داستان کوتاه « اشتباه »، نوشته ایزاک آسیموف

5

اشتباه

نوشته: ایزاک آسیموف
ترجمه: سیامک جولایی

(این داستان در شماره آذر ماه سال 1368 در مجله دانشمند چاپ شده بود:

دکتر “فینیس ولچ” دانشمند مشهور گفت: بله، البته من میتوانم ارواح مردگان را احضار کنم.

اسکات رابرتسون، استاد جوان زبان و ادبیات انگلیسی، با لبخند پرسید: واقعا دکتر ولچ؟

دانشمند خودش را به طرف استاد جوان کشید و گفت: میخواهم بگویم که … و در حالی که با نگاه چپ و راست را می پایید تا مبادا کسی گوش ایستاده باشد، زیر لب ادامه داد: … نه فقط ارواح، بلکه خود جسمها را هم می توانم حاضر کنم!

استاد زبان ناباورانه گفت: من فکر نمی کردم چنین چیزی امکان پذیر باشد.

– چرا نباشد؟ این فقط یک جریان ساده انتقال مادی است.

استاد زبان با هیجان گفت: یعنی مسافرتی در زمان. و با تردید افزود: ولی این کار کمی … غیر عادی به نظر می رسد.

– البته نه برای کسی که می داند چگونه این کار را انجام دهد.

– بسیار خب، ممکن است بفرمایید چگونه باید این کار را انجام داد، دکتر ولچ؟

دانشمند گفت: نمی توانم آن را برایت بازگو کنم. همین قدر میتوانم بگویم که من چند تایی از بزرگمردانِ سرشناسِ قدیمی را به زمان حاضر آورده ام. کسانی مانند ارشمیدس، گالیله، نیوتون. بیچاره ها!

استاد زبان مشتاقانه پرسید: آیا از اینجا خوششان آمد؟ فکر می کنم که باید خیلی شیفته دانش امروزین ما شده باشند.

دانشمند گفت: البته شدند. خیلی شیفته شدند، اما شیفتگی شان خیلی طول نکشید.

– چرا مگر چه اشکالی داشت؟

– راستش هیچ کدامشان نتوانستند خودشان را با روش زندگی امروز ما هماهنگ کنند و به طرز وحشتناکی تنها و وحشت زده بودند، من مجبور شدم آنها را به تاریخ بر گردانم.

– افسوس، خیلی حیف شد.

دانشمند گفت: همینطور است. آنها مغزهای بزرگی بودند. اما مغزهای خشک و انعطاف ناپذیر. ذهنشان جامع و جهانگیر نبود. برای همین به سراغ شکسپیر رفتم.

رابرتسون فریاد زد: کی؟ چی؟ولچ گفت: داد نزن پسرم، کار پسندیده ای نیست!

– گفتید شکسپیر را به این زمان آوردید؟ خودِ خود شکسپیر را؟

– بله جانم، برای هماهنگی بزرگان تاریخ گذشته با زندگی عادی امروز، کسی مورد نیاز بود که ذهنیتش جهان شمول و زمان شمول باشد. کسی که آنقدر مردم را درک کند که قرنها پس از دوران خودش هم بتواند در میان آنها زندگی کند. حتی به عنوان یادگار، امضایی هم از او گرفتم.

معلم ادبیات با اشتیاق از او پرسید: الان پیشتان هست؟ می توانم آنرا ببینم؟

دانشمند گفت: البته، همین جاست.

و پس از آنکه جیبهای جلیقه اش را یکی پس از دیگری جستجو کرد، سرانجام گفت: خودش است، اینجاست.

تکه مقوای کوچکی را که در اصل آگهی و نشانی یک جراح بود، به دست استاد جوان داد که در پشت سفید آن، نام و نام خانوادگی شکسپیر، با دست خطی در هم و پریشان نوشته شده بود.

روبرتسون گفت: چه قیافه ای داشت؟

– سر طاسی داشت و ریش زشتی صورتش را پوشانده بود. در کل قیافه اش به عکسهایی که از او دیدیم نمی خورد. البته من همه تلاشم را برای خوشایندش انجام دادم. به او گفتم که ما ارزش والایی برای نمایشنامه هایش قائلیم و هنوز هم آنها را به صحنه می بریم. در واقع که ما آثار او را برجسته ترین نمونه های ادبیات انگلیسی، و حتی شاید دیگر زبانهای دنیا می دانیم.

استاد ادبیات زبان انگلیسی با اشتیاق گفت: خب! خب! دیگر چه؟

– گفتم که ادیبان، کتابهای بسیاری در شرح و تفسیر آثار او نوشته اند. طبیعی بود که می خواست آن کتابها را ببیند و برای همین چند تایی را برایش از کتابخانه به امانت گرفتم.

استاد ادبیات انگلیسی با اشتیاق فراوان تر گفت: بعد؟ بعد چه شد؟

– خب خیلی شیفته شده بود. البته در برخورد با اصطلاح ها و رویدادهای سال 1600 میلادی به بعد با دشواری هایی روبرو می شد. من، در هر مورد، یک جوری کمکش میکردم. طفلک! به نظرم هیچ وقت فکرش را هم نمی کرد که کارهایش این قدر مورد توجه قرار بگیرد. مرتب می گفت: رحمت ایزدی بر ما باد، خداوند ما را بیامرزد!

در اینجا دانشمند کمی صبر کرد، سپس به آرامی افزود: بعد به او گفتم که ما حتی در دانشگاه هایمان دوره هایی را برای آموزش آثار شکسپیر اختصاص داده ایم.

استاد ادبیات انگلیسی ذوق زده گفت: بله! بله! خود من هم استاد درسی مانند همین که میگویید، هستم.

ولچ گفت: می دانم جانم. اتفاقا من او را در یکی از کلاسهای شبانه شما که واحدی به نام “آشنایی با شکسپیر و آثار او” را در آن درس می دهید، نام نویسی کردم. آخر هرگز کسی را مانند ویلیام بیچاره، تشنه آنکه بداند مردم درباره شکسپیر چه می گویند، ندیده بودم. کلاس را با جدیت پیگیری می ¬کرد و درس و مشق های آن را بی کم و کاست انجام می داد.

رابرتسون با دهانی باز و حیرت زده نالید: یعنی می خواهید بگویید ویلیام شکسپیر یکی از شاگردان من بود؟

نمی توانست این موضوع را باور کند. اصلا همچون چیزی به نظرش نشدنی می آمد. یعنی ممکن بود؟ داشت کم کم یکی از شاگردانش را به یاد می آورد که سر طاسی داشت و جور عجیبی حرف می زد.

دکتر ولچ گفت: البته او را به نام واقعی خودش نام نویسی نکردم، اما چه فرقی می کند؟ اصلا مهم نیست که اسم مستعارش را چه گذاشته بودم. مهم اینست که نفس این کار اشتباه بود، یک اشتباه بزرگ، همین! آه …، وقتی فکرش را می کنم …، بیچاره ویلیام!

رابرتسون پرسید: چرا اشتباه بود؟ مگر چه اتفاقی افتاد؟

ولچ، در حالی که سرش را با تاسف تکان می داد، به دور دست خیره شد و گفت: می خواستی چه بشود؟ ناچار شدم بفرستمش برود به زمان خودش! آخر آن رسوایی خفت بار بیش از حد تحمل او بود.

استاد ادبیات انگلیسی بیش از گذشته که کم کم ابروهایش در هم گره خورده بود، با صدای گرفته و پر از پرسشی، آهسته پرسید: موضوع رسوایی دیگر چیست، دکتر؟

دکتر ولچ سرش را رو به استاد جوان زبان و ادبیات انگلیسی برگرداند و راست در چشمهایش نگاه کرد و گفت: کدام رسوایی؟ چطور نمی دانی دوست جوان من! آخر تو در آزمون آخر کار او را رفوزه کردی!!!


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

مجموعه عکس‌های چیزهای عجیب و ترسناکی که مو بر تن راست می‌کنند

چرا گاهی دوست داریم داستان‌ها یا فیلم‌های ترسناک را ببینیم؟ خود آزاری؟!در این پست که تعدادی عکس نستا ترسناک (بیشتر عحیب) خواهید دید، می‌خواهم نخست کمی در این مورد حرف بزنم.دلایل لذت بردن افراد از وحشت می‌تواند از فردی به فرد دیگر…

چرا هنگامی که می‌خواهند عکسی از ما بگیرند، ناخودآگاه سرمان را کج می‌کنیم؟

وقتی در فیس بوک، اینستاگرام یا سایر سایت‌های رسانه اجتماعی پر از عکس هستیم، احتمالاً متوجه یک روند در زبان بدن کاربران خواهیم شد. هنگام عکس گرفتن و مواجهه با دوربین، برخی افراد به طور خودکار سر خود را به یک طرف خم می‌کنند. به نظر می‌رسد که…

آخرین «نمونه» مقاوم – هر یک از اینها، آخرین چیزهای سالم به جا مانده در طول تاریخ هستند

از برخی جنبه‌های تاریخی چیزهای قالب توجهی به جا مانده، مثلا هزاران سکه از یک دوره تاریخ یا ده‌ها زره یا شمشیر یا کتاب‌های پوستی فراوان. اما برخی چیزها هم آنقدر نادر از بلایایی طبیعی و فساد و آتش‌سوزی‌های در امان مانده‌اند که تبدیل به آخرین…

اگر در این لحظات تاریخی حساس، شخصیت‌های مهم عکس سلفی می‌گرفتند

عکس سلفی به مفهوم کنونی آن مدت یک دهه است که مرسوم شده و به مفهوم گرفتن عکس آینه‌ای یا تکنیک‌های گرفتن عکس با شاتر زمان‌دار قدمت آن به زمان عکاسی برمی‌گردد.اما تصور کنید که در این لحظات مهم تاریخی، شخصیت‌ها دست به دوربین می‌شدند و به…

توهم کوتارد: آنهایی که تصور می‌کنند مدتهاست مرده‌اند!

«می‌اندیشم پس هستم»  Cogito, ergo sum با این حال همه کسانی که می‌اندیشند با این باور دکارت موافق نیستند.محتوای تفکر برخی از افراد مبتلا به یک اختلال عصبی روانپزشکی نادر، معروف به سندرم کوتارد، به جای اینکه به حس بودن منجر شود، به احساس…

داستان پسر دو سر بنگال، آن هم به صورتی تقریبا دیده نشده!

در ماه مه 1783، در روستای کوچکی به نام Mundul Gaut، در بنگال هند، یک کودک عجیب به دنیا آمد. او دو سر داشت.مامایی که به زایمان کمک می کرد از ظاهر کودک چنان وحشت زده شد که سعی کرد با انداختن او به داخل آتش این هیولا را بکشد. خوشبختانه…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
5 نظرات
  1. amir می گوید

    foghalade,alii
    doctor man gofte budam az in matlaba bezari mikhunam
    man sare gholam hastam kholase,merci

  2. نیما می گوید

    این داستان به نکته جالبی اشاره داره
    تحریف هایی که ما از یک واقعیت داریم گاه بزرگتر و عجیب تر از اون واقعیت میشن

  3. محمد افاضاتی می گوید

    به نظرم که کارش فوق العاده است

  4. مینا می گوید

    ممنون از شما
    هر بار که مطلبی را از مجله دانشمند میگذارید خودم را میبینم که مجله را که خیلی برایم دوست داشتنی بود در دست دارم و مطلبش را میخوانم. نوستالژی

  5. کیارش می گوید

    واقعا قشنگ بود لذت بردمم مرسی دکتر

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5