عکاسان در سال ۱۹۴۶ چگونه عکس‌های‌شان را «فتوشاپی» میکردند
رتوش و دست‌کاری عکس‌ها امروزه توسط برنامه‌های قدرتمند ویرایش تصویر انجام می‌شود. اما در سال ۱۹۴۶، دست‌کاری و تنظیم عکس‌ها به چیزهایی بیش از یک کامپیوتر، یک نرم‌افزار و مهارت‌های اشاره و کلیک احتیاج داشت! برای انجام این کار عکاسان به چشمی تیزبین، یک جعبه ابزار کامل و دستی استوار و ظریف احتیاج داشتند.
سال گذشته، جین گیبل (Gene Gable) به کتاب آموزش رتوشی مربوط به سال ۱۹۴۶ دست یافت! عنوان کتاب این بود: «میان‌برهای رتوش عکس، برای استفاده‌های تجاری». رتوش کاری به نام ریموند واردل (Raymond Wardell) در این کتاب مبانی تکنیک‌های رتوش را با شیوه‌ای شبیه کتاب‌های کنونی «Photoshop 101» به عکاسانی که نیم قرن پیش از ما کار میکردند آموزش می‌دهد.
گیبل تصمیم گرفت تعدادی از تصاویر این کتاب را اسکن و منتشر کند. با هم برخی از آنها را مرور می‌کنیم. تصویر زیر جلد این کتاب را نشان می‌دهد:
ابزارهای مورد نیاز هم به نسبت زیاد بودند. از خط‌کش و قلم‌مو گرفته تا پارچه کتانی و پالت‌های رنگی و غلطک لاستیکی!
در آن دوره برای crop کردن یک عکس واقعا قسمت‌های اضافی را علامت زده و می‌بریدند!
و در آخر نمونه‌هایی از تصاویر آن دوران را پیش و پس از ویرایش می‌بینیم:
و بالاخره ادوبی فوتوشاپ در سال 1989 یعنی ۲۴ سال پیش و ۴۳ سال بعد از انتشار این کتاب عرضه شد و بسیاری از دردسرهای عکاسان و تصویرپردازان را کم کرد. برای دیدن تصاویر بیشتری از این کتاب می‌توانید به سایت CreativePro مراجعه کنید.
منبع (+)
بعد از انتشار کتاب عرضه شد
قبلش که نمیشه دکتر جان
هر روز می خوانمت…
دمت گرم
آقا وحید متن مشکلی نداره.
خیلی برام جالب بود
من همیشه برام سوال بوده که قبل از فتوشاپ و برنامه های کامپیوتری، مثلا پوستر فیلم ها رو چطوری تهیه میکردند
هرچند نتونستم توی این مقاله جواب همه سوالامو پیدا کنم ولی مطلب بسیار جالبی بود
سپاس
خسته نباشی
دو پیشنهاد داشتم با احترام :
1- این منوی تاپ پوسته تون رو تصحیح کنید ، وقتی مطلبی رو باز می کنیم منو روی تیتر رو می پوشونه !!!
2-ویدئو های رو که میزارید یه کپی اش رو روی آپارات بزارید یوتوب کم در دسترسه !!!
موفق باشید ♥
وقتی عکس ابزار هارو نگاه میکردم یاد عکس طنزی افتادم که یه نفر ابزار داخل فتوشاپ به صورت واقعی رو زمین چیده بود و با عکس کار میکرد
عالی بود :))))
آدم باورش نمیشه آخری با دست عوض شده! چه مهارتی داشتن!
چقدر تکنولوژی کار رو راحت کرده…
سلام ذکتر
یک انتقاد داشتم اونم اینه که قبلا آرشیو سایتتون عالی بود! الان می خوام یک پستو پیدا کنم،با اینکه میدونم کی منتشرش کردین ولی خیلی طول می کشه تا پیدا ش کنم!!!
باید حداقل 100 صفحه و نیگا کنم!
خیلی خوب یادم میاد که یه بار که رفتم پیش یه عکاس دیدم که برای حذف خال و لکه های صورت از روی نگاتیو سیاه و سفید، یه مداد برداشت جوری با تیغ اون رو تراشید که نوکی به طول حدود 5 سانتیمتر داشته باشه بعد با سمباده اونقدر نوک رو سمباده زد تا نازک شد. به کمک این مداد سیاهی هایی مثل خال صورت ( که توی نگاتیو سفید بود) و مثلث سایه که زیر چونه تیره بود، رو اونقدر با دقت سایه میزد که عکس تمیز و شیک میشد. این نوع روتوش حدود 30 دقیق زمان میبرد و عکاس خیلی دقت میکرد تا اثر مداد روی نگاتیو از بین نره.
یکبار هم عکاسی رو دیدم که عکس سیاه و سفید یه سرباز رو چاپ کرد با با رنگهایی که داخل تیوب بودند اونرو رنگی کرد. در حین رنگی کردن عکس واقعا شگفت زده شدم که چقدر این کار رو طبیعی انجام میده.
کلا حس میکنم زندگی اون موقع ها یه جوری دوست داشتنی تر بوده
یه حسه دیگه …
نمی دونم چقدر درست یا غلطه
جالب بود