فیلم غرور و تعصب‌: بررسی و تحلیل – Pride & Prejudice

فیلم «غرور و تعصب» Pride & Prejudice  اقتباسی است از رمان بسیار مشهور «جین آستن» ، وی این داستان را در سال 1796، در حالی که تنها 21 سال داشت، نوشت. اما چاپ آن تا سال 1813 به طول کشید. جالب است بدانید این کتاب، در ابتدا با نام «تاثرات اولیه» ، نوشته شده بود و تا مدتها توسط ناشران رد می‌‌شد و وقتی به چاپ رسید، به جای نام آستن ، نام «یک خانم» به عنوان نام نویسنده روی جلد به چشم می‌‌خورد.

در اینجا می‌توانید متن اصلی رمان را به انگلیسی ببینید ، در اینجا هم توضیحات خوبی درباره رمان و شخصیتها و انگیزه‌هایشان داده شده است. رمان اخیرا به وسیله «رضا رضایی» ترجمه مجدد شده است.

«در این رمان، بازیگوشی و انضباط، جنب و جوش و خویشتن‌داری، ارزش‌های رمانتیک و فضیلت های کلاسیک و بسیاری ویژگی‌های دیگر در تقابل و تعادل قرار گرفته‌اند. نهایتاً غرور جای خود را به سجایای والاتر می‌دهد و تعصب و پیش‌داوری نیز در سیر داستان رنگ می‌‌بازد.»

اولین بار نیست که از روی این رمان سریال و فیلم تلویزیونی و سینمایی ساخته می‌شود ، اما آخرین اقتباس سینمایی این رمان به یاری کارگردانی «جو رایت» و در سایه موسیقی و فیلمبرداری مناسب و نماهای زیبای مجالس رقص و طبیعت و از همه اینها مهمتر بازیگری عالی «کیرا نایتلی» ، بدل به بهترین اقتباس از این اثر کلاسیک و به باور پاره‌ای از منتقدین «بهترین اقتباس ادبی چند سال اخیر» ، شده است.

پیش از این از «کیرا نایتلی» بازی فوق‌العاده ای ندیده بودم . ژاکت ، شاه آرتور و دزدان دریایی کارائیب ، فیلمهایی هستند که من از وی به یاد دارم. «ژاکت» را اخیرا دیدم که چندان نظرم را جلب را نکرد ، ولی فکر کنم بعدا درباره‌اش بنویسم.

کیرا نایتلی آنقدر در این فیلم خوب بازی کرد که نامزد دریافت جایزه بهترین هنرپیشه زن در سال گذشته شد ، هر چند نهایتا رقابت را به «ریس ویترسپون» برای بازیگری در فیلم «دست از پا خطا نمی‌کنم» ، واگذار کرد.

میمیکهای صورت «نایتلی» در این فیلم عالی هستند ، در حالی که در پاره‌ای از اوقات حالت صورت وی بازیگوشی و شادابی یک دختر جوان را منعکس می‌کند ، در سایر اوقات سرسختی و لجاجت از چهره وی دریافت می‌شود.

هنرپیشه‌های مکمل همه خوب هستند ، البته به نظر من کاراکتر آقای دارسی که «ماتیو مک‌فادین» ایفاگر نقش است ، به خوبی پرداخت نشده است. رمان اصلی را نخوانده‌ام ، ولی احساس می‌کنم بعد از دیدن فیلم کاراکتر کلی آقای دارسی برایم تعریف نشده است.

داستان فیلم در انگلستان سال 1797 شروع می‌شود. مادری می‌کوشد تا پنج دخترش- جین، الیزابت، مری، لیدیا و کیتی- را آماده یافتن! شوهری مناسب نماید.

تکنیکهای شوهریابی و اشتیاق زایدالوصف این دخترها برای رفتن به خانه بخت به خصوص در دقایق اولیه فیلم ممکن است ، شما را مبهوت و چه بسا فیمنیست‌های محترم را منزجر کند! مادر خانواده ازدواج را تنها راه دستیابی یک زن به رفاه و آسایش می‌داند. زمانی که سر و کله جوان ثروتمند و خوش سیمایی به نام بینگلی و دوستش آقای دارسی در همسایگی آنها پیدا می‌شود، هیجان بر خانه خانواده بنت ، مستولی می‌شود. به زودی جین با آقای بینگلی دوست می‌شود و به نظر می‌رسد که الیزابت نیز به آقای دارسی نظر دارد. اما رفتار آقای دارسی مغرور چندان به مذاق الیزابت باهوش که در سایه تعالیم پدر فردی جسور و مستقل بار آمده، خوش نمی‌آید ، از این رو به زودی جنگ میان مردها و زنها آغاز می‌شود ، تلقی متفاوت «الیزابت » از زندگی و نگاه متفاوتش نسبت به رویدادها در مقایسه با خواهرهایش جالب توجه است. فیلم نهایتا با پایانی خوب ، به اتمام می‌رسد.

در وبلاگستان ، مطالبی درباره این فیلم خوانده بودم ، ولی الان با جستجو در گوگل پیدایشان نمی‌کنم.

سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : فرانسه و انگلستان
محصول : تیم بوان، اریک فلنر و پل وبستر
کارگردان : جو رایت
فیلمنامه‌نویس : دبورا موگاچ، برمبنای رمانی نوشتهٔ جین اوستین
فیلمبردار : رومن اوزین
آهنگساز(موسیقی متن) : داریو ماریانلی
هنرپیشگان : کیرا نایتلی، تالولا رایلی، رازمند پایک، جینا مالون، کری مالیگان، دانلد ساترلند، روپرت فرند، تام هالندر، سایمن وودز، ماتیو مکفجین و برندا بلتین
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۷ دقیقه

انگلستان، اوایل قرن نوزدهم. ̎خانم و آقای بنت̎ (بلتین و ساترلند)، پنج دختر دم بخت دارند. وضع خانوادهٔ ̎بنت̎ از لحاظ مادی بد نیست ولی به هر حال، ثروتمند نیستند و ̎خانم و آقای بنت̎ دنبال همسر مناسبی برای دخترهایشان می‌گردند. از این‌رو وقتی باخبر می‌شوند که ̎چارلز بینگلی̎ (وودز)، جوانی مجرد از خانواده‌ای ثروتمند، به ملک همسایه اسباب کشیده، دل‌گرم می‌شوند که لااقل یکی از دخترهایشان را شوهر دهند. ̎خانم و آقای بنت̎ که مایلند ببینند آیا جرقه‌ای بین یکی از دخترها و همسایهٔ جدید زده می‌شود یا خیر، دخترانشان، ̎الیزابت̎ (نایتلی) و ̎جین̎ (پایک) را به مجلس رقصی که همسایهٔ جدید راه انداخته می‌برند تا شاید برق جرقه‌ها را در آسمان مشاهده کنند. ̎جین̎ ظاهراً از ̎چارلز̎ خوشش آمده و ̎چارلز̎ نیز ظاهراً از ̎جین̎ بدش نیامده ولی ̎الیزابت̎ بلافاصله در مقابل ̎دارسی̎ (مکفجین)، دوست صمیمی ̎چارلز̎، جبهه می‌گیرد. در حالی‌که ̎الیزابت̎ به ̎سروان ویکام̎ (فرند) علاقه‌مند شده و از طرف دیگر، نظر ̎ویلیام کالینز̎ (هالندر)، مردی خوش‌نیت ولی بی‌روح را جلب کرده است. دست تقدیر چنین می‌خواهد که مسیر زندگی ̎الیزابت̎ و ̎دارسی̎ بارها با یک‌دیگر تلاقی کند و آن‌دو بی‌آن‌که اهمیتی برای یک‌دیگر قائل باشند نتوانند خود را از فکر دیگری رها کنند.

سینمای انگلستان در سال‌های آخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم سالی دو سه فیلم بین‌المللی می‌سازد که در سراسر جهان با موفقیت‌هائی روبه‌رو می‌شوند و یکی از مهم‌ترین مناقع الهام این فیلم‌ها، داستان‌های اوستین است. رایت، کارگردان انگلیسی نه‌چندان شناخته شده، این اقتباس سبک و شاد و بامزه از معروف‌ترین رمان اوستین را با موفقیت جمع‌وجور کرد و نایتلی در نقش اصلی، به‌عنوان نقطهٔ تمرکز اثر، بیش‌ترین تحسین‌ها را به خود اختصاص داد. این در حالی است که حضور آرام و باوقار و مردانهٔ مکفجین، بازیگر نسبتاً گم‌نام انگلیسی در نقش مقابلش نادیده گرفته شد. اما تامپسن که برای نوشتن فیلم‌نامهٔ حس و حساسیت (آنگ لی، ۱۹۹۵) برمبنای یکی دیگر از رمان‌های اوستین، اسکار گرفت؛ در جریان تهیهٔ این فیلم، نقش ناظر را داشت. در فیلم‌نامهٔ این نسخهٔ سینمائی از غرور و تعصب بخش‌هائی از رمان حذف شده، اما آن‌چه باقی مانده برای روایت یک داستان لذت‌بخش کافی به‌نظر می‌رسد.