در جستجوی آسمان پرستاره

نویسنده مهمان – علی عابدی: انسان از دیرباز و در واقع از همان بدو خلقت با طبیعت و محیط اطراف خود خو گرفته و آسمان شب بالای سر او هم بی‌شک جزء جدانشدنی آن بوده، هست و خواهد بود. تاثیر آسمان شب بر زندگی مردم از گذشته تاکنون غیر قابل انکار بوده و از نقاشی های روی دیوارهای غارها گرفته تا طالع‌بینی، همه گواهی بر این ادعا هستند. اما شاید تنها در طی قرن گذشته باشد که با رشد شهرها و استفاده روز افزون از چراغ های مصنوعی، دیگر برای ما شهرنشینان، فروغ زیبا و آرامش‌بخش ستارگان جای خود را به نورهای مزاحم شهرها داده‌اند و شاید اکنون خیلی‌ها دیگر حتی به دراز کشیدن زیر آسمان شب و نگاه کردن و شمردن ستاره‌های بی‌شمار آسمان فکر هم نکنند.

نورهای خیره کننده برج 800 متری خلیفه دوبی دیگر مجالی برای خودنمایی ستارگان بر فراز این شهر نمی‌دهد. شاید تنها ماه باشد که بتواند با این نورهای مصنوعی رقابت کند. با کمی دقت شاید بتوانید چند ستاره در این تصویر بیابید. آه! چقدر پیدا کردن ستاره در آسمان این شهرها سخت شده است! (عکس بالا از بابک امین تفرشی

پروژه جهان در شب (TWAN) در سال 2009 به عنوان یکی از پروژه‌های ویژه سال جهانی نجوم کار خود را آغاز کرد. موسس پروژه جهان در شب بابک امین تفرشی، عکاس و روزنامه‌نگار علمی ایرانی است. هدف از تاسیس این پروژه که هم اکنون هم به کار خود ادامه می‌دهد، ایجاد پلی بین انسان‌ها، علم و هنر است. آسمان شب بر فراز تمامی میراث بشری همان آسمان واحد و یکتا و فارغ از مرزبندی‌های سیاسی، جغرافیایی و نژادی است. عکاسان پروژه جهان در شب که همگی از حرفه‌ای‌ترین عکاسان آسمان شب هستند با هدف نزدیک کردن دوباره مردم به آسمان شب و شگفتی‌های آن در قالب تصاویر و ویدیوهایی هستند که در آن میراث تاریخی و طبیعی بشر در پس زمینه آسمانی تجلی پیدا می‌کند.

«تونچ تزل» از ترکیه و «استفان گیزارد» فرانسوی‌الاصل ساکن شیلی، دو تن از عکاسان باتجربه پروژه جهان در شب هستند. این دو با برنامه قبلی هرکدام به یکی از تاریک‌ترین مکان‌های نیمکره شمالی و جنوبی رفتند: تونچ به لاپالمای جزایر قناری رفت و تصویر بالایی را تهیه کرد و استفان هم در جنوب صحرای آتاکامای شیلی تصویر پایینی را (البته یک سال زودتر) ثبت نمود. این دو تصویر در واقع ساندویچ شده دو نمای 360 درجه‌ای از آسمان هستند که به هم متصل شده‌اند. این دو نمای 360 درجه را در پایین مشاهده میکنید. این دو عکاس برای آنکه تصویرشان به دور از هرگونه نور مزاحمی باشد تصمیم گرفتند آن را هنگامی تهیه کنند که ماه در وضعیت نو بود و نوار کهکشان راه شیری در آسمان به گونه‌ای قرار داشت که تقریبا در امتداد افق بود. بنابراین بیشتر نوری که در افق این دو تصویر شاهد هستیم در واقع همان نور کهکشانی است که در آن زندگی می‌کنیم. با کمی دقت در تصویر میتوان نواری کم‌نور را در تصویر دید که در واقع نور خورشید است که توسط ذرات غبار صفحه منظومه شمسی پراکنده می‌شود و با نام نوار دایره البروجی شناخته می‌شود.

برای کسب اطلاعات و مشاهده تصاویر بیشتر میتوانید به وب‌سایت پروژه جهان در شب مراجعه نمایید.

برای مشاهده عکس‌ها در نمای بزرگ، به منابع این پست مراجعه فرمایید.

منابع: + و + و +

5 دیدگاه

  1. من که به این پروژه ها کاری ندارم ولی شب ها که روی بارخواب خونمون ستاره رو می بینم یک آرامش وصف ناپذیری به من دست می دهد.چند بارم چند تا نور خیلی زیبا هم رصد کردم که نمی دونم شهاب سنگ بوده است و یا نورهای دیگر.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]