عکاس جنگ: گلوله بد است
زوریا Zoriah، یک فتوژورنالیست مشهور آمریکایی است. او اخیرا از جریان یک بمب‌گذاری انتحاری و پیکر اجساد سربازان آمریکایی و مردم عکس‌برداری کرده بود.
زوریا که زمان کوتاهی بعد از انفجار در محل حادثه ظاهر شده بود، عکس‌هایی از کشتگان حادثه و از جمله جسد 4 سرباز آمریکای گرفت. با وجود اینکه عکس‌های او با مقاد موافقت‌نامه‌ای که با ارتش امضا کرده بود، مطابقت داشت، از او خواسته شد که عکس‌هایش را از وبلاگش بردارد. زوریا موافقت نکرد و به همین خاطر از عراق اخراج شد.
در حالی که ارتش، این عذر را می‌آورد که عکس‌های زوریا باعث ناراحتی خانواده‌ها و افشای اطلاعات راهبردی شود، دلیل اصلی این کار می‌تواند پنهان کردن حقیقت از آمریکایی‌ها باشد.
این عکاس در پستی که در وبلاگش، یک هفته پیش منتشر کرده است، می‌نویسد:
«با وجود خستگی، هنوز دستم می‌لرزد و قلبم به شدت می‌تپد، آمیزه‌ای از ترس، افسردگی و آدرنالین، باعث شد که فکرم به این سمت برود که تنها یک تصمیم ساده افراد بمب‌گذار باعث شده است که من در شمار یکی از کشته‌هایی نباشم که هر روز بر تعداد آنها اضافه می‌شود. به عکس‌های که 26 ژوئن گرفته‌ام نگاه می کنم و عقیده دارم که آنها نتوانسته‌اند احساسات شاهدان بمب‌گذاری انتحاری القائده را در کرماه/ گرما Karmah/Garma را به همراه بوها و صدای جیغ‌ها و گریه‌ها صحنه، ضبط کنند.
من می‌خواهم شما آنچه را که دیگران در زندگی روزمره با آن روبرو هستند، ببینید و درک کنید، آنچه را که شهروندان عراقی و سربازان خارجی می‌بینند، مشاهده کنید. می‌خواهم کسانی که عکس‌هایم را دنبال می‌کنند، درک کنند که گرچه من قادر هستم عکس‌هایم را از جنگ به شکل هنری به جهانیان عرضه کنم ، آنچه واقعا در اینجا در حال رخ دادن است، وحشت است. پیام من این نیست که عکاسی جنگ عکس‌های باارزشی می‌آفریند، پیام من این است که جنگ باعث رنج و بدبختی انسان‌ها می‌شود.»
عکس‌های این حادثه را می‌توانید در اینجا ببینید. (اخطار: عکسها حاوی صحنه‌های بسیار ناخوشایندی هستند.)
اقدامش ستودنیست
مطلب خیلی خوبی بود. به امید صلح
وقتی یاد اون رفتار وحشیانه سرباز های عراقی با ایرانی های بد بخت تو جنگ میافتم،از دیدن مرگ تدریجی
و شکنجه عراقی ها لذت میبیرم
جناب دکتر اون موقع جنگ که شما تهران بودی،من اهواز بودم تمام مدت جنگ ،
چیز هایی دیدم و شنیدم که اگه بیان بشه این صحنه ها براتدر حد کتاب جک هم نخواهد بود
عراقی های …. به زن های ایرانی که اسیر میشدن که هیچی حتا به پسر بچه های کوچک هم در حد مرگ
تجاوز میکردن
(…)
حالا هم که همه شدن دلسوز مردم عراق
ممنون از اخطاری که دادین چون بنده جگر دیدن این تیپ عکسها را ندارم.بنظرم جنگ یعنی شوربختی و درماندگی و از طرفی اگر این عکاسان نباشند واقعا ضبط این صحنه های کشنده چطوری انجام می شه؟
من آرزوم این بود که عکاس جنگ بشم ولی نشد…عوضش بطور پاره وقت برای مجله جنگ افزار مطالب نظامی تهیه میکنم…خوشحال میشم…. بهم سر بزنی……
سلام
عکس های جالبی بود . در کل وبلاگت خیلی عالیه . بهت تبریک میگم .
به من هم اگه وقت کردی یه سری بزن
عراق گناه داره ما باید دلسوزش باشیم اون موقع که عراقی ها تو ایران بودند مردمش دلسوز ما بودن صدام اونا رو وادار به جنگ کرد کسی جنگ رو نمی خواهد.
خوب