دختر چینی با نیمه‌ای از توپ بسکتبال و اراده‌ای از فولاد
7 سال قبل، یک دختر چینی به نام «کویان هونجیان» وقتی سه ساله بود، تصادف وحشتناکی کرد. پزشکان برای نجان دادن این دختر، مجبور شدند، پاهایش را به طور کامل قطع کنند.
والدین فقیر این دختر در ناحیه‌ای به نام «ژوانگژا» در چین زندگی می‌کنند و نمی‌توانستند هزینه یک پروتز مدرن را بپردازند. فقر و ناچاری باعث شد، نیمی از یک توپ بسکتبال و دو دسته چوبی، پروتز این دختر شود.
اما کویان به جای نفرین کردن بخت و اقبالش و ناامید شدن از زندگی به ورزش روی آورد و امیدوار است یکی از ورزشکاران تیم ورزشی چین در پاراالمپیک 2012 شود.
به همین خاطر و با وجود همه دشواری‌ها، او سخت تمرین می‌کند و روزی دو هزار متر شنا می‌کند. کویان حالا پروتزهای واقعی دارد، ولی خودش می‌گوید هنوز هم دوست دارد از پروتزهای قبلی‌اش استفاده کمد، چون با آن پروتز راحت‌تر می توانست به داخل استخر برود یا از آن بیرون بیاید.
vaghti inaro mibinam az khodam khejalat mikesham ..
عالی بود و تکان دهنده
کاش ما آدم ها قبل از اینکه چنین اتفاقاتی برامون پیش بیاد بتونیم اینطور اراده ای داشته باشیم
خدایا شکرت بخاطر تمام داده ها و نداده هات !
سلام
شما با پستهایتان الحق به رسالت یک پزشک عمل میکنید
موفقیت و سعادت شما را آرزومندم
آقا خیلی جالب بود.
واقعا آدم کم می آره.
اشکم در اومد!
به قول مادرم:
با این چشمهای کوچکمون چه چیزهای بزرگی میبینیم.
با عرض سلام
واقعا تکان دهنده و حیرت آور است . اما بهتر از این که در مورد تصویر اول بخواهیم تاسف بخوریم این است که یاد بگیریم و به کار بریم .
خیلی جالب بود و تکان دهنده 🙁
فقط باید خدا را برای نعمت سلامتی که به ما داده شکر کنیم
مطلب خوبی بود فقط قدیمی بود
kashki hameye ma az jomle man inghadr ba erade miboodim
سلام دکتر
واقعا تکان دهنده بود .
کاشقدر سلامتی خودمون رو بدونیم
خیلی قابل تامل بود دکتر.
من واقعا خوشحالم و خدارو شکرگذارم…
با تشکر
اراده محکم و امید فراوان این افراد باعث می شه که افراد کمی بتوانند این طور پیروز بشن و در دنیا این افراد خیلی کم هستند ولی در تاریخ اسم خیلی هاشون می مونه مثل هلن کلر
In on chizie ke khoda ro be fereshte hash kard o ba koli shogh goft ke in behtarin afaride mane
Ensan
khosh be halesh ke baese eftekhare khodash mishe
تیتر مطلب بیانگر تمام حرفی است که راجع به این دختر میشه گفت
اراده ای از پولاد
همیشه مطالب بلاگتون را دنبال می کنم. ممنون مطالب بسیار عالی که می نویسید.
آفرینها بادا بر تو ای خدا ناگهان کردی مرا از غم رها … گر سر هر موی من گردد زبان شکر های تو نیاید در بیان
خدایا شکرت
دمش گرم…
سپاس دکتر،
زندگی این دختر معصوم، درس زندگی و سرمشقی است بی نظیر، برای همه ی انسانهایی که ناامیدی و افسردگی بر ایشان چیره می شود
امام علی (ع) می فرمایند:
خدا رحمت کند مردی را که قدر و منزلت خودش را بداند.
با دیدن اولین تصویر خیلی مغلوب شدم ولی با دیدن امید این دختر به زندگی و آینده یه درس بزرگ گرفتم….. امید.امید.امید
یه پسر عمو دارم که 28 ساله دار ه پدرو مادرشو به خاطر اینکه چشماش یه کم ضعیفه اذیت میکنه و فحش و ناسزا میگه……
ای کاش آدم به جای ملامت دیگران به سرنوشت اعتقاد داشته باشه……
اون چیزی که خدا نوشته همون میشه.. پس شکرش کنیم که بد تر از این برامون ننوشت
khodaya be adade elmet shokr
خیلی کم پیش میاد کامنت بذارم ولی
مقتی اینو دیدم اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود
خدایا شکرت.
دکتر انصافا سایت قشنگی داری.
مرسی
باید احسن گفت به این طور اراده ها و درس گرفت.
سلام
پیشنهاد میدم این عکس را در مطب دکترای روانشناس نسب کنند تا الگویی باشد برای خانمهای که افسردگی برای آنها تبدیل به مد شده واز همه چیز شاکی هستند .
این یک افتخار و یک حس قشنگه نه بیشتر نه کمتر جای این نیست با دیدن این چیزا خدا رو شکر کنیم اگه چند ساعت مثل این دختر فکر کنید زندگیتون بهتر میشه به این میگن made in china
be in migan erade
kheili tekan dahande bood
سلام.
خداوند این نشانه ها را برای ما گذاشته تا بیشتر قدر چیزهای که داریم را بدانیم.