کش، لوازم آرایشی – عطرها – لاستیک ها و مواد شوینده، عموما در دوران کودکی دیده می شود. درماتیت تماسی غیر آلرژیک ممکن است در اثر محرک های پوستی ایجاد شود.
• آتوپیک: درماتیت آلرژیک خارش دار در اثر انتی ژنهای خاص (افزایش حساسیت نوع I)، بیمار سابقهٔ فامیلی یا شخصی آسم یا تب یونجه را دارد. عفونت ثانویهٔ باکتریایی شایع است.
• درماتیت سبورئیک: نئوپلاسم خوش خیم اپیدرم.

تشخیص افتراقی درماتیت

• اگزما
• کاندید یاز
• عفونت های تینه آ
• لیکن سیمپلکس مزمن
• لیکن سیمپلکس
• واریسلا
• زردزخم
• فولیکولیت
• شپش
• سرخک
• جرب
• کهیر
• پوست خشک
• زگیل
• فتودرماتیت
• هرپس سیمپلکس
• لنتیگو
• کراتوز آکتینیک
• بدخیمی

اپیدمیولوژی درماتیت

• تماسی: بسیار شایع است، شیوع 20 – 5% در آمریکا
• آتوپیک: شیوع آن در نواحی شهری S افزایش یافته است در 70% موارد سابقهٔ مثبت فامیلی وجود دارد، 10% تمام کودکان برخی از انواع آن را دارند. معمولا در سالهای اولیهٔ زندگی شروع می شوند.
• سبورئیک: عموما در بالغین بالای 45 سال، تظاهر بیماری در کودکان یا نوجوانان لزوم بررسی سایر بیماریها را ایجاب می کند.

علایم و نشانه های درماتیت

• درماتیت تماس: اریتم اولیه، بدنبال آن خارش شدید، راش پاپولووزیکولار، تاول، لنفادنوپاتی و تب، پوسته ریزی، تاول، ضخیم شدن و خشک شدن ضایعات ممکن است دیده شود.
• محل و شکل ضایعه درگیر، آلرژن خاص را مطرح می کند.
• آتوپیک: خارش شدید و اریتم، پاپول ادماتو، پوسته ریزی، پوست به طور مزمن خشک است، هایپوکراتوز و ضخیم شدن پوست ممکن است ناشی از ورقه ورقه شدن پوست باشد.
• سبورئیک: بدون علامت است مگر اینکه تحریک شود. ضایعه اندکی بر آمده و تغییر رنگ یافته است. محدوده ای از رنگ های سفید، زرد تا قرمز / قهوه ای / سیاه دیده می شود زبری و زمینه چرب بیشتر روی پوست سر، صورت و پشت

تشخیص درماتیت

• معاینهٔ بالینی – تست Patch
• تست آلرژی در بیماران دچار آلرژی غذایی یا دارای واکنشهای شدید به آلرژن های هوا مثل رینیت آسم اندیکاسیون دارد.
• آزمایش بافت شناسی در صورت مشکوک بودن

درمان درماتیت

• قدم اول: پرهیز از تماس
• استیروئید موضعی یا محلول بارو (آب و سرکه)
• آنتی هیستامین ها: لورتادین، دیفن هیدرامین، سیتریزین
• بیماری شدید با استروئید عضلانی یا خوراکی
• درماتیت آتوپیک
• استروئیدها – محلول Burow، آنتی هیستامین ها
• مرطوب نگه داشتن پوست ضروری است، زیاد حمام نکردن، استفاده از کرم های مرطوب کننده و تهویهٔ مناسب.
• آنتی بیوتیک خوراکی برای عفونت باکتریال ثانویه.
• TCA ممکن است به کاهش خارش کمک کند.
• سبورئیک: تنها ضایعات تحریک نشده نیاز به درمان دارند.
• کرایوتراپی با نیتروژن مایع جهت برداشتن ضایعات
• داروهای موضعی موثر نیستند.

پیش آگهی / سیر بالینی

• درماتیت تماسی: سیر طبیعی 2 تا 3 هفته و سپس در صورتی که عامل مسبب حذف گردد خود بخود برطرف می شود.
• آتوپیک: یک وضعیت مزمن که نمی توان درمان کرد
• سبورئیک: اختلال خوش خیم پیشرونده، پوستهای جدیدا رشد کرده باید بدلیل احتمال بدخیمی بطور منظم کنترل شود.