پایش سلامت عمومی با ابزاری به نام توییتر
توییتر به کاربرانش اجازه می‌دهد تا در قالب 140 حرف یا کمتر در مورد هر چیز که دوست دارند بنویسند: فیلم مورد علاقه‌شان، حوادث طبیعی یا غذای خوشمزه‌ای که خورده‌اند.
اما دو دانشمند علوم کامپیوتر در دانشگاه جانز هاپکینز دریافته‌اند که با توییت‌ها می‌توان وضعیت سلامت عمومی جامعه را رصد کرد. این دو دانشمند «مارک دردزه» و «مایکل جی پاول» هستند، آنها دو میلیارد توییت انجام شده بین می 2008 و اکتبر 2010 را وارد کامپیوتر کردند و بعد به کمک نرم‌افزاری، یک و نیم میلیون توییت را که در مورد وضعیت پزشکی و سلامت بود، جدا کردند.
آنها با تحلیل این توییت‌ها دریافتند که می‌توان اطلاعات ارزشمندی از آنها استخراج کرد، حتی می‌شود به اطلاعاتی درست یافت که پزشکان این بیماران هم از آن بی‌خبرند، مثلا مصرف داروهایی غیر از داروهای تجویزی توسط بیماران.
گرچه پیش از این محققان دریافته بودند که از توییتر می‌توان برای رصد بروز و شیوع آنفلوآنزا استفاده کرد، اما تا پیش از تحقیق اخیر، هیچ شخص یا گروهی تلاش نکرده بود که از توییتر برای کسب اطلاعات در گستره وسیع‌تری از بیماری‌ها از بی‌خوابی و آلرژی گرفته تا چاقی و افسردگی استفاده کند.
دردزه و پاول که از مرکز زبان و تحلیل گفتار دانشگاه هم بهره جسته‌اند، تا به حال به برخی از نتایج تحقیقشان به صورت پراکنده اشاره کرده‌اند، اما در نظر دارند در جریان همایش وبلاگ‌ها و رسانه‌های اجتماعی، در بارسلونا در 18 جولای، به صورت کامل این نتایج را منتشر کنند.
با بررسی توییت‌ها این دو پژوهشگر متوجه عوارض جانبی داروها و همچنین مصرف نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان آنفلوآنزا از سوی برخی بیماران شده‌اند.
تحقیق این دو، کار ساده‌ای نبود، چون هوش مصنوعی کار دشواری در درک توییت‌های مردم دارد، مثلا وقتی کسی بنویسد که «رفتم فروشگاه، دیدن قیمت کالاها بالا رفته، سردرد گرفتم.» یا « فیلم جدیدی دیدم و در تب بازی هنرپیشه اولش هستم.»، الگوریتم کامپیوتری باید این توییت‌های عمومی را از توییت‌های مربوط به وضعیت پزشکی و سلامت افتراق دهد.
در مورد دویست هزار توییت مربوط به وضعیت پزشکی، موقعیت جغرافیایی کاربر هم مشخص بود و بنابراین می‌شد از آنها برای بررسی میزان بروز و شیوع آنفلوآنزا و آلرژی استفاده کرد. با بررسی آنها می‌شد به آسانی دریافت که فصل آلرژی در ایالت‌ها گرمسیرتر، زودتر و در مناطق شمالی، دیرتر رخ می‌دهد.
البته اطلاعات پزشکی که به این گونه از توییتر استخراج می‌شوند، نقایصی هم دارند، مثلا معمولا کاربران به طول مدت بیماری و زمان خاتمه اشاره نمی‌کنند و فقط در زمان شروع مشکل، در مورد توییت می‌کنند یا مثلا از آنجا که بیشتر کاربران توییتر جوانان هستند، کمتر می‌توان توییت‌های در مورد مشکلات پزشکی میانسالان و سالمندان در توییتر پیدا کرد.
منبع: نشریه دانشگاه جانز هاپکینز
