سندرم ترومن چیست؟

6

مردی به یک ساختمان دولتی مراجعه می‌کند و عاجزانه تقاضا می‌کند که او را از بازی در یک شوی تلویزیونی زنده که بر اساس زندگی‌اش ساخته می‌شود، معاف کنند. شخص دیگری اعتقاد دارد که که هر حرکت کوچکی که انجام می‌دهد، در یک برنامه تلویزیونی پخش می‌شود. شخص سومی هست که تصور می‌کند، همه اخبار، روانپزشکانش و داروهایی که آنها برای او تجویز می‌کنند، بخشی از یک دنیای ساختگی‌ است، مثل فیلم «شوی تورمن»!

واقعیت این است که فرهنگ رایج در بین مردم و یک جامعه بر محتوای بیماری‌های ذهنی‌شان تأثیر می‌گذارد و باید انتظار داشت که در هر جامعه بر اساس آداب و رسوم و عقاید پراهمیتی که رواج دارد، شاهد نوع خاصی از هذیان‌ها باشیم. مثلا می‌توان انتظار داشت که در یک جامعه سنتی، هذیان‌های مربوط به طلسم و جادو رواج داشته باشد و در یک جامعه مذهبی، شاهد افرادی باشند که ادعا می‌کنند با مقدسین و خواص رابطه دارند.

مدتی است که پژوهشگران غربی، مواردی از بیماران مبتلا به بیماری‌های روانپزشکی را ثبت می‌کنند که هذیان جالبی دارند، آنها تصور می‌کنند که زندگی‌شان به صورت مخفیانه از یک شوی ویژه و مخفیانه در حال پخش زنده است. پژوهشگران، نام سندرم ترومن را  بر این هذیان‌ها، گذاشته‌اند.

یک روانپزشک مقیم نیویورک به نام دکتر «جوئل گلد»، در یک بازه زمانی دو ساله، پنج بیمار را ویزیت کرده است که هذیان‌هایی از این نوع داشته‌اند، بعضی از آنها در هنگام ویزیت اذعان کرده بودند که فیلم شوی ترومن را دیده‌اند.

این روانپزشک به کمک برادر روانشناسش از سال 2006، مشاهدات خود را در سخنرانی‌هایشان در دانشکده‌های پزشکی، به اطلاع عموم می‌رساند. اما آنها متعاقب یک همایش که تابستان امسال برگزار شد، متوجه شدند که تنها کسانی نیستند که این نوع خاص هذیان را ثبت کرده‌اند و دست‌کم 50 مورد بیمار دیگر دارای هذیان ترومن وجود دارند!

شمار کمی از این بیماران، از شهرت مخفی خود لذت می‌برند و به آن افتخار می‌کنند، اما بیشتر این بیماران از بودن در این دنیای ساخته شده توسط ذهنشان ناراضی هستند و همچون قهرمانان مفلوک رمان‌های «جورج اورول»، حس می‌کنند که تحت نظارت دائمی هستند و حریم شخصی‌شان همواره نقض می‌شود.

متأسفانه این هذیان‌ها روی زندگی و عملکرد بیماران هم تأثیر می‌گذارند، برای مثال موردی که توسط ژورنال انگلیسی روانپزشکی در آگوست امسال معرفی شد، یک پستچی مبتلا به شیزوفرنی (روان‌گسیختگی) بود که بیماری‌اش باعث شد کارش را از دست بدهد. یک بیمار دیگر دکتر گلد هم تهدید کرده بود که اگر از شوی زنده تلویزیونی کنار گذاشته نشود، دست به خودکشی خواهد زد.

هذیان معادل اصطلاح انگلیسی Delusions است، وقتی شخصی مصر به یک باور غلط است، و این باورش با بحث و استدلال تصحیح نمی‌شود، گفته می‌شود، هذیان دارد. هذیان‌ها اشکال مختلف و متنوعی دارند. هذیان‌های فقط در بیماری‌های روانپزشکی دیده نمی‌شوند، در بیماری‌های نورولوژیکی همچون آلزایمر و پارکیسنون هم هذیان می‌تواند وجود داشته باشد. مصرف بعضی از داروها هم می‌تواند موجب هذیان شود.

همانطور که در ابتدای این نوشته، ذکر شد، به خاطر رواج فناوری در غرب، هذیان‌هایی مرتبط به فناوری را هم باید در بیماران انتظار داشت، مثلا اخیرا موردی از یک بیماری گزارش شد که در آن بیمار تصور می‌کرد به یک وب‌کم متحرک تبدیل شده است.

یک روانپزشک اتریشی در مجله آسیب‌شناسی روانی در سال 2004 در این مورد نوشته است که نمایش‌های زنده تلویزیونی که در آنها زندگی عادی مردم به نمایش گذاشته می‌شود، ممکن است باعث تشدید هذیان‌هایی از این دست شوند، چرا که افراد را متقاعد می‌کنند که هذیان‌های آنها با کمک فناوری، قابل توجیه هستند.

«یان گولد»، استاد فلسفه و روانشناسی دانشگاه مک‌گیل مونترال، به همراه برادرش روی همین موضوع پژوهش می‌کند. او اعتقاد دارد که اینترنت و شوهای زنده تلویزیونی از آنجا که می‌توانند افراد غریبه را مبدل به دوستان صمیمی کنند، می‌توانند باعث تشدید فشار روانی بر کسانی شوند که مشکلات زمینه‌ای در ارتباط با دیگران دارند.

او خاطرنشان می کند که این مسئله به این معنی نیست که اینترنت و شوهای زنده، افراد سالم را دچار هذیان می‌کنند، اما می‌توان معتقد بود که آنها، می‌توانند افراد مستعد هذیان را زودتر دچار هذیان‌های خاص کنند یا این افکار را در آنها تشدید کنند. البته سایر روانپزشکان با این عقیده موافق نیستند، ولی آنها هم سندرم ترومن را مثال جالبی از رابطه فرهنگ و سلامت روانی می‌دانند.

مورد جالب دیگری از هذیان‌های خاص بیماران غربی را، روانپزشکی به نام «ووگان بل» مثال زده است. او بیماری داشت که می‌پنداشت، جهان مبتنی بر واقعیت مجازی به تصویرکشیده شده در فیلم «ماتریکس»، خود اوست! این روانپزشک هم اعتقاد دارد که فرهنگ رایج در یک جامعه، مسبب هذیان نیست و فقط بر شکل ظاهری هذیان‌ها تأثیر می‌گذارد.

منبع


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

اگر در زمان این شخصیت‌های معروف مجله تایم وجود داشت و قرار بود روجلد شماره شخصیت سال شوند!

مجله تایم یک نشریه خبری هفتگی معروف است که طیف گسترده‌ای از موضوعات از جمله سیاست، رویداد‌های جهانی، علم، فناوری، سرگرمی و غیره را پوشش می‌دهد. اولین بار در سال 1923 منتشر شد و از آن زمان به یکی از تأثیرگذارترین و شناخته شده‌ترین مجلات در…

این هنرمند با استفاده از هوش مصنوعی جمعی از ثروتمندترین آدم‌های جهان را در قالب آدم‌های فقیر تصور…

هنرمند هندی از هوش مصنوعی برای تولید تصاویری از ثروتمندترین و شناخته شده‌ترین افراد جهان - از بیل گیتس گرفته تا دونالد ترامپ - استفاده می‌کند تا تصور کند که اگر فقیر بودند چه شکلی می‌شدند.اگر آنها لباس‌های ژنده پوش پوشیده و در یک محله…

چرا بعضی‌ها وقتی پا به سن می‌گذارند جذاب می‌شوند یا دست‌کم کمتر زشت به نظر می‌رسند؟ عکس‌های قدیمی…

خب، این هم بحثی است که نمی‌دانم شما تا حالا در موردش با کسی صحبت کرده‌اید یا خیر. برخی در جوانی واقعا چهره یا قامت غیرقابل تحملی دارند. مثلا زیاد زمخت هستند، بینی یا فک یا گوش‌های بزرگ دارند. تناسب چهره ندارند. کلا جزو زیباروها به حساب…

تجدید خاطره‌ای با وبلاگستان – اسکرین شات‌هایی از برخی از وبلاگ‌های قدیمی خوب

شبکه‌های اجتماعی وبلاگ‌ها را فرونرخیتند. دلایل فروریختن آنها بسیار بیشتر از محبوب شدن شبکه‌های اجتماعی بود:1- بسته شدن ابزارهای رایگان‌های وبلاگ‌نویسی2- نوع نوشتن وبلاگ‌نویس‌ها که هم بسیار انرژی‌بر و وقت‌گیر بود و هم به خاطر…

تصور شاهان صفوی بر اساس شرح متنی جهانگردان و افراد شاخصی که آنها را دیده و توصیف کرده‌اند

در حساب توییتر Cavid Ağa شاهان صفوی را بر اساس نوشته‌های قدیم به دقت و به صورت گرافیکی و چشم‌نوازی تصور شده‌اند.(توضیحات از ویکی پدیا) شاه اسماعیل بنا به نوشته‌های جیووانی ماریا دلی آنجیوللوشاه اسماعیل یکم (۱۷ ژوئیهٔ ۱۴۸۷ – ۲۳ مه…

عکس‌هایی از حوادث ناگوار که با کمی «احتیاط» و عقل قابل پیشگیری‌اند

گاهی ما در کارهایمان به اصطلاح از خلاقیت استفاده می‌کنیم یا سعی می‌کنیم کاری را بدون اینکه وسایل لازمش را داشته باشیم با چیزهای بی‌ربط، در زمان کم، تمام کنیم. خب راستش گاهی شانس می‌آوریم و پز می‌دهیم که خلاقیت داشته‌ایم، اما خیلی وقت‌ها…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / موتور فن کویل / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
6 نظرات
  1. نگارنده می گوید

    سلام

    فکر میکنم من هم به نوعی از این بیماری مبتلام! فکر میکنم توی یک بازی کامپیوتری هستم که دقیقا نمیدونم باید چی کار کرد! فکر میکنم آدمهای دیگه هم دارن اشتباه بازی میکنن!!

  2. Sina می گوید

    فیلم شوی ترومن رو هفته ی قبل دوشنبه، توی کانون فیلم وعکس دانشگاهمون دیدم
    http://www.kch.blogfa.com
    و الان هم با سندروم ترومن آشنا شدم. توی جلسه ی نقد بعد از فیلم، بچه ها خیلی فعال بودن. تقریبا فیلم همه رو درگیر کرده بود. سر کمتر فیلمی بچه ها این قدر نظر می دادند.
    معمولا شوهای تلویزیونی من رو خیلی اذیت می کنه.فکر می کنم آدم ها بیشتر از یه حدی نبایدبه هم نزدیک بشن. توی شوهای تلویزیونی شما به یک باره با درصد بالایی از ویزگی های یک نفر توی مدت زمان کوتاه آشنا می شین و مجبورین این شخص رو تحلیل کنین تا شو رو ادامه بدین. در حالی که توی دنیای واقعی شما در مدت طولانی تری و پله پله با یک نفر آشنا می شین، رابطه دو طرفه اس و به دلخواه می تونین طرف رو کنار بذارین. در شو شما باید شرکت کننده رو بپذیرین، ضمن اینکه جذابیت کار شما رو وادار به ادامه ی دیدن شو می کنه. شو های با ریتم تند منو آزار می ده. من هم بهترین کار رو می کنم، اصلا این برنامه ها رو نمی بینم 🙂

  3. یه بنده خدا می گوید

    به نظرم می تونه سندرم های فیلمی مهمتری مثل “سندرم ماتریکس” باشه
    من بچه بودم دچاره سندرم “Long Sleep” بودم، فکر می کردم دارم یه خواب بلند می ببینم و زندگی خیلی باحال تر از این حرفهاست (آخر ایده آلیست بودن در کودکی)

  4. زبلخان می گوید

    فک کنم تو ایران حالاحالاها موردی ثبت نشه. بسکه تلویزیونمون آینه تمام نمای ماست!

  5. ابوالفضل می گوید

    سلام
    این دیلوژن (هذیان) در واقع زیر مجموعه دیلوژن هایی که بهشون میگن Delusions of control افرادی که به این دیلوژن ها مبتلا هستن فکر می کنند احساسات و اعمالشون تحت کنترل نیرو های خارجیه!
    این دیلوژن های کنترل سه نوع معروف داره که شامل دیلوژن های پخش افکار، درج افکار و برداشت افکار میشه که این مورد ترومن در واقع یه نوع مختص فرهنگ دیلوژن پخش افکارِ که فرد فکر میکنه افکارش پخش میشه و دیگران میتونن ببین.
    یعنی فقط ظاهرش جدیده و ممکنه تو فرهنگ های مختلف همین دیلوژن با یه موضوع دیگه رواج داشته باشه، مثلا باید دید تو ایران به چه شکلی بیشتر دیده میشه!
    اصولا با توجه به شدت دیلوژن ها میشه اونا از علامت یک اختلال مزمن مثل اسکیزوفرنی تا یه فکر وسواسی که خود فرد هم میدونه غیر عادیه و به کسی نمیگه و تو زندگی فرد هم مشکلی ایجاد نمیکنه دید.
    *علت استفاده کردنم از کلمه دیلوژن برای افکار غلط ولی راسخ، به جای هذیان هم این که هذیان تو فارسی کلا یه چیز دیگه معنی میده و معادل درستی برای دیلوژن نیست و نداریم فعلا.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5