کلویید یا جوشگاه چیست و چطور می‌شود آن را درمان کرد؟
کلویید نوعی بافت جوشگاهی (اسکار؛ scar) برجسته، مشخص و دارای شکلی نامنظم است که به رشد بیش از حد بافت در محل آسیب‌دیدگی ترمیم‌یافته پوستی می‌انجامد و در اثر تشکیل بیش از حد بافت کلاژن در جریان ترمیم بافت همبند به وجود می‌آید.
* معمولا کلویید در محل جراحت‌های پوستی ناشی از جراحی، واکسیناسیون، جوش شدید، سوختگی، سوراخ کردن پوست (مثلا سوراخ کردن گوش) و یا حتی در محل کورک یا خراشیدگی‌های جزیی ایجاد می‌شود.
* ممکن است کلویید در اثر اسکار ناشی از آکنه شدید یا آبله‌مرغان، عفونت محل زخم، وارد آمدن ضربه‌های مکرر به یک ناحیه از بدن، کشش شدید پوست در هنگام بستن زخم (مثلا به وسیله بخیه) یا وجود جسم خارجی در زخم ایجاد شود.
* کلویید معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند ولی ممکن است با خارش یا بدشکلی همراه باشد.
* شیوع کلویید در افراد مونث جوان بیشتر است و نیز احتمال بروز آن در افراد دارای رنگدانه‌های پوستی زیاد ۱۵ برابر بیشتر است.
* کلویید بیش از همه در نرمه گوش، شانه، پشت و هر ناحیه‌ای که دچار پوست‌رفتگی، کورک، گزش حشره، خراشیدگی، سوختگی یا سایر صدمات پوستی شود به وجود می‌آید.
* احتمال ایجاد کلویید در زیر ۱۱ سالگی کمتر است.
* در موارد شدید ممکن است کلویید مانع از حرکت صحیح پوست شود.
* ممکن است کلویید، عفونی و زخمی شود که در این صورت باید آن را به طور کامل با عمل جراحی برداشت.
درمان‌های مرسوم
* درمان صددرصد مؤثری برای کلویید وجود ندارد و معمولا عمل جراحی موجب عود و بزرگ‌تر شدن ضایعه می‌شود مگر این‌که با اشعه X یا تزریق کورتون در محل پیگیری شود.
* آیا کلویید ممکن است عود کند؟
بله. احتمال عود کلویید، بیش از ۵۰% است.
* آیا می‌توان به نحوی کلوییدهای کوچک را درمان کرد؟
ممکن است بتوان با منجمد کردن کلوییدهای کوچک به وسیله نیتروژن مایع آنها را از بین برد.
* آیا ممکن است کلویید، بدون وجود آسیب‌دیدگی قبلی هم ایجاد شود؟
بله. در بعضی موارد، کلویید به طور خودبه‌خود ایجاد می‌شود.
