اِمی برای سلطان

فرانک مجیدی: شصت و دومین دوره‌ی مراسم جوایز امی دیروز برگزار شد. این جایزه، از سال 1949 به برگزیدگان رشته‌های گوناگون در برنامه‌های تلویزیونی، سریال‌های کوتاه و بلند و فیلم‌های تلویزیونی اعطا می‌شود.

در نگاه کلی، بزرگترین شکست در امی از آن سریال «لاست» بود. «لاست» با 5 نامزدی در زمینه‌های گوناگون به هیچ جایزه‌ای دست نیافت و آن‌ها را به Mad Men و Dexter واگذار کرد.

اما در بخش بهترین بازیگر مرد در نقش درام برای فیلم یا سریال کوتاه، بازیگران قابلی با هم رقابت کردند:

جف بریجز: بازیگری که اسکار دوره‌ی گذشته را برده‌بود برای فیلم «یک سال سگی»، به کارگردانی «جرج لَوو» در نقش جان کتز، نویسنده‌ای که در ارتباطات انسانی‌اش کم‌مهارت است و یک سگ را به عنوان دوست خود بر می‌گزیند. داستان از روی کتابی به نویسندگی خود «جان کتز» ساخته‌شده و کمدی است.

یان مک‌کلن: برای بازی در سریالی کوتاه به نام «زندانی» نامزد شد. سریال، داستانی ماتریکسی- کافکایی دارد و درباره‌ی یک کارمند دولتی در دهه‌ی 60 است که ربوده می‌شود و به منطقه‌ای به نام «روستا» انتقال می‌یابد. کسی که او را «شماره‌ی 6» می خوانند به او می گوید «روستا»، تنها واقعیت موجود در دنیا است. مک‌کلن نقش «شماره‌ی 2» را داشت.

دنیس کواید: برای بازی در نقش «بیل کلینتون» در فیلم سیاسی «ارتباط ویژه» نامزد این بخش بود. فیلم توسط «ریچارد لانکرِین» ساخته‌شده و به حادثه‌ای می‌پردازد که در ارتباط «تونی بلر»، نخست‌وزیر اسبق بریتانیا، با کلینتون و «جرج دبلیو. بوش» مؤثر بود.

مایکل شین: بازیگر نقش تونی بلر در فیلم «ارتباط ویژه». کاراکتر تونی بلر، تا به حال 25 بار مورد توجه هنرمندان عرصه‌ی تلویزیون و سینما قرار گرفته، و شین برای سومین بار نقش بلر را بازی می‌کند. مایکل شین یکی از بازیگرانی است که به توانایی بالایش در پرورش و نمایش نقش باور دارم و اگر پای نام بعدی در میان نبود، خیلی دلم می‌خواست جایزه را ببرد!

آل پاچینو: اما جایزه تعلق می‌گیرد به آل پاچینوی بزرگ، برای بازی خیره‌کننده‌اش در فیلم تلویزیونی «تو جک را نمی‌شناسی» در نقش دکتر «جک کوورکیان»! پیش‌تر مطلب مفصلی درباره‌ی این فیلم نوشته‌ام.

آل پاچینو برای دومین بار پس از 6 سال، به جایزه‌ی امی دست یافت. او پیش‌تر برای سریال «فرشتگان آمریکا» این جایزه را در رشته‌ی بهترین بازیگر مرد به‌دست آورده‌بود. آل پاچینو در سخنانش پس از گرفتن جایزه، کار با کارگردان فیلم را شیرین توصیف می‌کند و خود را خوش‌شانس می داند که نقش دکتر کوورکیان را پذیرفته و با مرد فوق‌العاده‌ای مثل او آشنا شده. زیباترین بخش ماجرا آن‌جاست که خودِ دکتر جک کوورکیان که بین حضار مراسم نشسته‌است، بلند می‌شود و برای آل دست تکان می‌دهد و آل از همان بالای سِن برایش هیجان‌زده ابراز احساسات می‌کند. ویدئوی دریافت جایزه توسط آل را می‌توانید در بخش «زوم» وبلاگ دانلود و تماشا کنید.