نجات‌یافته از سرطانی که با یک اپلیکیشن در اندیشه نجات دیگر بیماران است
در سال‌های آخر دهه ۹۰ میلادی، آقای «مارتی تنبائوم»، یک کارآفرین موفق در زمینه تجارت الکترونیک بود. در آن بازه زمانی، او سوار بر «حباب دات کام» بود و اوضاع بر وقف مراد بود. اما همه چیز با پیدا شدن یک توده در بدنش، عوض شد.
پزشکان ابتدا به وی گفتند که نباید نگران توده باشد، اما وقتی توده برداشته شد، پاسخ آسیب‌شناسی، ملانوما بود یعنی کشنده‌ترین شکل سرطان پوست.
مارتی توانست بر بیماری غلبه کند، اما هیچگاه حس ناامیدی را که در مسیر پیچ در پیچ و گیج‌کننده درمان داشت، فراموش نکرد.
یک سلول ملانوما ( عکس با اسکن رنگی میکروسکوپ الکترونی گرفته شده است، منبع عکس)
مارتی حالا ۶۷ ساله است، اما اعتقاد دارد که اگر روابط شخصی‌اش با پژوهشکده ملی سرطان نبود، او هیچگاه نمی‌توانست به شیوه‌های درمانی که هنوز در مراحل آزمایشی بودند و جانش را نجات دادند، دسترسی داشته باشد. به همین خاطر او به این فکر افتاد که راهی برای مطلع کردن بیماران از شیوه‌های درمانی نوین و پژوهش‌های تازه سرطان پیدا کند.
نتیجه تلاش‌های او، یک اپلیکیشن تحت وب بود که بیماران، پزشکان و محققان را صرف‌نظر از محل کار و زندگی، در یک فرایند خرد جمعی ، گرد هم آورد، تا از این طریق بهترین درمان‌های ممکن به بیماران پیشنهاد شوند.
آقای «مارتی تنبائوم»
مارتی امید داشت که به کمک فناوری اینترنت و موبایل و از طریق جمع‌آوری و پردازش اطلاعات همه پزشکان و مراکز تحقیقاتی، سرطان را به یک بیماری قابل‌علاج‌تر تبدیل کند.
البته مارتی فقط یکی از کسانی که عضو حلقه اشخاص حمایت‌کننده از جنبش دانش باز و قابل دسترسی برای همه هستند. بر این اساس، پژوهش‌ها باید با سهولت بیشتری بیشتری به اشتراک گذاشته شوند و موانع و محدودیت‌های قانونی، جغرافیایی و مالی کم‌رنگ‌تر شوند.
آقای مارتی استارت‌آپ غیرانتفاعی‌ای به نام CollabRx راه انداخت و در این شرکت، اپلیکیشنی مفید برای ملانوما نوشت.
اپلیکیشنی که مارتی برای بیماری ملانوما ساخته است، بسیار جالب است. بیماران و پزشکان با مراجعه به صفحه این اپ، می‌توانند با وارد کردن اطلاعاتی مثل مرحله بیماری، جایگاه اولیه آن، دست‌اندازی کردن‌اش یا جهش‌های ژنی آن، در جریان آخرین درمان‌های تحقیقاتی و پیشرفته آن قرار بگیرند.
این اپلیکیشن، بیشتر به درد بیمارانی می‌خورد که مبتلا به اشکال پیشرفته بیماری ملانوما هستند. به شیوه مشابهی، چنانچه اپ‌هایی نظیر این، برای سایر سرطان هم ساخته شوند، کار پزشکان بسیار ساده می‌شود. از انکولوژیست‌ها انتظار می‌رود که همه سرطان‌ها را درمان کنند و بدیهی است که در اشکال خاص بیماری، هر سرطان‌شناسی نمی‌تواند با مطالعه همه ژورنال‌ها و منابع اطلاعاتی و دسترسی به اطلاعات تحقیقاتی مراکز مختلف، بهترین درمان را تجویز کند.
در فرایند دانش باز، تسهیل تبادل اطلاعات بین دانشمندان و بین افراد عادی و پژوهشگران می‌تواند منجر به تسریع در پیدا شدن کشفیات تازه شود.
تقدیم به دکتر امید زرگری عزیز
خیلی خیلی جالب بود همه ما باید خوشحال و شکرگذار باشیم که در این عصر بدنیا امده ایم و زندگی میکنیم.
کاش در عصر حاضر اکثر مردم مثل ایشون بودند. من اکثرا میخونم و یا میبینم که کسی مشکلی داشته و بعد برطرف شده. همین! و خیلی کم هستند کسانی که سعی میکنند با درک اون مشکل، به دیگران هم در بر طرف کردنش کمک کنند.
واقعا جالب بود