سارکوم کاپوزی چیست و چه افرادی مستعد ابتلا به آن هستند؟

* سارکوم کاپوزی (Kaposi’s sarcoma;KS) نوعی سرطان است که تا سال‌های اخیر فقط در مردان مسن نژاد مدیترانه‌ای به صورت بیماری با رشد آهسته و غیرمهاجم دیده می‌شد ولی پس از اپیدمیک شدن بیماری ایدز به سرطانی بسیارشایع در افراد همجنس‌باز مبتلا به ایدز تبدیل شده است. این بیماری، نوعی تومور چندمرکزی متشکل از گره‌های عروقی متعدد پوست، غشاهای مخاطی و احشا است و ممکن است از نوع بی سر و صدا (تنها با گرفتاری خفیف پوست یا غدد لنفاوی) تا نوع برق‌آسا (فولمینانت)، همراه با گرفتاری وسیع پوست و احتشا متغیر باشد.

* سارکوم کاپوزی در مبتلایان به ایدز مهاجم‌تر است و احتمالا نوعی ویروس تبخال (هرپس) به عنوان عامل مشترک انتقال جنسی، احتمال ایجاد سارکوم کاپوزی در افراد مبتلا به ایدز را افزایش می‌دهد.

* سارکوم به تومورهایی گفته می‌شود که معمولا از بافت همبند منشاء می‌گیرند و اکثرا بدخیم هستند.

* سارکوم کاپوزی با ایجاد گره‌ها (ندول‌ها) ی ارغوانی یا تیره بر روی پوست یا غشاهای مخاطی (مانند لب‌ها) شروع می‌شود.

* چنان‌چه ریه‌ها گرفتار شوند، تنگی نفس و خلط خونی و در صورتی که دستگاه گوارش مبتلا شود، استفراغ یا مدفوع خونی بروز می‌کند. گرفتاری مجاری صفراوی/کیسه صفرا، با زرد رنگ شدن چشم‌ها و پوست همراه است.

درمان‌های مرسوم

* پس از تشخیص بیماری با نمونه‌برداری از ضایعه پوستی و برونکوسکوپی در موارد مشکوک به ضایعات ریوی، یا آندوسکوپی و کولونوسکوپی در موارد گرفتاری گوارشی، شیمی‌درمانی با داروهایی مثل اتوپوزاید، وین بلاستین، دوکسوروبیسین و بلئوماسین آغاز می‌شود.

ممکن است درمان موضعی ضایعات با منجمد کردن ضایعه (کرایوتراپی)، تزریق داخل ضایعه، یا لیزر لازم شود.

در گرفتاری ریه ممکن است در بعضی موارد از رادیوتراپی استفاده شود.

* ارتباط سارکوم کاپوزی با بیماری ایدز چیست؟

در اولین دوره اپیدمی ایدز، سارکوم کاپوزی از یافته‌های مهم بالینی نخستین موارد بیماری ایدز بود و در ۷۹٪ از موارد تشخیص داده شده ایدز در سال ۱۹۸۱ دیده شد و سپس در سال‌های بعد این میزان کاهش یافت و تا سال ۱۹۹۷ به زیر ٪۱ رسید. از نظر بالینی، سارکوم کاپوزی ممکن است در هر مرحله‌ای از عفونت HIV (ایدز) دیده شود.