وفاداری دسته‌ای از ژاپنی به گوشی‌های ساخت میهنشان، البته به دلایل خاص!

روز به روز عرصه بر گوشی‌های موبایلی غیر هوشمند تنگ می‌شود و افراد بیشتری گوشی‌های اندرویدی، آی‌فون یا گوشی‌های ویندوزی می‌خرند.

در کشور توسعه‌یافته‌ای مثل ژاپن، اصلا تصور اینکه کاربرانی پیدا شوند که بتوانند از مزیت‌های گوشی‌های هوشمند صرف‌نظر کنند، ناممکن است. اما دسته‌ای خاص از ژاپنی‌ها همچنان به گوشی‌های قدیمی‌تر وفادار هستند و هیچ چیزی نمی‌تواند نظر آنها را تغییر دهد. برند مورد علاقه آنها فوجیتسو است و مدل مورد علاقه آنها سری F گوشی‌های فوجیتسو است.

زود قضاوت نکنید، آنها با هدف تقویت و سر پا ماندن یک برند وطنی، این کار را نمی‌کنند، انگیزه آنها کاملا شخصی است!

گوشی‌های تاشوی سری F فوجیتسو در ژاپن، لقب جالبی دارند: uwaki keitai یا گوشی‌های مناسب برای خیانت!

مطابق بررسی یک شرکت مشاوره زناشویی در ژاپن، نیمی از مشتری‌های این شرکت با چک کردن گوشی‌های همسرانشان متوجه خیانت و رابطه آنها با غیر شده‌اند. پس برای دسته‌ای از ژاپنی‌های بی‌قید، پیدا کردن گوشی‌ای با خصوصیات امنیتی سالهاست که از واجبات بوده است. قفل کردن گوشی و پسورد گذاشتن روی آن، بیش از آنکه یاری‌کننده این افراد باشد، شک بیشتری متوجه آنها می‌کرد، پس آنها در تکاپو برای پیدا کردن راهی برای حقه‌بازی متوجه امکاناتی شدند که گوشی‌های فوجیتسو در اختیارشان می‌نهاد.

فوجیتسو از سال 2002 متوجه شد با قرار دادن یک سری امکانات امنیتی که از حریم شخصی مشتری‌هایش حفاظت بیشتری کند، می‌تواند میزان فروش خود را بالاتر ببرد، بنابراین در گوشی‌های سری F خود، ویژگی‌ جالبی پیشبینی کرد:

کاربر این گوشی می‌تواند، گوشی را به صورت نامرئی به privacy mode ببرد، در این حین، کلیه تماس‌ها و پیامک‌هایی که از اشخاص مورد نظر دریافت شود، اصلا در گوشی آشکار نمی‌شوند، نه گوشی زنگ می‌خورد و نه صدا دریافت پیامک می‌آید، نه missed call می‌افتد و نه پیامک‌ها ذخیره می‌شوند، هیچ چیز!

تنها چیزی که کاربر را متوجه دریافت تماس یا پیامک از اشخاص مورد نظر می‌کند، یک تغییر جزئی در رنگ یا شکل نشانگر میزان باتری یا آنتن‌دهی گوشی است، این تغییرات هم انقدر جزئی و آنی هستند که فقط اشخاصی که تجربه کار با گوشی را دارند، می‌توانند متوجه آن شوند.

هیچ لاگی از این تماس‌ها در گوشی ذخیره نمی‌شود، کاربر می‌تواند با ترکیبی خصوصی از کلیدها، گوشی را از حالت امنیتی و اختفا خارج کند و تنها در این حالت است که اطلاعات مربوط به پیامک‌ها و تماس‌ها قابل مشاهده خواهند بود.

یکی از اشخاصی که در مورد این گوشی با وال استریت ژورنال صحبت کرده است، گفته است که گوشی قدیمی فوجیتسو را که سه سال پیش خریده بود، عوض نکرده است و با تعویض کیس و باتری آن، همچنان با این گوشی کار می‌کند، دیگری هم گفته است اگر «تایگر وود» از این گوشی‌ها داشت، سال پیش آن همه به دردسر نمی‌افتاد!

هر چند این گوشی، با امکانات امنیتی ساده‌اش، محبوب دسته‌ای خاص از ژاپنی‌ها شده و کاربردی اولیه‌ آن چندان وجهه خوبی را متبادر نمی‌کند، اما باید گفت، دغدغه حفظ حریم خصوصی مشتری‌ها باید به صورت پیش‌فرض در همه تولیدکنندگان گجت‌ها وجود داشته باشد. موضوع شاید در کشوری مثل ژاپن، بیشتر یک شوخی بنماید، اما در بعضی جاها و شرایط، مسئله بسیار جدی‌تر از اینهاست.

به علاوه باید در نظر داشت که دلیلی ندارد که تصور کنیم، گوشی‌های هوشمند را نمی‌توان به اندازه این گوشی‌های قدیمی ایمن کرد، نمونه‌اش اپلیکیشن CATE برای اندروید است که تقریبا همان ویژگی‌ها را در اختیار کاربر می‌نهد.

منبع