بنای امید

43

فرانک مجیدی: بالاخره چند روز گرم و آفتابی برای ورزش ایران رسید. روزهایی که طعم شیرین پیروزی را چشیدیم. بعد از روزهای نخست المپیک 2012، نتایج بسیار ضعیف قایق‌رانی و ماجرای تلخ «علی مظاهری» در بوکس، در رشته‌ای با کمترین امید، 40 سال بدون حتی یک برنز را سپری کردن، ناگهان سه طلا! سه مدالی که مدیون جوانانی است که روز و شب، تمرین کردند و مردی که معلم‌شان شد، آقای «محمد بنا».

محمد بنا، 15 مرداد امسال 54 ساله شد. خودش کشتی‌گیر رشته‌ی فرنگی بود و در این رشته‌ی کم افتخار تا آن‌زمان برای ایران، در وزن 68 کیلوگرم، سال 1983 روی تشک رقابت‌های جهانی و آسیایی رفت. در کیِف، نقره گرفت و در تهران، طلا. او سال‌ها در آمریکا زندگی می‌کرد، تا آن‌که 6 سال پیش برای نخستین بار، هدایت تیم کشتی فرنگی را بر عهده گرفت و آمدن او، خوب نتیجه داد. سه دوره مسابقات جهانی و سه بار، طلا گرفتن، کشتی فرنگی را در کنار رشته‌ی آزاد، عزت و اعتبار داد. اما مشکل همیشگی روی داد، رخ دادن اختلاف با نفر اول فدراسیون کشتی ایران، یزدانی خرم، باعث شد بی هیچ توجیهی کنار گذاشته‌شود.

روزهای المپیک پکن رسید. روزهایی که شاگردان بنا، امید مدال بودند، بالاخص «حمید سوریان». چیزی‌که فکرش را هم نمی‌کردیم، نمایش خفت‌بار تیم فرنگی ایران بود. در یکی از بدترین دوره‌های کاروان ایران، دعواها و اختلافات و کینه‌های تیم کشتی فرنگی، خیلی از ما را از پی‌گیری المپیک منصرف کرد. روزی‌که سوریان برگشت و با بی‌توجهی به خبرنگار گفت مصاحبه نمی‌کند و خیلی راحت، از کنار علامت‌های سئوال بزرگ ذهن ما گذشت، دل‌م از کشتی فرنگی گرفت. نتایج المپیک پکن، ان‌قدر بد بود که دوباره از بنا خواسته‌شود برگردد و آن‌چه را که «تیم» نبود، فقط چند جزیره‌ی مخروبه جدا از هم به‌جا مانده از تیم ساخته‌شده توسط او، از نو بسازد. بنا، علی‌رغم آن بی‌مهری گذشته، به‌خاطر جوانان وطن‌ش بازگشت.

محمد بنا

دوباره از هیچ، «تیم» ساخت. دوباره اتحاد بازگشت و در مسابقات چهانی، مدال‌گیری شروع شد. روزها گذشت و تیم فرنگی ایران، 6 سهمیه‌ی المپیک را از آن خود کرد، با این‌حال، انتظاری از این تیم نبود، شاید بد نبودن مثل دوره‌ی گذشته، خودش بالاترین سقف رؤیا و خواسته‌ی ما برای این تیم بود. چه کسی می‌دانست در سه روز، تاریخ کشتی ایران، برای باز شدن برگی طلایی ورق خواهد خورد؟

در روز 54 ساله شدن محمد بنا، «حمید سوریان» در وزن 54 کیلوگرم روی تشک رفت. رقابت‌های او آن‌چنان دلیرانه بود و با قدرت حریفان خود را در هم می‌کوبید که فرصتی برای زمزمه‌های تبانی احتمالی –با توجه به حضور رئیس‌جمهور آذربایجان در فینال سوریان و بایراموف- برای داوران باقی نگذاشت. با شایستگی و خیلی راحت، بر حریفان خود غلبه کرد و بعد از 40 سال بی‌ثمری مطلق، برترین مدال المپیک را برای کشتی فرنگی ایران به ارمغان آورد. هنوز طعم شیرین این پیروزی را درست حس نکرده‌بودیم که «امید نوروزی» در وزن 60 کیلوگرم، موجب حیرت و شادمانی ما شد. کشتی‌گیری کم‌آوازه‌تر از سوریان، اما با استقامتی مثال‌زدنی باز حریفان‌ش را یکی پس از دیگری، مغلوب توانایی‌های خود کرد. جوان محجوب شیرازی از شادی مدال طلا، یک سالتو بارانداز جانانه به بنا زد و لبخند به لب‌مان آورد. هرچند، دو نماینده‌ی ایران در این روز حذف شدند، اما شادمانی در خانه‌ی ایرانیان و اردوی تیم، موج می‌زد.

امید نوروزی

فردای آن روز، همه بلندپروازتر شده‌بودیم. از طلای «سعید عبدولی»، «بهداد سلیمی» و حتی احتمال طلای «احسان حدادی» حرف می‌زدیم و با هیجان دنبال یک روز خوب دیگر برای کاروان ایران بودیم. اما اتفاق تلخ افتاد، اتفاقی که اشک در چشم خیلی از ما اورد. داور مسابقه‌ی عبدولی با حریف فرانسوی‌اش، به شکل کاملاً مشخصی نمی‌خواست نماینده‌ی ایران از این دور صعود کند. او، امید و مدال عبدولی را کُشت. خاطره‌ی اشک‌های این جوان و آن فریاد «ای خدا» باعث می‌شود آن داور ظالم را هرگز از یاد نبریم. در میان این تلخ‌کامی، «قاسم رضایی» در عین گم‌نامی شگفتی بزرگ روز پایانی مسابقات فرنگی را خلق کرد و طلای نامنتظر را به اردوی ایران آورد. شادی از حد فزون شد. تیم کشتی فرنگی ایران، قهرمان این رشته در المپیک شد. سه مدالی که همه می‌دانیم، باید 4 طلا می‌بود.

قاسم رضایی

من پیش‌تر در ستایش «گواردیولا»، مطالبی در «یک پزشک» نوشتم. (+ و +) ، گفتم که رؤیا ساخت و هر روز، مرزهای آن را برای‌مان گسترد. هیچ انصاف نیست که از نمونه‌ی ایرانی مربی موفق، هیچ نگویم و زبان به ستایش‌ش نگشایم. در روزهایی که سرمایه‌های میلیاردی، صرف فوتبال و بازیکنانی می‌شود که در شاد کردن هواداران خود موفق عمل نمی‌کنند، در خانه نمی‌توانند حتی یک گل به قطر بزنند تا یک بار هم شده، بی اما و اگر مردم را به صعود به جام‌جهانی امیدوار کنند، جوانانی بی‌حاشیه، بدون اسم و رسم و با لباس‌های بدون مارک و بی آن‌که پورشه‌سوار باشند، بالاترین افتخارات جهانی ممکن را برای ایران به ارمغان اوردند، بی آن‌که جان ما را هر بار به لب‌مان رسانده‌باشند. جوانانی که مربی آن‌ها، حقوق نجومی میلیاردی ندارد، در خانه‌ای نقلی با حیاطی باصفا، با مادر پیرش زندگی می‌کند و به «علی» نیاز ندارد، برای پول محل تولدش مدام تغییر نمی‌کند و روی صفحات اول روزنامه‌های رنگارنگ عکس‌ش چاپ نمی‌شود. پیش از المپیک، رؤیایش را گرفتن حداکثر مدال تعریف کرد و به جوان‌های کم نام و نشان، امید و شجاعت داد. سوریان او، سوریان پکن نبود. این جوانان آمده‌بودند تا با چنگ و دندان برای لذت لبخند لحظه‌ای که پرچم روی شانه‌شان انداخته‌اند و دور افتخار می‌زنند، بجنگند. این مدال‌ها مال این چند نفر و یک ملت است. دِین به مدیرانی که جز فوتبال و بدتر کردنش نمی‌شناسد، ندارد. فقط و فقط، برای باور و ایمان آن‌هاست.

محمد بنا، به پاداش 100میلیونی نیازی ندارد. آن‌ها که تازه به یاد بنا افتاده‌اند ، می‌دانند که این مبلغ، بسیار کمتر از مبلغی است که عادی‌ترین بازیکن یک تیم نیمه‌پایین جدول لیگ فوتبال می‌گیرد. بنا هم از همان لندن پیغام داد این مبلغ را به تقدیر از عبدولی اختصاص دهند، هرچند که جوانی این روزها و حسرت این ناداوری، هرگز از یاد او نخواهد رفت.

مربی ,محم دبنا

بنا اما، از رفتن می‌گوید. می‌گوید که خسته است و نیاز به زمان برای رسیدگی به زندگی شخصی‌اش دارد. هرچند، نبود چنین گوهری برای‌ کشتی ما تلخ خواهد بود، اما باید به تصمیم او احترام گذاشت. تازه، گمان نمی‌کنم این رفت، بی بازگشت باشد. آقای بنا، تازه امید را به دل جوانان آورده‌است، همان جوانانی که در سوله‌های غبارگرفته‌ی شهرستان‌های کوچک و روی تشکی لاستیکی تمرین می‌کنند تا در رقابت‌های محلی شرکت کنند، تا به مسابقات کشوری برسند، تا بنا باشد و رؤیای‌شان را بنا نهد. لبخند این روزها، علاوه بر مدال‌گرفته‌های کشتی فرنگی، مدال‌های رنگین رستمی، نصیرشلال، انوشیروانی، سلیمی و مدال شادی‌آور حدادی، به بنا مدیون است، به او که به معنای واقعی شرافت «معلم بودن و معلمی کردن» را جلا داد. امیدی در دل ما جوانه زده، امیدی که بنّای آن، بنا است. با افتخار، به رسم ادب برای محمد بنا، تمام‌قد می‌ایستم و دست‌بوس معلمی ایرانی هستم که به من نشان داد، رؤیا این‌جا هم می‌تواند متولد شود.


اگر خواننده جدید سایت «یک پزشک»  هستید!
شما در حال خواندن سایت یک پزشک (یک پزشک دات کام) به نشانی اینترنتی www.1pezeshk.com هستید. سایتی با 18 سال سابقه که برخلاف اسمش سرشار از مطالب متنوع است!
ما را رها نکنید. بسیار ممنون می‌شویم اگر:
- سایت یک پزشک رو در مرورگر خود بوک‌مارک کنید.
-مشترک فید یا RSS یک پزشک شوید.
- شبکه‌های اجتماعی ما را دنبال کنید: صفحه تلگرام - صفحه اینستاگرام ما
- برای سفارش تبلیغات ایمیل alirezamajidi در جی میل یا تلگرام تماس بگیرید.
و دیگر مطالب ما را بخوانید. مثلا:

سازه‌ها و چیزهایی که حس مگالوفوبیای ما را به شدت تحریک می‌کنند – گالری عکس

مگالوفوبیا اصطلاحی است که برای توصیف ترس شدید و غیرمنطقی از اشیاء یا چیزهای بزرگ استفاده می‌شود. کلمه "مگالوفوبیا" از ترکیب دو کلمه یونانی "مگالو" به معنای بزرگ  و "فوبیا" که به معنی ترس یا بیزاری قوی است، گرفته شده است.افراد مبتلا به…

تصور کنید اگر این مکان‌های مشهور اصلا ساخته نمی‌شدند، منظره پیرامونی آنها چطور می‌شد؟

ساختمان‌های مشهور و بناهای زیبا یا کاربردی عظیم، شهرتی برای منطقه خود به ارمغان می‌آورند و سیل گردشگران را سرازیر می‌کنند و حتی پایشان به کرات به دنیای ادبیات و سینما هم باز می‌شود و باز بر شهرت مکان می‌افزایند.به همین خاطر است که ساختن…

اگر گوشی‌های موبایل، دهه‌ها زودتر اختراع می‌شدند

در دوره‌ای پس از همگانی شدن استفاده از گوشی‌های موبایل، تنوع ظاهری آنها بسیار زیاد بود و هیچ گوشی‌ای شبیه گوشی دیگر نبود. اما الان شکل همه گوشی‌ها تقریبا یکی شده است.ما خیلی منتظر گوشی‌های تاشو یا رول‌شونده ماندیم تا این یکنواختی را به…

فهرست فیلم های برتر سال ۲۰۲۲ با استفاده از امتیازبندی جوایز اصلی اهدا شده در جشنواره های مطرح

فهرست فیلم های برتر سال ۲۰۲۲ با استفاده از اطلاعات زیر تدوین شده است:۱-جوایز اصلی اهدا شده در جشنواره های مطرحی چون کن، ونیز، برلین، ساندنس و...۲- جوایز انجمن های منتقدانی چون نیویورک، لس آنجلس، واشنگتن دی.سی و...۳-فهرست فیلم…

شوخی با بناهای معروف و عجائب معماری دنیا یا میدجرنی – گمشده در ترجمه!

کاریکاتور شخصیت‌های مشهور را بسیار کشیده‌اند و دیده‌ایم، اما کشیدن کاریکاتور بناهای معروف زحمت بیشتری دارد. اما میدجرنی می‌تواند این زحمت را بسیار کمتر کند.کاربر شبکه اجتماعی دریت به نام mossymayn به تازگی این کار را کرده است:دروازه…

عکس های رنگی مردم «عادی» در دوران استالین که توسط یک دیپلمات آمریکایی که به دلیل جاسوسی اخراج شد،…

زندگی مردم عادی چیزی است که آنچنان که باید و شاید ثبت نمی‌شود. مورخی را تصور کنید که پنج دهه بعد بخواهد در مورد تاریخ الان ایران تحقیق کند. او احتمالا انبوهی از روزنامه‌های و مجلات و کتاب‌ها و مصاحبه‌های شفاهی و آمارها یا اطلاعات سایت‌ها را…
آگهی متنی در همه صفحات
دکتر فارمو / موتور فن کویل / شیشه اتومبیل / نرم افزار حسابداری / خرید سیلوسایبین / هوش مصنوعی / قیمت وازلین ساج / مقاله بازار / شیشه اتومبیل / قیمت ایمپلنت دندان با بیمه /سپتیک تانک /بهترین دکتر لیپوماتیک در تهران /بهترین جراح بینی در تهران / آموزش تزریق ژل و بوتاکس / دوره های زیبایی برای مامایی / آموزش مزوتراپی، PRP و PRF /کاشت مو / مجتمع فنی تهران /قیمت روکش دندان /خدمات پرداخت ارزی نوین پرداخت / درمان طب / لیست قیمت تجهیزات پزشکی / دانلود آهنگ / سریال ایرانی کول دانلود / دانلود فیلم دوبله فارسی /داروخانه اینترنتی آرتان /اشتراك دايت /فروشگاه لوازم بهداشتی /داروخانه تینا /لیفت صورت در تهران /فروش‌ دوربین مداربسته هایک ویژن /سرور مجازی ایران /مرکز خدمات پزشکی و پرستاری در منزل درمان نو /توانی نو / ثبت برند /حمل بار دریایی از چین /سایت نوید /پزشک زنان سعادت آباد /کلاه کاسکت / لمینت متحرک دندان /فروشگاه اینترنتی زنبیل /ساعت تبلیغاتی /تجهیزات پزشکی /چاپ لیوان /خرید از آمازون /بهترین سریال های ایرانی /کاشت مو /قیمت ساک پارچه ای /تولید محتوا /دانلود نرم افزار /
43 نظرات
  1. aliehsan33 می گوید

    ممنون خانوم مجیدی واقعا شبی فراموش نشدنی بود از هر طرف طلا و نقره میرسید! امیدوارم این موفقیت در روزهای آینده نیز ادامه داشته باشه 🙂

  2. علی ادبی مهذب می گوید

    یادداشت عالی ای بود
    جناب سرکار فرانک مجیدی لطفا بیشتر بنویسید 🙂

  3. دوستی می گوید

    محمد بنا که آقای خاصه چرا به پپ ربطش میدید :دی

  4. مجتبی می گوید

    اشکم در اومد ! همین …

  5. mohammad می گوید

    باید ایشونو آقای خاص کشتی فرنگی جهان بنامیم!دستتون درد نکنه با این پست بسیار زیبا :)مرسی

  6. اعتدال می گوید

    مقاله شما آنقدر زیبا و دلنشین بود که حیف مان آمد در وب سایت اعتدال آن را قرار ندهیم
    انصافا حرف دل خیلی از ایرانی ها بود
    http://etedaal.ir/fa/news/33954

  7. esmaeilbf می گوید

    از یه ایرانی پرسیدن تو المپیک چندتا مدال گرفتین:
    گفت الان یا الان..:))))

  8. فاطمه می گوید

    عبدولی برای ما قهرمانه.سرتو بالات بگیر مرد!

  9. وحید می گوید

    و به «علی» نیاز ندارد…

    مهشر بود

    1. شایان می گوید

      من معنی این جمله رو متوجه نشدم. شاید چون خیلی جزئیات رو دنبال نکردم. میشه توضیح بدید این علی کیه یا چیه؟

      1. Ali می گوید

        و اما «علی» …
        در تواریخ آمده است که ایشان بادی گارد یک ژنرال فوت بال بوده اند.
        روزی از روزها در مصاحبه ی پس از مسابقه ،خبرنگاری به خود جرأت داد تا با آقای ژنرال کمی متفاوت صحبت کند.
        ژنرال با لحنی تحقیرآمیز گفت: سؤالتو بکن وگرنه «ساکت شو»
        و هنگامی که خبرنگار به خاطر این توهین کمی داد و بیداد کرد فصلی جدید از ادبیات تاریخ فوتبال در مقابل ده ها خبر نگار و دوربین رقم خورد :
        ژنرال با اشاره چشم و ابرو به انتهای سالن (جایی که جناب «علی» حضور داشتند) گفت : «علی ! …»
        و هر چند که مفسران در باب آن اشارات اختلاف نظر دارند اما خبرنگار داستان ما حساب کار دستش آمد ، چرا که علما از قدیم گفته اند :
        «العاقل یکفی بالاشاره»

        1. شایان می گوید

          سپاس برای توضیح دقیق و گویا.

  10. Ali.online724 می گوید

    نوشتتون زیبا بود

    نگران این بودم که چرا یک پزشک از کاروان ایران مطلبی نمی نویسد
    که امروز با این نوشته خوب شما خیالم راحت شد

    استاد بنا درسی داد به همه مربیان که چه زیبا یک مربی ایرانی تیمی را قهرمان المپیک میکند
    کشتی گیران ایرانی به بعضی از ورزشکاران میلیاردی پر طرفدار یاد دادن با هیچی هم میشه هم چی شد و فقط پول حرف اول رو نمیزنه
    غیرت و بازی مردانه همیشه پیروزه

    دلم برای عبدولی خیلی سوخت واقعا ناراحت شدم ، کاش طوری از این ورزش کار قدردانی بشه که انگیزه ادامه کار برایش باشه

    در روز های آینده از کشتی ازاد هم بنویسید
    منتظر روز های خوب دیگه باشید

    بازم تشکر می کنم

  11. رضا می گوید

    تشکر از خانم مجیدی بابت متن بسیار زیباشون!
    فکر کنم هیچ پاداشی برای محمد بنا بالاتر از شاد کردن دل چند میلیون ایرانی و احساس غروری که به داشتن این جوانان باغیرت حس کردیم بالاتر نیست.
    ای کاش بجای هزینه میلیاردی برای فوتبالی که نه تنها هیچ افتخاری حتی در سطح آسیا کسب نمی کنه بلکه گاها باعث آبروریزی حتی در سطح جهانی میشه این هزینه ها صرف فدارسیون های افتخار آفرینی مثل کشتی – ورزنه برداری – تکواندو و ……. بشه. این حرف ها خیلی زده شده ولی کو گوش شنوا !!!!

  12. MG می گوید

    ممنون. بسیار عالی بود. در توصیف محمد بنا باید گفت: مرد !!! – علارقم تمام بی مهری هایی که به او و امثال او شد و می شود.
    امثال بنا، نیاز به چندرغاز پولی که برخی از …. برایش درنظر گرفته اند، ندارد. روح بزرگ او با پیامی که برای حمایت از عبدولی، یا بهتر بگوییم عبدولی ها صادر کرد، نشان داده شد. جوانانی که نیاز به امید دارند تا به یکباره، از عرش به فرش نرسند. و اینجاست که باید گفت، بنای عشق و امید. عشق به وطن و امید به پیروزی.

  13. eve می گوید

    واقعا زیبا نوشتین. من که مدتهاست فوتبال ایران رو نمی بینم. بعد از جام 98 فوتبال ایران تموم شد. حیف از والیبال، بسکتبال، دو و میدانی و این همه رشته دیگه که حقشون رو فوتبالیستهای همیشه طلبکار وطنی می برند…

  14. لاتاری گرین کارت می گوید

    خیلی به دلم نشست. حق مطلب رو ادا کردین.

  15. John Smith می گوید

    متن بسیار زیبا یی بود ممنون

  16. مهدی می گوید

    انصافا چقدر “محمد بنا” و “فیروز نادری” شبیه هم هستند
    هر دوتاشون رو دوست دارم و بهشون افتخار می کنم!

  17. حسين ميري می گوید

    محمد بنا کسی است که تاریخ آفریده… و لحظه‌ای تاریخی را در ایران ثبت کرده است…

  18. ehsan می گوید

    خیلی عالی

  19. صفائی می گوید

    به محمد بنا و تمام ایرانیان افتخار آفرین، افتخار می کنم

  20. ایرانی می گوید

    عالی بود .

    به ایرانی بودنم * میبالم * بخاطر داشتن همچین مربی .

    دلمون رو شاد کرد خدا دلش رو شاد کنه .

    در مورد عبدولی فقط دلم شکست . ولی خدا اون بالا نشسته …

    و اما فوتبال !

    کاش میشد فوتبال رو تعطیل کرد هزینه اش رو خرج بقیه رشته ها کرد !

    حیف که منفعت بعضیا نمیذاره !!

  21. محمد براری می گوید

    با سلام
    متن شما بسیار زیبا، دلنشین و حماسی بود بسیار لذت بردم…
    می دانم که امثال “محمد بنا” در دنیا بسیار کم هستند و ما متاسفانه قدر این انسانهای نازنین رو نمی دانیم و معمولاً بعد از رفتن شان و یا خدا ناکرده بعد از مرگشان به فکرشان می افتیم…
    امیدوارم “محمد بنا” بعد از استراحت کوتاه، راه خودش (خوشحالی مردم ایران زمین) را ادامه دهد.

  22. شهاب الدین می گوید

    متشکرم از متن زیباتون که حرف دل ما ننیز بود و دوبارخه احساساتمان را برانگیختید.

  23. حمیدی می گوید

    فقط یه نکته
    به نظر من نتایج ضعیف چند روز اول را نباید بگید چون نتایج قایقرانی و تیراندازی به نسبت ایران درخشان هم بود

  24. وحید می گوید

    بعد از این اتفاقا و موفقیت جوانان عزیزمون بعد از مدتها به ایرانی بودنم افتخار کردم چه زیبا گفت این مرد و اقای خاصه کشتی که گفت پولی که به من میدین بدین به عبدولی اینا شاگردای من نیستن پسره من هستن.

  25. کیوان می گوید

    به نظر میاد هزینه های هنگفتی که در فوتبال ایران ( فوتبال که نه فوتبال دستی ) میشه فقط به علت نفوذ)…( .
    چون هرچی مبالغ درشت تر باشن (…)

    البته تا زمانی که آبی یا قرمز بودن یه خصوصیت برای اعوام جامعه باشه اونها هم برای سرکار گذاشتن این عوام (و اکثریت ) سرمایه ها رو به باد میدن

  26. ناشناس می گوید

    خیلی قشنگ بود و جملات آخر اشک تو چشمام جمع شد! واقعا قلم تاثیر گذاری دارید 🙂 سپاسگذار.

  27. سید رضا می گوید

    استاد محمد بنا …. جدا به ایشون افتخار می کنم ….
    مصاحبه های ایشان سرشار از امید است ….
    ممنون از شما … متن دلنشینی بود …

  28. د.س می گوید

    بی هیچ کم و کاستی .. عالی

  29. اروند می گوید

    روحش شاد شده بود،
    شما روح آقا تختی را شادتر کردید خانم مجیدی
    خیلی عالی بود.

  30. سینا می گوید

    حرف دل خیلی ها رو به زیباترین حالت بیان کردید
    خیلی لذت بردم

  31. امیر می گوید

    سلام. واقعاً نوشته محشری بود دستتون درد نکنه خانم مجیدی. به واقع باید سر تعظیم فرود آورد جلوی این مرد و مربی بزرگ و تاریخ ساز دستش رو بوسید بخاطر اینهمه فداکاری. واقعاً کلمه استادی، مربی یا آقای خاص و هر لقبی که بشه ذره ای از حرفه ای بودن و نمونه بودن این مرد رو نشون بده بزازنده محمد بنا هست. از عزیزان ورزشکاری که جانانه زحمت کشیدن تا نام ایران در تاریخ ثبت بشه صمیمانه تشکر میکنیم برای تمام کاروان ایران و برای کسانی که دغدغه ی مدال رو داشتند آرزو میکنم هر چی از خدا میخوان نصیبشون بشه چرا که مردم رو شاد کردند. از سعید عبدولی عزیز که مردونه جنگید یک لحظه هم کم کاری نکرد تشکر میکنم این مرد طلایی تر از تمام ورزشکاران المپیک هست خدا از سر تقصیر فیلا اون داور عوضی و کلاً تمام کسانی که حق این جوون رو خوردن رو لعنت کنه. از نوشاد عالمیان عزیز که عالی بود تشکر میکنم از احسان حدادی که تاریخ ساز شد.
    فقط جمله آخر تورو خدا ای مسولین که همیشه تو خواب زمستونی بسر میبرین و همیشه فقط حرف میزنین و عملی انجام نمیدین از این عزیزان در خور شأن و شخصیت شون تقدیر بکنین همین

  32. امیر می گوید

    عذر میخوام جو گرفت تند تند نوشتم. “خدا از سر تقصیر فیلا اون داور … و کلاً تمام کسانی که حق این جوون رو خوردن نگذره”

  33. هادی می گوید

    الکی احساساتیش کردی چرا؟
    مگه قصه لیلی و مجنون نوشتی؟

  34. hoseain می گوید

    با سلام
    خانم مجیدی نوشتتون واقعا احساسی بود و حق مطلب را کاملا ادا کردید ولی چه کنیم ذات انسان فراموشکاریه .الان هممون به وجود بنا و تیمش افتخار میکنیم هزار بارک الله و افرین نثارشون میکنیم و از ابرو ریزی فوتبالو وپولکی بودنشون ولی افسو قول میدم یک هفته دیگه تمام اینا فراموش شده و دوباره در شیپورمون میدمیم ابیته یا قرمزته و دوباره اونا رو الگوی خودمون قرار میدیم.
    خانم مجیدی این خانه از بیخ خرابه .نیاز به بنایی داریم که دوبا ره اونو بنا کنه .یاحق

  35. فرهاد می گوید

    باسلام. عبدولی مثل شیر مبارزه کرد تو طلا دار واقعی این وزن هستی

  36. شهین می گوید

    عالی بود دست مریزاد فرانک عزیز. شادباش به بنای محبوب و دوست داشتنی . از رفتنش دلگیر نیستم . چون شاگردانی تربیت کرده که آینده ی ایرانو می سازن و بنای دوست داشتنی بهترین تصمیم رو گرفت. من هم مثل شما
    ” با افتخار، به رسم ادب برای محمد بنا، تمام‌قد می‌ایستم و دست‌بوس معلمی ایرانی هستم که به من نشان داد، رؤیا این‌جا هم می‌تواند متولد شود.”
    سبز باشید

  37. عماد می گوید

    متن زیبایی بود

  38. مسعود می گوید

    ممنون خانم مجیدی. خیلی قشنگ نوشتین.

  39. dv-2014 می گوید

    خیلی عالی. دمشون گرم!

  40. محمد نايبي می گوید

    با اینکه از المپیک لندن مدتی میگذره باز هم من این را تا آخر خواندم تا خاطرتمان در آن چند روز دوباره زنده شود !‌ لحاظاتی احساس شادی _ لحاظاتی اوج ناجوانمردی را احساس کردیم | با تشکر

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

••4 5