دنیای موبایل بعد از پردازندههای 4 هستهای چه در آستین دارد؟
احمد شریفپور: آیا زمانی که الجی Optimus G یکی از نخستین گوشیهای دارای پردازنده 4 هستهای را معرفی کرد به خاطر دارید؟ در آن زمان پردازنده 4 هستهای نماد یک ابرگوشی هوشمند بود، اما اکنون تعداد هستهها و توان پردازشی که فراهم میکنند تازگی و جذابیت خود را از دست داده است. گرچه هنوز هم بازار در تسلط مدلهایی است که از جدیدترین پردازندههای 4 هستهای بهره میبرند، اما شرکتهای سازنده گوشیها از هماکنون در اندیشه تغییر این وضعیت هستند.
در رقابت جدید، سازندگان تراشهها، گوشیهای تلفن و حتی خدماتدهندگان مخابراتی، تمرکز خود را به جای اعداد و ارقام هستهها و توان پردازشی، معطوف مزیتهای قابللمسی چون تجربه روانتر، صفحات نمایش بزرگتر و با کیفیتتر و عمر باتری بیشتر کردهاند.
فرانسیس سایدکو (Francis Sideco) از تحلیلگران IHS میگوید: «بازی نهایی برای شرکتهای فعال در حوزه نیمههادیها، ترکیب تجربه کاربری عالی و عمر باتری طولانی با تراشههایشان است.»
در گذشتهای نهچندان دور، پردازندهای 1 گیگاهرتزی اوج رویاهای صاحبان تلفنهای همراه بود. پس از آن دوران پردازندههای دوهستهای آغاز شد و سال 2012 نیز زمانی بود که پردازندههای 4 هستهای به کالای معمول بازار تبدیل شدند. برداشت مشتریان این بود که اگر 2 هسته از یکی بهتر است، پس 4 هسته بسیار عالیتر خواهد بود! گرچه واقعیت به این سادگیها هم نیست، اما به هرحال این شعاری بود که کارمندان بخش فروش شرکتهای سازنده تلفن همراه از آن استقبال میکردند. انویدیا، کوالکام و سایر تولیدکنندگان تراشهها نیز در این میان بیتاثیر نبودند. آنها میخواستند با راهاندازی کمپینهای تبلیغاتی نظیر آنچه اینتل با Intel Inside به راه انداخت، بازار بیشتری برای خود دستوپا کنند.
اما به نظر میرسد 4 هسته، پایان این رقابت باشد. چرا که از یک هزینه افزودن هستههای جدید به پردازندهها در مقابل بهبود کارایی و نتیجه به دست آمده دیگر چندان بهصرفه نیست و از سوی دیگر برنامههای بسیار کمی در اکوسیستم تلفنهای هوشمند وجود دارد که میتوانند از مزیات هستههای متعدد پردازنده استفاده کنند.
به این ترتیب به نظر میرسد که انتظار برای پردازندههای 5 یا 6 هستهای بیهوده باشد. اما بازار هیچگاه بدون رقابت و بدون ابزاری برای جلب مشتری، به پیش نخواهد رفت. در ادامه سه موضوعی را که احتمالا در آینده به میدان رقابت سازندگان تلفنهای هوشمند تبدیل میشوند بررسی خواهیم کرد.
1- عمر باتری:
به صورت معمول هستههای بیشتر مساوی مصرف باتری بیشتر است و همین امر سازندگان را به تولید گوشیهایی بزرگتر با باتریهای حجیمتر مجبور میکرد. در دوران فراهستهای جدید، بیشتر کردن عمر باتری به اولویت اساسی تبدیل شده است. مثلا انویدیا از هسته مخفی پنجمی صحبت میکند که بر نحوه مصرف انرژی نظارت کرده و به افزایش عمر باتری کمک میکند. نسل بعدی پردازندههای Snapdragon کوالکام، علاوه بر هستههای پردازنده، «بلوکهایی» خواهد داشت که میتوانند برعهده گرفتن اموری مانند تنظیم دوربین، کنترل حسگرها و غیره فشار کاری پردازنده را کاهش دهند.
تا کنون سازندگان تلفنها با افزایش سایز باتری و ارایه محصولاتی مانند Razr Maxx HD موتورولا سعی داشتند مسأله عمر باتری را حل کنند. اما اکنون نوبت سازندگان تراشههاست تا نقش خود را در این زمینه ایفا کنند، چرا که کاربران به تلفنهای ظریف و نازک عادت کردهاند.
2- گرافیک بهتر و قدرتمندتر
درست مانند صنعت PC که مدتی است از افزایش تعداد هستهها دست کشیده و توجه خود را معطوف خصوصیاتی نظیر گرافیک کرده است، صنعت موبایل هم باید به مسایلی نظیر صفحاتنمایش بهبودیافته، تفکیکپذیری بالاتر و تجربه بازی شبیه کنسولها توجه کند. البته عجیب هم نیست که انویدیا در این زمینه از سایر رقبا جلوتر باشد. مت ووبلینگ (Matt Wuebbling) مدیر بازاریابی تگرای انویدیا میگوید: «در سال 2013 شکاف میان بازیهای کنسولها و تلفنهای هوشمند تقریبا از میان خواهد رفت.»
بازار موبایل مدتی است که به سمت صفحات نمایش بزرگتر و با تفکیکپذیری بیشتر حرکت کرده است. در این زمینه PPI یا تعداد پیکسلها در هر اینچ، یکی از داغترین موضوعاتی است که نخستین بار توسط اپل و با عرضه نمایشگرهای رتینا مطرح شد. البته تاج پادشاهی اکنون با تراکم PPI 440 (در برابر 326 رتینا) در اختیار Droid DNA اچتیسی است.
علاوه بر گرافیک، به اعتقاد ووبلینگ، گجتهای آینده کیفیت تصویربرداری و ویرایشی بهتری خواهند داشت و این امر نه تنها تصاویر که ویدئوها را هم شامل خواهد شد.
3- برقراری ارتباط عاطفی
جریانات مطرح در دنیای فناوری به سرعت تغییر میکنند، و برندگان امروز ممکن است فراموششدگان فردا باشند. کوالکام مدتها با پردازندههای Snapdragon تا مدتها حکمران بازار بود، اما به سرعت مغلوب رقیبی چون انویدیا شد. اینتل سلطان پردازندههای PC را هم نباید به عنوان یک رقیب فراموش کرد. گرچه نمونههایی از موتورولا Razr M با پردازنده اتم اینتل عرضه شدهاند، اما تا ورود کامل به بازار موبایل راه زیادی در پیش دارد.
اما نگاه به اینتل و کاری که با کمپین Intel Inside انجام داد، باعث شده است که کوالکام (و دیگر تولیدکنندگان پردازندههای موبایل) سعی کند چنین تجربهای را در دنیای موبایل تکرار کند. این شرکت قراردادی را با استادیوم فوتبال شارژرز (Chargers Football Stadium) به امضا رسانده است که به مدت 10 روز نام آن را به Snapdragon تغییر دهد و سخنرانی مدیرعامل آن یعنی پل جیکابز (Paul Jacobs) در نمایشگاه CES لاسوگاس جایگزین کنفرانس مایکروسافت خواهد شد.
انویدیا با رویکردی شفاف مسیر تکامل پردازندههایش را اعلام میکند و بیش از توان پردازشی بر تواناییها و قابلیتهای آنها مانور میدهد تا مشتریان برند تگرا را به خاطر بسپارند. به گفته سایدکو: «بحث دیگر لزوما بر سر سرعت و توان نیست، بلکه بیشتر برقراری یک ارتباط عاطفی با برند است.»
شاید الان اهمیت ساخت توامان نرم افزار و سخت افزار توسط اپل درک بشه و اینکه در زمینه ارتباط عاطفی شک نکنید که اپل برنده بازی خواهد بود!
من واقعا افسوس میخورم که چرا 2 سال از وبگردیم تو دنیای IT میگذره و با وجودی که خیلی وقته با سایت شما آشنا بودم اما مطالبتون رو به طور متمرکز دنبال نمیکردم
من قصد مقایسه با نامهای دیگر رو ندارم اما واقعا مطالبتون یه سر و گردن بالاتر از دیگرانه 🙂
بسیار خسته نباشید
خیلی ممنون مطلب خوبی بود