بر محبوبیت تمرکز نکنید، سعی کنید مفید باشید!
امروز صبح یکی از پست‌های بلاگری به نام «لیزا بارون» را خواندم که به نظرم نکات جالبی داشت.
این وبلاگ‌نویس در پستش نوشته است که در دنیای پررقابت اینترنت و وبلاگ‌نویسی، برخی توصیه می‌کنند برای به چشم آمدن، یک وبلاگ‌نویس باید مطالبی را که دیگران می‌خواهند بخوانند و ببینند، در وبلاگش بیاورد، وبلاگ‌نویسی که می‌خواهد محبوب باشد باید خودش را موافق آرای روتین جامعه اینترنتی نشان بدهد و پست‌هایش همین سمت و سو را داشته باشد.
او نوشته‌ای را در پستش نقد کرده است که بر اساس آن یک وبلاگ‌نویس باید شامه خوبی داشته باشد و علایق مخاطبانش را حدس بزند و به شیوه‌ای مفرح مطالبی در مورد همین علایق و گرایشات بنویسد، نباید دغدغه یاد دادن و یا ابراز حرف و نظری نو را داشت، بلکه باید همواره نگران محبوب بودن بود.
اما لیزا بارون عقیده دارد که نوشتن پست‌هایی با این سبک و سیاق دقیقا همان چیزی است که باعث به چشم نیامدن یک وبلاگ‌نویس می‌شود. مردم یک وبلاگ را برای مطالب متفاوت و آموختن چیزهای نو می‌خوانند. بله! این درست است که مطالب سرگرم‌کننده، خوانندگان زیادی در وب دارند، ولی اگر می‌خواهید وبلاگتان در محیط وب برجسته شود، نباید هدف اولیه‌تان محبوبیت ظاهری باشید، به جای پست کردن مطالب روتین ظاهرا جذاب یک وبلاگ‌نویس همواره باید بکوشد چیزهایی در وبلاگش بیاورد که خوانندگانش در وب‌گردی‌هایشان به آنها نمی‌رسند و نمی‌توانند در جای دیگر بخوانند. چنین چیزی است که یک وبلاگ را متمایز می‌کند.
برای اینکه یک وبلاگ‌نویس خوب شوید، بر محبوبیت تمرکز نکنید، سعی کنید مفید باشید!
با نظر این وبلاگ‌نویس کاملا موافق هستم، لازمه مطرح شدن در وبلاگستان، متفاوت و مفید بودن است. به اعتقاد من چنین چیزی محبوبیت را هم در پی خواهد داشت. می‌توان زرد نوشت و خواننده زیاد پیدا کرد، می‌شود بی‌هدف عکس‌هایی در وبلاگ گذاشت که خوانندگان طالب سرگرمی را به صورت گذری از طریق موتورهای جستجو به وبلاگ بیاورد، می‌شود ده‌ها مطلب تکراری کپی‌پیست کرد، می‌شود همواره مطابق ذائقه خواننده‌ها نوشت، اما همه اینها یک وبلاگ را مبدل به یک وبلاگ کاملا معمولی می‌کنند. یک وبلاگ‌نویس موفق باید این حس و حال را در خوانندگانش ایجاد کند که اگر هر چند وقت یک بار مطالبش را نخوانند، چیزی از دست داده‌اند. وبلاگی که پست‌های مشابه آن را بشود در ده‌ها وبلاگ دیگر خواند و مرور کرد، هرگز چنین حس و حالی در مخاطبانش ایجاد نمی‌کند.
شدیدا موافقم
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
کاش بلاگر های ایرانی رو این پست تامل بیشتری می کردن. دستت درد نکنه دکتر بابت پست های خوبت
موافقم
صد البته واضح است که از ابزار محبوب بودن مفید بودن است.وبلاگ شما هم که جای خود دارد.موفق باشید.
آقای دکتر این حرفها از شما بعیده شما به بقیه چکار دارید . کار خودتون رو انجام بدید .
کاملا درست است و مشخص است شما هم همین هدف را دارید. مدتی است که وبلاگ شما را دنبال می کنم، واقعا جالب و آموزنده است.
کاملا موافقم ، این روزها برای مطرح شدن به نظر من باید مطالع کرد ، خواند، شنید ، دید و بعد ارائه کرد.
کاملآ موافقم. حرف دلم بود.
چه خوب شد این پست را نوشتید.
لعنت بر این محبوبیت! نمیدونم این چه مرضیه تو ما آدمها که همه چیزمون رو تحت تاثیر خودش قرار میده!
کاملا موافقم. حرفایی بود که به بعضی دوستان گفتم. البته موضوع خیلی گسترده تره. من وبلاگم تازه در اول راهه. برای همین حتی لینکشم نمیذارم. (شاید چون هنوز خودمم قبولش ندارم زیاد :دی ) ولی یه مدته دارم راجع وبلاگ نویسی حرفه ای مطالعه می کنم.
صحبتش زیاده، به کامنت کفاف نمیده. 🙂
صرف محبوبیت دلیل خوبی برای این کار نیست
منظورم دقیقا اینه که نه فقط به خاطر محبوبیت بلکه به خاطر خیلی دلیلهای دیگه وبلاگ نویسها باید سعی کنن مطالبشون مفید و جدای از جنبه ی سرگرمی ، آموزنده باشه
چقدر با حاله بعضی وقت ها هی می خوای یه چیزهایی رو بگی و نمی تونی
وقتی می گردی می بینی یکی دیگه حرف های توی دل و ذهنت رو به خوبی تمام گفته
اون موقع این دکمه اشتراک گذاری به کار میاد
🙂
جانا سخن از زبان ما می گویی
من هم با این حرفتون موافقم،به نظرم نوشتن طبق سلیقه ی خودت و نه طبق سلیقه ی عموم هرچند بازدیدکننده زیادی نداشته باشه،بهتره.چون همون اندک بازدید کننده ای که هر از چندگاهی میان وبلاگتو میخونن به خاطر مطلبی که نوشتی میان و میدونی که این بازدیدکننده ها هم به همون چیزی که تو دوست داری و داری درموردش مینویسی علاقه مندن و براش ارزش قائلن و با اشتیاق اونو میخونن.