یادداشتهای 18 فروردین

اول : امروز ، چقدر
می‌توانم کاراکترهای فیلمهای کیمیایی را خوب درک کنم. حق دارد این مسعود کیمیایی که
پشت سر هم از رفیق‌بازهای ناروخورده از پشت خنجر خورده ، فیلم می‌سازد.

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت …
شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
… کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می نشود جسته ایم ما
… گفت آن که یافت می نشود آنم آرزوست

راستی ، مغازه مرام فروشی کجاست؟
عمده‌فروشش را به من معرفی کنید.

دوم : شوخی ، شوخی ، با
سن خانمها هم شوخی؟!

ترکی غلیظ حرف می‌زد ، جای شکرش
باقی است که ترکی را می‌فهمم ، ولی نمی‌توانم حرف بزنم. از روی دفترچه درمانی که
دستش بود ، 83 ساله بود ، سنش را که دیدم ، ناخودآگاه فلش‌بکی زدم ، خواستم در ذهن
گذشته این پیرزن را تجسم کنم. 83 سال پیش! اوه ، چقدر دور ، الان که زندگیش این است
و برخوردش به دور از هر گونه تمدنی ، آن موقع چطور زندگی می‌کرد؟ کجا می‌خوابید؟ چه
می‌خورد؟ کی ازدواج کرده؟ تا 20 سالگی چند بار حامله شده؟

در این 83 ساله آمدن و رفتن چه
دولتهایی را دیده؟ اصلا متوجه شده چه دولتهایی ، کی آمده‌اند و رفته‌اند؟

اینها همه در یک لحظه به ذهنم آمد؟
تند تند حرف می‌زد؟ هر طور بود ، شرح حال گرفتم. درد مفاصل داشت که با توجه به سن و
چاقیش ، چیز قابل‌پیش‌بینی‌ای بود ، ترش می‌کرد که تازه شروع شده بود و علامت خطر
دیگری نمی‌داد. آرتریت (التهاب مفاصل) نداشت ، معاینه شکمش هم چیز خاصی نداشت ،
فشار خون و سمع قلبش هم طبیعی بود.

آمدم دارو بنویسم ، ترجیح دادم
سلکوکسیب بنویسم ، با داروهایی برای جلوگیری از ریفلاکس(برگشت اسید معده به مری) ،
به ترکی گفت ، این داروها مثل گچ هستند ، به درد من نمی‌خورند ، تا مصرفشان را قطع
می‌کنم ، درد دست و پا شروع می‌شود ، برایم آزمایش و عکس بنویس و نامه بنویس بروم
پیش دکتر"ع" ،  یکی از پزشکان قدیمی شهر. البته اینها را اینطور نگفت و فقط شخصی با
تمرین و ممارست و دقت و دانستن زبان بیماران می‌توانست اینها را بفهمد.

آمدم هر طور شده برایش توضیحاتی
بدهم ، چاره‌ای نبود یکی را خبر کردم ، حرفهایم را به ترکی برایش ترجمه کند ، گفتم
یک صندلی تهیه کند ، وزنش را کم کند ، چهار زانو کمتر بنشیند ، غذا را نشسته روی
زمین نخورد.

اما یک اشتباه بزرگ کردم ، گفتم 83
سال داری و در کسی با این سن بالا درد مفاصل چیز غیرطبیعی نیست (استئوآرتریت) ،
باید با مسکن و تغییر سبک زندگی ، شدت درد را کم کنی.

مترجم ، جملات مرا را کمی بد ترجمه
کرد ، به ترکی او گفت که یک پیرزن کهنسال است ، تا این را شنید ، عصبانی شد و به
ترکی شروع کرد ، به غرغر کردن: کی پیره ، من پیرم ، خودتون پیرین!