من و جام جهانی

مثل جام جهانیهای 90، 94، 98، 2002 و 2006، جام جهانی با قهرمانی تیم محبوبم یعنی آرژانتین به پایان نرسید. انشاء الله قهرمانی در خانه دشمن، یعنی برزیل در بازی فینال!!
تا چند هفته دیگر این جام جهانی هم برای ما حکم یک خاطره را خواهد داشت. من به یاد خواهم آورد که چطور از هفتهها قبل، روزهای بازی آرژانتین را پیشاپیش مرخصی گرفته بودم، چطور تیمم در مقابل آلمانها له شد، چطور مسی نتوانست چهره شود، چطور کلی برای وو وو زلا حرص و جوش خوردم و پست نوشتم، چطور یک هشت پای ملعون پیشبینیهایی دقیقتر از کارشناسان کرد، چطور از سوتیهای گزارشگران نتبرداری دقیق میکردیم و لایک نثارشان میکردیم و چطورهای دیگر.
بازی فینال هم ساعتی پیش تمام شد. فعلا دلم خوش است که دستکم تیمی قهرمان شده که استخوانبندی بر پایه تیم باشگاهی محبوبم یعنی بارسلوناست.
جام جهانی به پایان رسید و تا دو سه ماه، که دوباره تنور مسابقات لیگهای خارجی گرم شود، دیگر وقتمان را فوتبال پر نخواهد کرد.
این هم عکسهایی از مسابقه فینال:
اما عکس آخری را تقدیم میکنم به صدا و سیما و کارمندان دستپاچهاش که بدجوری در حین پخش زنده استرس به خطر افتادن دین و ایمانمان را داشتند. فقط شانس با ما بود که مسابقات در نیمکره شمالی برگزار نمیشد، مخصوصا در این روزهای گرم.
به امید قهرمانی آرژانتین در جام جهانی برزیل.امسال خاطرات قشنگی از فوتبال داشتیم. خاطره ی وو وو زلاها،خاطره ی پل پیشگو،سرمای آفریقای جنوبی،نلسون ماندلا. از این به بعد این آفریقا با آفریقای همیشه فرق خواهد کرد.مطمئنا از آفریقا بیشتر می شنویم.مردمانش چه لذتی بردند از جام جهانی.
راستی چرا مسی،مسی بارسلونا نبود.نکنه واقعا ژاوی رو کم داشته.در هر حال دوستت داریم آرژانتین.
نا امید نباش چون آرژانتین حقش نبود قهرمان بشه
سلام جناب مجیدی. میشه لطف کنید بگید علت گذاشتن عکس آخری چیه؟! یعنی میخواین بگید تلوزیون ایران با این تصاویر مشکلی نداره؟ یعنی شما واقعا متوجه نشدید که دقیقا ۲ ثانیه بعد از نمایش این تصویر، کلا تصویر تیک زد و بقیه تماشاچیا سانسور شدن؟؟
یعنی این یکی از دستشون در رفته بود…
سلام دکتر جون انشالله که تیم شما برنده بشه در دوره بعدی … و تیم ایران هم شرکت داشته باشه
انشالا چهار سال دیگه پستی که حاوی شادی از قهرمانی آرژانتین باشه توی همین وبلاگ بخونیم ^_^.
هر چند که با حذف آرژانتین و مارادونا ی کاریزماتیک ( به قول عادل فردوسی پور) طرفدار اسپانیا و بازیش که به سبک بارسلونا ست بودم ولی دوست داشتم تو بازی فینال هلند ببره که بعد از دو بار به فینال رسیدن لذت قهرمانی رو بچشه…حقش هم بود اما قدر موقعیتها رو ندونست.
ایشالله قهرمانی آرژانتین تو برزیل!
داغ دلمون تازه شد.
دیشب موقع پخش اهدای جام حس کردم فکر میکنند شعور من در حد یه لاکپشت هست.
منم طرفدار آرژانتین بودم ولی خوب چه میشه کرد نشد دیگه .
من برای اولین بار هم اختتامیه و هم بازی فینال رو تونستم از ماهواره از شبکه Rai ببینم.
تصویر بازی رو با ماهواره دیدیم و صداشو از رادیو شنیدم. خیلی حال داد!!!
کاش فردوسی پور تو رادیو بصورت مستقیم گزارش میداد تا تو تلویزیون با تاخیر!!
مطالبتون واقعا عالیه !!!!!!!!!!!!
من دانشجوی ترم 5 پزشکیم خیلی دوست دارم با شما بیشتر آشنا بشم
این تیکه آخرو خیلی باحال اومدی . ایول دمت گرم
سلام جناب مجیدی عزیز!
اگر مدیریت فوتبال آرژانتین بخواهد همین گونه بی کفایتی خویش را پشت اسامی بزرگ پنهان دارد و چون فدراسیون نشینان ایرانی با اتکا به احساسات عمومی جامعه و تکنیک فردی بازیکنان، گام به میادین بزرگ بگذارد، مطمئن باشید در هیچ جامی به جام نخواهد رسید. آنها نیاز به بازنگری دارند در سازماندهی و برنامه ریزی شان. در غیر این صورت فقط این ستاره ها هستند که چون مسی نمی درخشند و مغموم با هر جامی خداحافظی می کنند.
پایدار باشید
سلام دکتر عجب لحظه ایی شکار کردی مخصوصا اون تماشاچی
بابا تو دیگه کی هستی؟
راستی من از اول می دونستم اسپانیا جام رو می بره اما کسی باور نمی کرد دیشب تا آخرین محظات هم باورشون نمیشد ؛ فقط برو ببین تو اسپانیا چه خبره؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اره خیلی شانس اوردن وگرنه …
درود بر دکتر مجیدی عزیز
به قول اقای حاج رضایی شما به واقع حق مطلب را ادا کردید . بنده هم مثل شما ارژانتین (آرخِنتینا )تیم محبوبم بود اما حیف که مسی حتی در حد و اندازه های یک بازیکن متوسط هم ظاهر نشد و همه چیز از جمله ان اختاپوس ملعوم به زعم شما دست به دست هم داد تا ارژانتین و المان محبوبم حذف شود . اما امان از صدا و سیمای ج ا ا که مراسم اهدای جام و اختتامیه را به ما فوتبال دوستان زهرمار کرد . اما اقای دکتر به یاد داشته باشید که جام را کاپیتان کاسیاس یا ایکر مقدس که یک رئالی بود بالا برد ( چشمک )
سلام
دکتر جدا فکرش رو نمی کردم شما هم طرفدار آرژانتین و بارسای بزرگ باشید!
خیلی حال کردم.
دکتر جون عاشقتم:X
واقعا وبلاگت بیسته بیسته!
با اینکه 2 سالیه همیشه میخونم وبلاگتو ، ولی نظری نمیدم ، چند مدتی نبودم ولی الان که بازش کردم از وو وو زیلا گرفته تا الان کلی حال کردم و مشعوف گشتم!
در مورد آرژانتین هم که منم از 94 تا الان منتظر قهرمانیش بودم هیچوقت امیدم مثل 2002 نبود که هم اونجا و هم اینجا آلمان بخت برگشته نذاشت که تیمم قهرمان شه!
البته امسال برخلاف 4 سال پیش مربی خوبی نداشتیم و از همون اولین بازی بی برنامه ولی قشنگ بازی میکردیم! گل اول رو میزدیم بازی رو برده بودیم و اگه نمیزدیم باخته بودیم!
این بود فلسفه ی تیم دون دیگو!
خوب من آرژانتین رو خیلی دوست داشتم
خیلی دوس داشتم قهرمان شه
البته اسپانیا هم خوب شد به جز اسپانیا بود به نظرم جام مزخرفی میشد
یک نفرین چینی می گه : انشالا همیشه در دوران تغییر زندگی کنی.
واقعا دنیای پرشتابیه.
با حذف مارادونا, یاد حذف علی پروین از پرسپولیس افتادم.
امیدوارم آرزویتان , ۴ سال دیگر برآورده شود
امیدوارم که 4 سال دیگه ارژانتین اول بشه.
محتوای عکس ها یه طرف، کیفیت کارت کپچریه طرف!
فکرش را هم میکنم که آرژانتین، لیونل مسی را از دست بده چی میشه تنم میلرزه
اگر درست یادم باشه زمانی، ریکلمه را از مرکز تیم آرژانتین خارج کردند. تمام ترکیب تیم ارژانتین به هم خورد. اون موقع چشم به راه ظهور یک مارادونا بودم که مسی در بازیهای تیم جوانان درخشید و کم کم آرزوم براورده شد. خب ! شاید یک مارادونای دیگه هم ظهور کنه بعد از مسی ! اگر نه که من آرزو میکنم یه شهابسنگی چیزی به کره ی زمین بخوره !