عفونت‌های مری چه علائمی دارند و چطور درمان می‌شوند؟
عفونت‌های مری در بیمارانی که وضعیت ایمنی خوبی داشته باشند نادر است. با این حال، این عفونت‌ها عامل مهمی در ابتلای بیماران مبتلا به ضعف ایمنی می‌باشد (مثلاً در گیرندگان پیوند عضو یا مبتلا به HIV، یا کسانی که استروئیدهای طولانی مصرف می‌کنند).
ازوفاژیت عفونی هم باعث دشواری بلع و هم باعت بلع دردناک (ادینوفاژی) می‌شود که علامت دوم برجسته‌تر است.
ازوفاژیت کاندیدایی اغلب با برفک دهان همراه بوده و بیشتر باعث دشواری بلع (دیس‌فاژی) و تاحدی درد خفیف هنگام بلع می‌شود. نمای ضایعه در اندوسکوپی بسیار مشخص است و در بیوپسی و گرفتن تراشه از مری، ریسه‌های قارچ دیده می‌شوند.
معمولاً درمان با فلوکونازول خوراکی کاملاً مؤثر است.
ویروس هرپس سیمپلکس باعث ایجاد زخم‌های متعدد در مری شده و علامت بالینی آن، درد شدید بلعی است. آسیکلوویر، درمان انتخابی ازوفاژیت هرپسی است.
سیتومگالوویروس نیز باعث ایجاد زخم و درد هنگام بلع می‌شود. معمولاً در اندوسکوپی یک زخم منفرد بزرگ در انتهای مری دیده می‌شود و در بیوپسی، اغلب انکلوزیون‌های ویروسی دیده می‌شود که تشخیصی را اثبات می‌کنند.
هم گان‌سیکلوویر و هم فوساکارنت، درمان‌های مؤثری برای ازوفاژیت سیتومگالوویروس هستند.
خود عفونت HIV نیز می‌تواند باعث زخم مری و درد بلعی شود، هرچند در این دوره که درمان‌های مؤثر ضد ویروسی وجود دارند، کمتر دیده می‌شود.
