مروری بر برندگان جایزه پولیتزر 2011
«جایزه پولیتزر، جایزهای در روزنامهنگاری، ادبیات و موسیقی است که بخشهای گوناگون دارد. این جایزه معتبرترین جایزه روزنامهنگاری در آمریکا است که هر ساله (از سال ۱۹۱۷) با نظارت دانشگاه کلمبیا به روزنامهنگاران (و نیز به نویسندگان و شاعران و موسیقیدانان) داده میشود. این جایزه بهنام بنیانگذار آن جوزف پولیتزر، روزنامهنگار و صاحب امتیاز چند روزنامه در سده نوزدهم نامگذاری شده است.»
دو روز پیش، برندگان پولیتزر 2011 اعلام شدند. مروری مختصر بر برندگان این جایزه از جهات گوناگون میتواند برای همه ما جالب و آموزنده باشد. امسال جوایز بر خلاف سالهای اخیر بین روزنامهها و نشریات مختلف تقسیم شد و نیویورک تایمز یا لس آنجلس تایمز بیشتر جایزهها را درو نکردند.
نشان پولتزر: در یک سوی آن پرتره بنجامین فرانکلین و در سوی دیگر کارگری در حال کار با یک دستگاه چاپ دیده میشود:
جایزه پولتزر در 13 قسمت روزنامهنگاری و 7 قسمت هنری اعطا میشود.
برای نخستین بار در تاریخ، امسال یک جایزه به گزارشی تعلق گرفت که به صورت کاغذی منتشر نشده بود، این جایزه در قسمت خبرنگاری ملی به سایت propublica تعلق گرفت. نویسندگان این سایت پرونده جالبی در مورد آنچه در وال استریت میگذرد به صورت آنلاین منتشر کرده بودند و تأثیر آن را بر رکود اقتصادی آمریکا بررسی کرده بودند. آنها از ابزارهای دیجیتال برای فهم بیشتر مطالبشان استفاده کرده بودند. این پرونده را میتوانید در اینجا بخوانید، پروندهای که میتواند الگویی برای روزنامهنگاران اقتصادی باشد.
اما پولیتزر امسال، اولینهای دیگری هم داشت، وال استریت ژورنال برای نخستین بار از زمان خریده شدنش توسط روپرت مورداک، یک جایزه پولیتزر برد. این جایزه را جوزف راگو برای سرمقالههایش از آن خود کرد، او در این سرمقالههای اصلاحات باراک اوباما را در زمینه بهداشت و سلامت به چالش کشیده بود. این نوشتهها را میتوانید با رفتن به این صفحه بخوانید.
امسال، عکاس واشنگتن پست -کارل گازی- نخستین روزنامهنگاری شد که توانسته است چهار بار برنده پولیتزر شود، او به صورت مشترک به همراه دو عکاس دیگر در رشته عکاسی خبری از زلزله هاییتی، برنده چهارمین پولتزر خود شد. عکسها او را میتوانید در اینجا ببینید.
همچنین برای نخسیتن بار هیچ جایزه در قسمت «گزارشگری محلی از اخبار فوری» به هیچ نشریه و روزنامهنگاری داده نشد.
در قسمت خدمات عمومی، جایزه به لس آنجلس تایمز داده شد. لس آنجلس تایمز مقامات یک شهر کوچک در کالیفرنیا را با مقالاتش گیر انداخته بود و ثابت کرده بود که آنها حقوق و درآمد غیرقانونی استحصال کرده بودند.
در رشته تفسیر و تحلیل خبر، جایزه به نیویورک تایمز و دیوید لئونهارت داده شد، او به صورت موشکافانه سؤالاتی را که در مورد سیستم پیچیده اقتصادی آمریکا مطرح است و از بودجه فدرال گرفته تا اصلاحات مراقبتهای بهداشتی را مورد بررسی قرار داده بود.
در قسمت خبرنگاری بینالمللی، جایزه به نیویورک تایمز داده شد، آنها دستگاه دادگستری روسیه را زیر سؤال برده بودند. پرونده جالب نویسندگان نیویورک تایمز را با عنوان «بالاتر از قانون» میتوانید در اینجا ببینید.
در قسمت خبرنگاری تحقیقی، جایزه به هرالد تربیون داده شد. نویسنده این روزنامه آشکار کرده بود که شرکتهای بیمه صاحبان خانهها و املاک را در موقعیت آسیبپذیری رها کردهاند.
در قسمت حادثهنویسی، جایزه به نشریه Star-Ledger برای منعکس کردن خبر غرق شدن مرموز یک قایق تجاری ماهیگیری و مرگ شش نفر داده شد.
در قسمت Feature Photography، جایزه به باربارا دیویدشون از لس آنجلس تایمز به خاطر به تصویر کشیدن صمیمی قربانیان یک گروه تبهکاری داده شد. عکسهای او را میتوانید در اینجا ببینید.
در قسمت خبرنگاری توصیفی، جایزه به نشریه Milwaukee Journal Sentinel داده شد. برخلاف دیگر رشتهها، استثنائا در این قسمت خبری از انعکاس اخبار جنگ و بحران اقتصادی و حوادث ناگوار نبود و نویسندگان این نشریه در مقالهای شرح داده بودند که چگونه پزشکان موفق به نجات جان یک پسربچه شدهاند که دچار یک بیماری مرموز رودهای شده بود. این پرونده مشروح را میتوانید در اینجا بخوانید، خود من هم باید در اولین فرصت این پرونده را بخوانم!
در قسمت نقد ادبی و هنری جایزه به نویسنده روزنامه بوستون گلوب به خاطر نقدهای زنده و پرشورش از هنر داده شد. نقدهایی که به اعتقاد داوران پولیتزر، آثار بزرگ هنری را با عشق و حس قدرشناسی به عرصه زندگی رهنمون میکردند.
نویسندگان شیکاگو سان تایمز در قسمت خبرنگاری محلی به خاطر نوشتن در مورد خشونت حاکم در میان اهالی شیکاگو و به تصویر کشیدن زندگی قربانیان، جنایتکاران و کاراگاهان برنده جایزه شدند.
اما در قسمت کارتون، جایزه به مایک کیفه از دنور پست برای سبک ساده و در عین حال رسایش در انتقال قوی و کنایهآمیز پیامها داده شد. مجموعهای از کاریکاتورهای او را میتوانید در اینجا ببیند.
روزنامهنگاری در شکل والا و حقیقی خود در صورت فراهم شدن فرصت، باید توأم با پرسشگری، چالشانگیزی و تحلیل باشد، در این صورت است که روزنامهنگاری، میتواند تأثیرگذار هم باشد.
با نگاهی به مقاله پزشکی نشریه میلواکی ژرنال سنتینل در زمینه پزشکی، درمییابیم که روزنامهنگاری را نباید به سیاست و مطالب اجتماعی منحصر کرد، صفحاتی که متأسفانه در نشریات ما بیشتر لایی و صفحهپرکن محسوب میشوند، در غرب از اهمیت زیادی برخورداند.
در عین حال برنده شدن یک مطلب صرفا آنلاین در پولتزر امسال، تأکیدی است بر اهمیت روزنامهنگاری آنلاین.
منبع: سایت پولیتزر و نیویورک تایمز
عالی… جامع و مانع بود آقای مجیدی… آرزو میکنم همیشه پرتوان باشید… خیلی خیلی از استانداردهای جهانی روزنامه نگاری فاصله گرفته ایم
بسیار جالب بود. اقای مجیدی هر وقت نوشته های (اینجوری) شما رو میخونم امیدوار میشم که بیرون از اینجا دنیای جالبتری وجود داره که متفاوت از اینجاست و این امیدوار و شادم میکنه.
عکس ها هم واقعا تاثر آور بودند.
بسیار این لینک های ارجاع داده شده وقت ما را گرفت و این نشان از از اهمیتشان بود!
مرسی
خیلی جالب بود