محصولات رادیواکتیوی که در قرن بیستم در قالب کالاهای مصرفی عادی به مردم فروخته می‌شدند
پیش از درک خطراتی که قرار گرفتن در معرض تابش‌های رادیواکتیو برای انسان به همراه دارد، مردم و حتی دانشمندان می‌پنداشتند که مواد رادیواکتیو ترکیبات جالبی برای درخشان و نورانی کردن اشیا هستند. در ادامه چند مورد از عجیب‌ترین کاربردهای مواد رادیواکتیو را در محصولات مصرفی مرور خواهیم کرد. برای دیدن عکس‌ها و موارد بیشتر به منبع مطلب رجوع کنید.
خمیردندان دوراماد
این محصول بین سال‌های 1940 تا 1945 میلادی در آلمان فروخته می‌شد و حاوی مقادیر اندکی توریوم بود. البته میزان رادیواکتیویته این محصول در برابر نمونه‌های بعدی به نسبت بسیار اندک بود.
محصولات Tho-Radia در دهه 30 میلادی
Tho-Radia سری کاملی از محصولات آرایشی از عطر و کرم گرفته تا پودر صورت و رژلب را تولید می‌کرد که محتوی کلراید توریوم و همین‌طور رادیوم بود.
شکلات‌های رادیواکتیو
این محصول خوراکی توسط شرکت آلمانی Burk & Braun بین سال‌های 1931 تا 1936 میلادی به فروش می‌رسید و در تبلیغاتش ادعا می‌شد که افراد را جوان‌تر می‌کند.
آب مقطر رادیواکتیو
این محصول که به عنوان دارو فروخته می‌شد، تنها آبی بود که سه بار تقطیر شده و حدود یک میکروکوری ایزوتوپ‌های رادیوم 256 و 258 داشت. این محصول بین سال‌های 1918 تا 1928 توسط لابراتوارهای Bailey Radium در نیوجرسی تولید می‌شد. ادعا می‌شد که این دارو برای آرتریت، روماتیسم، سرطان معده و بیماری‌های روانی مفید است.
ابن بیرز (Eben Beyers) یک سیاستمدار ثروتمند، ورزشکار و صنعت‌گر آمریکایی بود که اعتقاد خاصی به این دارو داشت. او حدود 1400 اطری از این آب نوشید. در سال ۱۹۳۰ او به شدت بیمار شد و دست از خوردن این آب برداشت، اما دیگر دیر شده بود. او در سال ۱۹۳۲ و پس از آن‌که بخش‌هایی از دهان و آرواره‌اش با عمل جراحی برداشته شدند، درگذشت.
سیگارهای رادیواکتیو بتشاری
این محصول توسط شرکت دخانیات A. Batschari در بادن-بادن آلمان و در سال‌های 1910 تا 1915 تولید و عرضه شد.
ساعت‌های درخشان سال‌های 1900
اعداد این ساعت‌ها با رنگ‌های رادیومی رنگ‌آمیزی می‌شدند و توسط شرکت United States Radium Corporation تولید می‌شدند.
دختران رادیوم (عکس زیرین) معمولا با بردن قلم‌موهایشان به دهان آن را آماده نقاشی می‌کردند. همین امر باعث بروز مسمومیت شدید رادیوم در آن‌ها می‌شد. مشکلاتی دهان و دندان و آسیب دیدن استخوان‌های صورت از جمله این آسیب‌ها بودند.
بیسکوییت‌های رادیومی
در سال ۱۹۲۰ یک نانوایی در شهر کنونی Jachymov در جمهوری چک شروع به تولید بیسکوییت‌های رادیومی با استفاده از آب حاوی رادیوم کرد!
شیاف‌های رادیومی ویتا
این محصول در سال‌های 1930 توسط شرکتی به نام Home Products Company در دنور کلورادو تولید و عرضه می‌شد.
شوینده دست رادیومی
در سال‌های 1910 شرکت Radium Compound Company در فونیکس نیویورک این شوینده‌ها را به بازار عرضه کرد. از این محصول نه تنها برای شست‌وشوی دست بلکه برای ظروف آشپزخانه نیز استفاده می‌شد.
در تبلیغات این محصول آمده بود: «همه چیز [آلودگی‌ها] به جز پوست را از بین می‌برد»
منبع (+)
اینها فایده‌ای هم داشته ؟ یا فقط به خاطر جدید بودن رادیوم ازش به عنوان تبلیغت استفاده می شده؟
آخه دیگه “ساپوزیتوری”ش رو با چه عنوانی به مردم غالب می کردن؟!؟!
البته تا چند وقت دیگه مشخص میشه مثلاً فلان ماده ای که جزو املاح معدنی مورد نیاز بدن شناخته میشده، فلان کانسرو شروع میکنه (تئوری توطئه!)
قطبنما هایی که از زمان شاه تا حالا تو ارتش ما هستند و ساخت آمریکا هستند هم مواد رادیو اکتیو دارند و مقدارشون رو هم نوشته که من یادم نیست ، ولی چیز جالب در مورد اونها اینه که درسته ماله سی یا بیشتر سال پیشن ولی از امروزیهای خودمون دقیق ترن.
نمی دونم ماده ی رادیو اکتیو داخل اونها واسه چیه ولی فکر کنم آبی که داخل این قطبنما ها وجود داره اونها رو خاص تر می کنه.
اﺻﻼ ﺑﻌﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﻻﻫﺎﻱ ﻣﺼﺮﻓﻲ اﻻﻥ ﻫﻢ ﻫﻤﭽﻴﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﻱ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺸﻪ
ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩاﺭﻭﻫﺎ
اﻳﻨﺪﮔﺎﻥ اﺣﺘﻤﺎﻻ اﺯ ﺭﻭﺵ ﻛﻤﻮﺗﺮاﭘﻲ اﻻن ﻣﺎ ﻛﻠﻲ ﺗﻌﺠﺐ ﻛﻨﻨﺪ
ﺟاﻲ اﻣﻴﺪﻭاﺭﻳﻪ ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺸﺮ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﻜﺎﻣﻠﻪ
توی قسمت آب مقطر رادیو اکتیو املای درست اسم اون طرف Byers هست
http://en.wikipedia.org/wiki/Eben_Byers
این مقاله منو به این فکر انداخت :
آیا ممکنه مواد غذائی که میخوریم یا هر چیز دیگه ای که درحال حاضر استفاده میکنیم در آینده مشخص بشه بشدت خطرناک بوده؟
احتمالش خیلی زیاده….اینطور نیست؟
احتمالش زیاد نیست حتمیه این روند پیشرفت علم کسی چیزیو کشف یا اختراع میکنه و همه فکر میکنن چیز خیلی خوبیه ولی بعدا متوجه میشن خیلی هم مشکل ساز بوده
یه نگاه به تبلیغات ماهواره ای که بعد از فروش اونجا وارد تلویزیون شده بندازین کرم حیوانی سیگار برقی,کمله نانو هم که وسیله تبلیغ شده چیزی که هیچ ربطی نداره میگن با تکنولوژی نانو شاید به خاطر اینکه خیلیا ندونسته یا بدون توجه به کلمه نانو حرفشونو باور میکنن
—————
در اینده از اینکه ما برای درمان سرطان از این راه های پر ضرر استفاده میکنیم وحشت خواهند کرد
همین سرطان هایی که الان شاهدشیم ، چربی خونها ، بیماری های دیابتی ، بیماری های عصبی و …
تکتولوژی جدید با خودش بیماری های جدید رو هم میاره
خیلی جالب بود
خدا وکیلی این المانیها عجب نابغه هایی هستنا
هنوز که هنوزه اسمشون بخواطر نبوغشون سر زبون ملتهاس
دمشون گرم والا
بسیاری از موادی که اکنون در ایران مصرف خوراکی یا غیره دارند حتی از مواد رادیواکتیوی که حدود ۱۰۰ سال پیش در موارد بالا دیدیم خطرناک‌تر و مضرتر هستند. سرطان در ایران داره بیداد میکنه.
قربانیان بیچاره تنها تاوان اعتمادشون رو دادند.
اعتماد به دانشمندان یا سرمایه داران ؟!!
به نظرم این متن به نوعی روی دیگر سکه آوانگارد بودن رو نشون میده! هرچند نمیشه از جنبه های مثبت تفکرات آوانگارد چشم پوشی کرد.
تازه یه نظر هست که میگه شاید اکسیژنی که توی هوا هست و ما تنفسش می کنیم سمی باشه ولی ۷۰ ۸۰ سال طول میکشه مارو بکشه! :دی
نمونه‌های معاصر:
دستگاههای تصفیه هوایی که ازن تولید میکنن (آسیب تنفسی در طول مدت)
دستگاهای تصفیه و تولید آب قلیایی که به شدت تبلیغ میشن اما پایه علمی اونها مورد تردیده!
فیلتر ششم دستگاههای تصفیه آب که به اصطلاح مواد معدنی به آب اضافه میکنه که معلوم نیست چی هستن (فلزات سنگین و آلودگی شیمیایی؟ )
بدرد ریشه کنی میخورن