چهار فایده نوشتن با کاغذ و قلم به جای تایپ کردن

دیگر خیلی کم پیش می‌آید که برای نوشتن مطلبی از کاغذ و قلم استفاده کنم، حتی اگر بخواهم خلاصه یا شمای کلی مطلبی را بنویسم. آخرین باری که یک مطلب را با قلم پیش‌نویس کردم، اسفند سال پیش بود، دقیقا در مورد این مقاله.

سال‌هاست که ما عادت کرده‌ایم مطالبمان را تایپ کنیم، یک زمانی این طور نبود، یک دهه پیش، بیشتر دانشجوها، پایان‌نامه‌های خود را روی کاغذ می‌نوشتند و بعد برای تایپ به تایپیست می‌دادند، الان فکر کنم کمتر چنین پدیده‌ای را شاهد باشیم، مگر اینکه از نظر تکنیک نگارش و صفحه‌‌آرایی کسی بخواهد از از یک تایپیست حرفه‌ای کمک بگیرد.

با آمدن گوشی‌های هوشمند و اپلیکیشن‌ها اوضاع بدتر از این هم شده است، من هنوز عادت دارم برای یاداشت کارهای ضروری از استیکی نوت‌ها استفاده کنم، همان کاغذهای کوچکی که می‌شود رویشان یادداشت کرد و روی مانتیور، یخچال، آینه و .. چسباند. اما خیلی‌ها هم هستند که دلبسته اپلیکیشن‌های مشابه شده‌اند و همه کارهایشان را با این اپلیکیشن‌ها نظم می‌دهند.

اما آیا نوشتن سنتی، واقعا هیچ فایده عملی دارد، یا اینکه کاری است که بعضی‌ها به مقتضای عادت، هنوز انجام می‌دهند.

1- با نوشتن با قلم و کاغذ، بهتر می‌توانید یاد بگیرید:

یکی از روش‌های برتر برای یادگیری و به خاطرسپاری مطالب، نوشتن خلاصه مطالب و کلمات کلیدی است. وقتی با قلم روی کاغذ می‌نویسید، بخشی از مغز شما به نام مرکز فعال‌کننده مشبک یا Reticular Activating Center یا به اختصار RAS فعال می‌شود.

این RAS، فیلتری برای همه چیزهایی است که مغز شما می‌خواهد پردازش کند. با نوشتن به موضوع اهمیت بیشتری می‌دهید و در نتیجه بیشتر در حافظه‌تان باقی می‌ماند.

در سال 2010 تحقیقی در این مورد انجام شد و مشخص شد که وقتی از کودکان خواسته می‌شود، چیزی را بنویسند، مراکز یادگیری‌شان نسبت به زمانی که فقط آن را می‌بینند، بیشتر فعال می‌شوند.

2- نوشتن سنتی، از شما نویسنده بهتری می‌سازد:

با وجود اینکه ماشین تحریرها و کامپیوترها در دسترس همه قرار کرفته‌اند، هنوز هم بسیاری از نویسندگان نوشتن با قلم و کاغذ را ترجیح می‌دهند.

سال 1995، سوزان سانتاگ در مصاحبه‌ای که با نشریه Paris Review گفت که اولین پیش‌نویس خود را همیشه با کاغذ و قلم می نویسد و بعد برای ویرایش‌های بعدی تایپ می‌کند. او گفت که تأمل و آهستگی‌ای که نوشتن سنتی دارد را دوست دارد.

ترومن کاپوتی هم علاقه مشابهی داشت، او البته همیشه در هنگام نوشتن قوه و سیگارش هم کنارش بود! او هم نخستین پیش‌نویس مطالبش را با کاغذ و قلم می‌نوشت. (+)

در پژوهشی که در سال 2009، توسط دانشگاه واشنگتن انجام شد، مشخص شد آن دسته از دانش‌آموزان مدارس ابتدایی که به کاغذ و قلم انشاء می‌نویسند، نسبت با بقیه، مقالات طولانی‌تری می‌نویسند و علاوه بر آن از جملات کامل‌تری استفاده می‌کنند و حتی سریع‌تر هم مطلب می‌نویسند.

3- نوشتن از حواس‌پرتی جلوگیری می‌کند:

از وقتی که شبکه‌های اجتماعی آمدند، میزان وبلاگ‌نویسی به شدت کم شد. دلیلش تنها محبوبیت شبکه‌های اجتماعی نیست، بلکه یک دلیل عمده هم حواس‌پرتی وبلاگ‌نویس‌ها در جلوی کامپیوترهاست. سابق بر این، وقتی شبکه‌های اجتماعی نبودند، وب‌گردی عبارت بود از چک کردن ایمیل، دیدن وبلاگ‌ها و سایت‌های مورد علاقه و وبلاگ‌ نوشتن، اما حالا چیزهایی دیگری مثل چک کردن مطالب فرندفید، توییتر، گوگل پلاس، اینستاگرام، فیس‌بوک هم اضافه شده است.

درست به همین خاطر است که برنامه‌هایی  مثل Facebook Limiter و Minutes Please نوشته شده‌اند تا بلکه دمی شبکه‌های اجتماعی راحتمان بگذارند!

البته اشتباه نکنید، شبکه‌های اجتماعی کلا چیز بدی نیستند، مطابق تحقیقی که دانشمندان علوم اعصاب در سال 2012 انجام دادند، مشخص شد که استراحت‌های کوتاه پنج دقیقه‌ای در هنگام کار و چک کردن مطالب شبکه‌های اجتماعی در این فرصت‌ها، می‌تواند بر میزان کارایی کارمندان بیفزاید.

اما اگر واقعا می‌خواهید روی کاری متمرکز شوید، بهتر اصلا پشت کامپیوتر نباشید، کاغذی بردارید و شروع کنید به نوشتن!

4- نوشتن مغزتان را جوان نگه می‌دارد:

نوشتن در حکم ورزشی برای مغز است. بعضی از پزشکان عقیده دارند که نوشتن با قلم و کاغذ، فعالیت‌های حرکتی، حافظه و اعمال شناختی را تقویت می‌کند و باعث می‌شود با افزایش سن و سال، مغزتان همچنان جوان باقی بماند.

بر اساس تحقیقی که در نتایج آن در مجله Cognitive Neuroscience در سال 2008 منتشر شد، مشخص شد که اگر شخصی عبارات چینی، علایم موسیقی یا نشانه‌های ریاضی را با دست بنویسد، نسبت به زمانی که همین عبارات را با کامپیوتر نوشته باشد، سریع‌تر می‌تواند آنها را تشخیص بدهد و شناسایی کند.

منبع