بابا! تو خیلی خوشتیپی!

«بابا! تو خیلی خوشتیپی!»، این جمله‌ای بود که اسکارلت چهار ساله بعد از دیدن چهره نوی پدرش که حاصل عمل جراحی پیوند کامل صورت بود، خطاب به او گفت.

سال 2008، زمانی که دالاس وینس، 25 سال سن داشت، برای تعمیر یکی از پنجره‌های کلیسایی با بالابر به بالا رفته بود، اما در این حین، کابل برقی با صورت‌اش برخورد کرد و منجر به سوختگی و آسیب شدید صورت‌اش شد، آسیبی که او را از هر دو چشم نابینا هم کرد.

در بیمارستان Parkland Memorial شهر دالاس، عمل‌های جراحی متعددی روی او انجام شد، اما صورت‌ او علیرغم همه این تلاش‌های چیزی جز سطح صاف‌ای نبود که هیچ حسی هم نداشت.

ماه مارس، برای نخستین بار در آمریکا، با استفاده از صورت یک اهداکننده فوت‌شده ناشناس، عمل پیوند صورت در بیمارستان Brigham & Women جهت او انجام شد. در این عمل، بینی، لب، پوست، عضلع و اعصاب صورت به او پیوند زده شد. این عمل که توسط یک تیم 30 نفره انجام شد، 15 ساعت طول کشید.

صبح روز دوشنبه، دالاس، در در یک کنفرانس خبری در محل بیمارستان حاضر شد و برای نخستین بار جهانیان صورت جدید او را دیدند. در جریان این همایش او از خانواده اهداکننده ناشناس تشکر کرد.

دالاس حالا می‌تواند صورت‌اش را احساس کند و متوجه بوها شود. او گفت که می‌توانست به همان صورت قبل با صورت آسیب دیده‌اش زندگی کند، اما او می‌خواست که بار دیگر بوسه‌های دخترش را احساس کند.

پیوند صورت روز به روز بیشتر معمول می‌شود و جراحان در آن مهارت بیشتری پیدا می‌کنند. ماه آوریل امسال هم یک پیوند صورت کامل دیگر در آمریکا انجام شد و قرار است به زودی زنی که صورت خود را متعاقب حمله یک شامپانزه از دست داده است، صاحب یک چهره نو شود.

منابع: وال استریتسان دالاس نیوز

19 دیدگاه

  1. با سلام ؛

    بسیار شگفت زده شدم .البته چیزایی شنیده بودم امّا پیوند را به صورت عملی ندیده بودم.

    آیا این پیوند در حال حاضر فقط در کشور آمریکا انجام میشه؟
    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
    خوشحال میشیم به وبلاگ بی مقدمه هم سری بزنید و نظر و ایده ی خود را راجع به مطلب « درازاء سنگ » بیان کنید.

    با تشکّر.

  2. واقعاً نمیشه برای چنین کاری ارزشگذاری کرد… این عمل مطمئناً در دو وجه بسیار فوق العاده بوده است: چه از لحاظ تکنیکی که من سردرنمیارم و چه از لحاظ انسانی که اونم شاید سردرنیارم
    ممنون دکتر مجیدی عزیز

  3. این خبر هم از جهتی خوشحال کنندس هم ناراحت کننده البته برای شما دکتر ها که این چیزا براتون طبیعیه و کاملا منطقی بهش نگاه میکنید اما من خودم بلشخصه وقتی عکس قبل از عملش رو دیدم یک سوزشی در سمت چپ قلبم احساس کردم اما باز خدا رو شکر که با این عمل حالش بهتر شده
    من امیدوارم با پیشرفت تکنولوژی در چند سال آینده این فرد یا بقیه افرادی که مثل اون هستند بتونن بیناییشون رو هم بدست بیارن تا بتونن نه تنها نوازش بچه هاشون بلکه چهره بچه هاشون رو هم ببینن
    به امید اون روز

  4. یه جورایی یاد فیلم face/off افتادم! عجب عمل هایی انجام میشه؛ احتمالا هزینه نجومی هم داره! واقعا کارشون درسته. لذت بردیم!

  5. بعد از اینکه شبکیه چشمم دچار جدا شدگی شد بسیار نا امید بودم تا اینکه این پست رو دیدم ممنونم دکتر مجیدی چه خبر از سلولهای بنیادی برای معاتجه اسیبهای شبکیه؟

  6. باید دست اون دکترایی که این عمل رو کردن و باعث میشن که امید به زندگی در اینجور افراد بالا بره رو بوسید و بهشون خسته نباشید گفت
    و واقعا باید به اون خانواده ایی که صورت عزیز درگشته اشون رو اهدا میکنن
    دست مریزاد گفت
    خداوند به همه ما کمک کنه که بتونیم به بقیه کمک کنیم

  7. بار خدایا تو را با کدام زبان و با کدامین لغت می بایست شکر کنم و بر بارگاهت سجده زنم؟ وقتی تو را در چهره ای بازیافت شده و در سرزمین بیگانه باور می کنم!!!!!!!!!!!!
    خدایا طاعتم را از تو در یاری به هم نوعم می طلبم چون باور بودنت شیرین تر است

  8. یعنی این چنین پزشکها رو باید تقدیس کرد.باید قاب طلا و الماس گرفت….کنار دست خدا نشوندشون…اینا خلیفه الله هستند نه ورد خوانان و ذکر گویان بیحاصل… کسی میدونه که آیا برای بینایی و چشم هم تونستن کاری بکنن؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]