مرگ، کار و کسب من است!: خودکشی پس از گم کردن آیفون!
ما همواره از دیدن محصولات الکترونیک جدید هیجانزده میشویم، اگر وسعمان برسد، اصلا بدمان نمیآید، که هر سال، یک بار، موبایلمان را عوض کنیم و خودمان را مجهز به آخرین مدل گوشی کنیم و دوستانمان را با به رخ کشیدن زیبایی یا وضوح عکسهای آن، شگفتزده کنیم. ما اصلا بدمان نمیآید که یک تلویزیون LCD با صفحه هر چه عریضتر به منزل بیاوریم. ما دوست داریم که لپتاپی سبک با عملکرد خوب را با خودمان به این طرف و آن طرف ببریم.
حتی، بعضی از ماها که با اینترنت میانه بهتری دارند، از ماهها قبل از به بازار آمدن یک گجت، به وبلاگها و سایتهای مختلف سر میزنند، تا بخوانند که محصول بعدی یک برند مشهور، چه خصوصیاتی دارد و احتمالا کی به دستشان خواهد رسید. مثلا خیلیها از همین حالا میخواهند بدانند که Apple tablet، محصول سری اپل، چه ابعادی خواهد داشت، آیا میتواند رقیبی برای کیندل باشد، آیا مجهز به وایرلس خواهد بود یا نه …
خوب! این میل و اشتیاق برای نو شدن و بهروز بودن، در ذات خود چیز بدی نیست. اما اصلا تصور نمیکنم که من و شما، گاهی خودمان را جای کارگران و کارشناسانی بگذاریم که این محصولات را میسازند و طراحی میکنند.
در وانفسای رکود جهانی اقتصاد، برندهای مشهور رقابت بیرحمانهای با هم دارند، آنها برای بقا و دستیابی به سود بیشتر، خیلی چیزها را مجاز میدانند. آنها هیچ مقاومتی در برابر خردهفرمایشهای دولتهای کشورهایی که محصولاتشان را در آنها به فروش میرسانند، نمیکنند. آنها هر وقت لازم باشد، اپلیکیشنهای گوشیهاشان را برای وقف با قوانین محدودکننده محلی دستکاری میکنند. آنها اصلا برایشان مهم نیست که کارخانههایی که با اتکا به کارگران ارزانقیمت آسیایی، قطعات الکترونیک را برایشان به کسری از قیمت تمامشده در اروپا و آمریکا فراهم میکنند، چگونه با این کارگران برخورد میکنند.
خبری که نیویورک تایمز منتشر کرده است، هشداری است برای ما و دیگر شهروندانی که هزاران کیلومتر دورتر، از این محصولات استفاده میکنند:
Foxconn، یک شرکت تابعه گروه اقتصادی تایوانی «هون های» است و برای برندهای بسیار مشهوری همچون سونی و HP و اپل، انواع و اقسام قطعات الکترونیک را میسازد. این شرکت در جنوب چین یکی سری کارخانه زنجیرهای دارد و فقط در منطقه «شنژن»، 300 هزار کارگر دارد.
دو هفته پیش، در یکی از کارخانههای Foxconn، یکی از نمونههای ابتدایی و تحقیقاتی آیفون شرکت اپل، گم شد. تحقیقات داخلی، انگشت اتهام را متوجه یک کارمند 25 ساله به نام «سان دانیونگ» شد. 16 نمونه اولیه آیفون به او تحویل داده شده بود تا او آنها را به واحد پژوهشی کارخانه تحویل دهد، در این میان یکی از این گوشیها گم شد و آقای سان تا 3 روز بعد، گم شدن این گوشی را گزارش نکرد.
آقای سان دانشجوی فارغالتحصیلی بود که در قسمت پشتیبانی شرکت کار میکرد، با اینکه او دزدیدن آیفون را تکذیب کرد، اما مورد ضرب و شتم و اهانت تیم حفاظتی کارخانه قرار گرفته است.
مأموران سختگیر فشار زیادی بر او وارد آوردند، طوری که در ساعتهای اولیه صبح 16 جولای، آقای سان از طبقه دوزادهم شرکت Foxconn به پایین پرید. گفته میشود که او خودکشی کرده است.
در شب قبل از مرگ، او پیامکی به دوستدخترش ارسال کرد که در آن نوشته بود: «متأسفم. فردا به خانه برگرد. من به دردسر افتادهام. به خانوادهام چیزی نگو. با من تماس نگیر. برای اولین بار از تو خواهش میکنم. لطفا این کارها را بکن. من متأسفم.»
سان در یک دهکده کوچک و فقیر بزرگ شده بود و وقتی که در دبیرستان شاگرد اول شد، وارد یکی از بهترین دانشکدههای فناوری چین شد و یک سال قبل بعد از فارغ التحصیلی وارد شرکت Foxconn شد.
به دنبال این حادثه، اپل و Foxconn هفته پیش از مرگ آقای سان ابراز تأسف کردند، Foxconn یک مأمور حفاظتی را از کار معلق کرد و مقاماتش گفتهاند که میخواهند از این به بعد سرویسهای مشاورهای برای کارمندانش ایجاد کنند. اپل ابراز امیدواری کرده است که همه شرکتهای تغذیهکنندهاش، با کارکنان خود با احترام برخورد کنند.
مرگ آقای سان، باعث انتقادهای بسیار از نحوه رفتار Foxconn با کارکنانش و همچنین فشار غیرمنطقی اپل بر کارخانههای تغذیهکنندهاش برای درز پیدا نکردن اطلاعات در مورد محصولات جدیدش شده است، محصولاتی که همواره، همه، مشتاق دانشتن اطلاعاتی در مورد آنها، قبل از به بازار آمدنشان هستند.
با اینکه سفارش قطعات به کارخانههای آسیایی، از لحاظ اقتصادی برای شرکتهای بزرگ بسیار به صرفه است، اما در عین حال چالش عمده این است که همواره خطر دزدیده شدن طرحها و فناوری و کپی شدن آنها مخصوصا از سوی صنایع چین که به این کار شهره هستند، وجود دارد. اما خیلیها عقیده دارند که مرگ این کارمند، باید مقامات اپل را متقاعد کند که نظارت بیشتری بر شرایط کاری و کارخانههای طرف قرارداد خود اعمال کنند.
«سازمان نظارت بر کار چین» که مقر آن در نیویورک است، Foxconn را در این مورد مقصر دانسته و از سیستم نظامی و غیرانسانی حاکم در این کارخانهها که مغایر اصول اولیه احترام به حقوق بشر است، انتقاد کرده است.
پنجشنبه پیش، خبرنگار نیویورک تایمز، پدر آقای سان را وقتی ملاقات کرد که که جعبه خاکستر پسرش را در دست داشت. گرچه او به خبرنگار گفت که که شرکت Foxconn به نیکویی با خانواده آنها برخورد کرده است، اما اضافه کرد هنوز از مرگ پسرش شوکزده است. کمی بعد ازاین ملاقات، یک مقام امنیتی، مترجمی را که مشغول ترجمه این گفتگو بود تهدید کرد که اگر به کار خود ادامه بدهد، تنبیه خواهد شد. اما بعد از این ماجرا شرکت Foxconn گفت که این مامور از جانب کارخانه فرستاده نشده است و شاید او، یک مامور پلیس محلی بوده باشد.
به عنوان غرامت به خانواده آقای سان 44 هزار دلار داده شده است و برای ساکت کردن دوستدختر سان، یک لپ تاپ اپل به او تحویل داده شد!
منابع: نیویورک تایمز، gizmodo، هافیتگتون پست، نیویورکر
سوسیالیسم به پا خیز..برای رفع تبعیض.چقدر زمان خواهد برد تا انسان به این حد از شعور برسد که انسان دیگری را به خاطر سود بیشتر استثمار نکند؟
یاد فیلم عصر جدید چارلی چاپلین افتادم. مخصوصا اون سکانسی که چارلی رو مجبور میکنن که جلوی یه ماشین بشینه و اون ماشین بهش غذا بده … همه چیز داره قربانی تکنولوژی و رقابت های عجیب و غریب تو این عرصه میشه.