چرا کره جنوبی انتقال به کتاب‌های درسی دیجیتال را متوقف می‌کند؟
تابستان گذشته، وزارت آموزش کره جنوبی برنامه‌ای را اعلام کنید که براساس آن تصمیم داشت کتاب‌های درسی چاپی را تا پایان 2015 با کتاب‌ها و کتاب‌خوان‌های دیجیتال جایگزین کند. هزینه این کار 2.4 میلیارد دلار اعلام شده بود. اما زمانی که آموزگاران کره‌ای نگرانی‌هایشان را درباره اثرات منفی استفاده طولانی مدت از صفحات‌نمایش بیان کردند، دولت این کشور برنامه دیجیتال کردن تمام و کمال آموزش و پرورش را متوقف کرده است.
به گزارش واشینگتن پست، دولت کره جنوبی تجهیز کلاس‌های اول و دوم ابتدایی به کتاب‌خوان‌های دیجیتال را متوقف کرده است. به این ترتیب کودکان 6 و 7 ساله هم‌چنان با کتاب‌ها و متون کاغذی سروکار خواهند داشت. دانش‌آموزان مسن‌تر انتقال به سیستم دیجیتال را تجربه خواهند کرد، اما آنها هم به کتاب‌های کاغذی دسترسی خواهند داشت.
این تغییر رویه از آن جهت عجیب است که دولت مردان کره‌جنوبی درست مانند همتایان آمریکایی‌شان تطبیق با فناوری را از نشانه‌های مدارس موفق می‌دانند. اما این طرز تفکر درمورد معلمان صادق نیست. برخی معلمان آمریکایی در زمستان گذشته ترس خود از شیوع فناوری‌های جدید را در توییتر با هش‌تگ #PencilChat منتشر کردند.
بیشتر فناوری‌هایی که کودکان مورد استفاده قرار می‌دهند، جوان هستند و هنوز مطالعاتی درباره تأثیر آنها و به‌ویژه استفاده طولانی‌مدت از صفحات‌نمایش بر رشد مغزی کودکان انجام نشده است. اما محققان نشان داده‌اند که به عنوان مثال دانشجویان کالجی که مجبور شدند 24 ساعت را بدون دسترسی به رسانه‌ها (بدون تلویزیون، بدون بازی‌های دیجیتال، بدون اینترنت و بدون چت) سپری کنند، عوارضی شبیه عدم دسترسی به مواد مخدر را تجربه خواهند کرد. و به گفته روانشناسان 10 درصد از کودکان کره جنوبی نشانه‌هایی از اعتیاد به بازی‌های ویدیویی را از خود نشان می‌دهند. این قبیل نگرانی‌ها باعث ایجاد واکنش‌های منفی در قبال استفاده از فناوری در مدارس شده است. حتی برخی از مدیران رده بالای دره سیلیکون، کودکان‌شان را به مدارس «بدون فناوری» والدورف (Waldorf) فرستاده‌اند که در آنها تمرکز اصلی بر یادگیری از طریق بازی و داستان‌گویی است.
سیستم آموزشی کره جنوبی تنها سیستمی نیست که تصمیم گرفته است کلاس‌های درس را تماما دیجیتال کند. ایالت فلوریدای آمریکا هم همین تصمیم را تا سال 2015 عملی خواهد کرد. گرچه این تصمیم ممکن است با توجه به قیمت‌های نامعقول کتاب‌های درسی منطقی به نظر برسد، اما به هر حال نگرانی از تاثیرات منفی استفاده بیش‌ازحد فناوری ارزش توجه و بررسی را دارد.
(منبع)
نظر شخصیتون هم به عنوان یک پزشک مینوشتین دکتر!
تاثیره خوب معلومه بچه هایی که از کتاب های مدرسه ای خوششون نمیاد یه هفته کتابارو نبینن جشن میگیرن اما موبایل خوب تو دوسش داری و دوریش سخته حالا اگه اون دستگاه کتابخوان درسی فقط کتابای درسیو نشون بده دوری از اونم باعث شادی میشه میگی نه امتحان کن اصلا درس با چیزی قاتی شه ادم به اون الرژی پیدا میکنه
تو ایران چنین چیزی بذارن بچه ها دستگارو هک میکنن وسط کلاس بازی چت اینترنت علاقه مند میشن به کتابخوان درسیشون
سلام دکتر ، خسته نباشی
مدت زیادیه که دارم از مطالب مفید و ارزشمندی که ارائه می کنید بهره می بریم و کلی هم کیف می کنم !
با آرزوی سلامتی برای تمامی دوستان خلاق در دنیای مجازی و امید به استمرا این سایت .
هزاران بار سپاس
غیر از اینکه ممکنه باعث انحراف همزمان بچه ها از درس بشه! (مثلا تو کلاس برن سراغ بازی یا موقعی که وقت درسه هوس بازی کنن!) یه مشکل خیلی بزرگ داره و اونم اینه که اگه یه بچه از اول ابتدایی فقط با چنین ابزارایی کار کنه دیگه نمی تونه با قلم و کاغذ بنویسه! اگر هم بنویسه خیلی تسلط نخواهد داشت. به هر حال هرچقدر فناوری نفوذ کنه کاغذ و قلم به سادگی از دور خارج نمیشن و خیلی جاها لازم میشن!
مطمئنا بچه ای که هرگز کاغذ و قلم به دست نگیره حتی توانایی نوشتن اسم خودش رو به راحتی نخواهد داشت چون نحوه ی چرخش قلم و حتی به دست گرفتنش رو بهش یاد ندادن!
آیا از نظر اون ها یه انسان هرگز در طول زندگیش نیازی به استفاده از قلم و کاغذ پیدا نمی کنه؟!
خودم معلم ابتدایی هستم و هرجور فکر می کنم نمیشه کاغذ و قلم حذف شن و اینکه حداقل کلاس اول و دوم رو از پروژه کنار گذاشتن کار بسیار درستیه.
منم با آقا آرمان موافقم?
ممنون از آقای دکتر بابت این مطلب ولی خواهشا ننویسید این چیزها رو…
بعضی ها منتظرن فقط بیان اثرات منفی تکنولوژی بزرگ کنن و همین آب باریکه رو قطع کنن…
من تا الان هر برنامه ایی که از صدا و سیما پخش شد درباره اینترنت، یا درباره کلاهبرداری اینترنتی بود یا اثرات مخرب و سایت های غیر اخلاقی و فقط جنبه منفی اون رو نشون می داد که هر کی نمی دونست فکر می کرد چه بلا و مفسده ایی باشه…
به نظر من بهتره هر جفتش باشه دیگه چه طوریشو نمیدونم!
من 16 ساله که کار آی تی انجام میدم ،سالها قبل به بازی های رایانه ای علاقه داشتم ولی وقتی میدیدم وقتمو زیاداشغال میکنه گذاشتم کنار ،یادمه اونوقتا که من گیم رو گذاشتم کنار حرفی از مضر بودن گیمها نشنیده بودم ودلیلش مشغله کاری کاری بود،الان تقریبا روزی 14ساعت با نوت بوک کار میکنم(چون وسیله کار ، مطالعه و خلاصه همه کاره منه) ولی واسه اینکه به خودم مجالی داده باشم تا کمی هم دور از اینجور چیزا باشم از خرید اسمارت فون خودداری کردم و از یه گوشی خیلی ساده استفاده میکنم.
البته خیلی دوست دارم کمتر از 14 ساعت در روز چشمم به نوت بوک باشه ولی نمیشه ،استفاده از این وسیله به عناوین مختلفی که همه میدونن چی هست ،خیلی برام به صرفه هست و اگه بهجای هر کدوم از اینکارها بخوام به روش سنتی عمل کنم نه وقتی برام میمونه و نه پولی و نه انرژی….
سلام……….
این فقط کره نیست که این طرح مزخرف رو میخواسته اجرا کنه! کشور ما داره اجرا میکنه……………
به خدا چشمامون تو مدرسه داره ضعیف میشه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
من 14سالمه و تو مدرسه ی استعداد های درخشان درس مسخونم!امسال دستور دادن مدرسه ها ی سمپاد همگی باید هوشمند بشن………ما هم با بدهی بسیار زیادی و وسایل به درد نخوری شدیم……………….از اول سال تاحالا که نماینده ی IT کلاس خودمون بودم بهتر از بقیه میدونم چه قدر لپ تابا و برد ای چرتی خریدن!!!!!!!!!!!!!!
کسی نیست بعد از7 ساعت توی مدرسه بودن بدون سردرد و چشم درد نره تو خونه………………ما هر روز داریم غر میزنیم تو رو خدا شما هم برای نوجوونای کشورتون یه کاری بکنید کور شدیم
خداییش طرح مزخرفیه !